Kurt Van de Velde is een man van uitersten. “Dat is altijd al zo geweest”, steekt Kurt van wal. “Op school studeerde ik elektromechanica. Ik liep er in die tijd de kantjes vanaf. Als er moest gesport worden, had ik altijd wel ergens pijn. Ik deed dat simpelweg niet graag.”

Het was dan ook eerder toevallig dat hij zijn looptalent ontdekte. “Na de middelbare school moest ik naar het leger voor mijn dienstplicht. Al snel liep ik tijdens de loopoefeningen iedereen op achterstand. Ik mocht toetreden tot het loopteam. Ik kreeg een speciaal sportstatuut en schopte het tot paracommando. Het was een unieke periode. Ik ontdekte dat ik een man was van eer.”

Maar na drie jaar zat Kurts avontuur in het leger erop. “Mijn toenmalige vriendin was het beu om zo veel alleen te zijn. Ik stopte als paracommando, ging werken, studeerde tuinarchitectuur en werd uiteindelijk zelfstandig tuinaannemer.”

Kurts loopschoenen verdwenen in de kast en de kilo's vlogen eraan. “Na verloop van tijd had ik geen energie meer en viel ik elke dag in slaap in de zetel. Ik besloot mijn bloed te laten trekken. Uit de resultaten bleek dat mijn suikerspiegel veel te hoog was. Ik was goed op weg om suikerziekte te krijgen. Ik was ook veel te zwaar. Bijna honderd kilogram voor amper 1,72 meter. Het eervolle, waar ik anders zo prat op ging, was ver te zoeken.”

Radicale ommezwaai

Aanvankelijk lachte Kurt zijn gezondheidsproblemen weg. “Een vriend van mij sprak op me in.” Kurt besloot zijn alcoholgebruik drastisch te verminderen, gezonder te eten en meer te bewegen. “Toen ik na twintig jaar voor het eerst opnieuw drie kilometer liep, wist ik niet wat er gebeurde. Ik geraakte amper een stap vooruit en daags nadien raakte ik niet alleen uit mijn bed. Elke spier in mijn lichaam was stijf. Pas toen werd het me écht duidelijk. Zo kon het niet langer.”

Zoals het Kurt betaamt, was een beetje lopen om fit te blijven niet voldoende. “Na één jaar wou ik een marathon lopen, maar wegens een blessure moest ik dat plan een jaar uitstellen.” Op vier jaar tijd liep Kurt uiteindelijk bijna dertig marathons en enkele ultralopen. Hij verloor meer dan 26 kilogram en op zijn 49ste is Kurt gezonder dan ooit.

En nu staat dus de ‘Marathon des Sables’ op het programma. De zesdaagse tocht van 250 kilometer door de Marokkaanse woestijn vormt het sluitstuk van een intense periode van wilskracht en doorzettingsvermogen.

Geweldige jaren

“De afgelopen vijf jaar waren geweldig. Ik heb me nog nooit zo fit gevoeld. Ik weet dat veel mensen zich afvragen of wat ik nu doe wel gezond is. Maar voor mij werkt het. Het is alleszins veel beter dan elke dag op café zitten.”

Kurt wil het gesprek afsluiten met een gouden raad. “Iedereen moet doen waar hij zich het best bij voelt. Ik kan alleen maar zeggen, drink niet te veel alcohol en probeer zo veel mogelijk te bewegen. Je zal je beter voelen dan ooit tevoren.”