Stem mee op jouw ‘Beste Frituur van Vlaanderen’.

In het midden van Downtown Salt Lake City, op meer dan 8.000 kilometer van België verwijderd, staat er een frituur. Eentje zoals wij ze hier ook kennen: inclusief talloze sauzen, met Vlaams stoofvlees én Belgische vlaggetjes. “Wij doen hier alles zoals we dat in Vlaanderen hebben geleerd”, vertelt Hade Van Vaerenbergh van Bruges Waffles & Frites trots aan de redactie van Het Nieuwsblad Online. “Met liefde en trots voor ons product, in de hoop ook de Amerikanen een beetje van ons legendarisch frietgevoel mee te kunnen geven.”

Allesbehalve de puntzak

De inwoners van Salt Lake City mogen dan wel fastfood van McDonald’s gewoon zijn, zij omarmen met veel plezier het Belgische concept, weet Hade. “Ze zijn vooral onder de indruk van de bereidingswijze van onze frietjes. Dat kan ook moeilijk anders, want hier bakken ze die normaal maar één keer. Dat is verschrikkelijk voor Vlamingen, wij gaan net prat op het voorbakken, want dat maakt het net zo lekker”, legt Hade uit. “En dat beseffen de Amerikanen ook, wanneer ze van onze versie hebben geproefd.”

Maar niet alleen de frietjes, ook de verschillende sauzen hebben de harten van de Amerikanen helemaal ingepalmd. Want meer dan tien sauzen voor bij je frietjes, dat zie je niet zo vaak in het buitenland. “Ze ruilen de ‘Utah’-saus (een fletse mengeling van mayonaise en ketchup) maar al te graag in voor onze typische sauzen. Wij maken die hier allemaal zelf: onze verse mayonaise met kruiden, typische tartaar of stoofvleessaus bijvoorbeeld. En ook onze speciale versie van de typische Belgische Bicky Burger, de ‘Ricky Burger’ is een veel gevraagde favoriet.”

Niet alles is een even groot succes nochtans. Waar wij uit nostalgie maar wat graag onze friet uit een puntzak eten, lijkt dat de Amerikanen absoluut niet kunnen deren. “Die puntzakjes, die hebben hier niet zo veel succes, ook al laten we ze speciaal uit Europa overkomen”, lacht ze. “Dat concept snappen ze hier niet goed, de ‘frietcone’, want het is natuurlijk allesbehalve praktisch. Dus dan houden ze het liever op ons typische kartonnen bakje, ook wanneer ze het uit het vuistje opeten.”

Smakelijk succes

De Amerikanen uit Salt Lake City weten zo’n Belgische frituur heel goed te appreciëren. “Oorspronkelijk maakte mijn schoonbroer Pierre Van Damme in 2004 vooral wafels, echte Brugse wafels. Maar bij wijze van experiment voegde hij ook iets hartigs toe aan zijn zaak: frieten natuurlijk. En dat was meteen een hit!” legt Hade uit. Zijn zaak draaide zo goed dat hij extra familie optrommelde en uitbreidde. Ondertussen zijn er drie gelijkaardige frituren geopend: twee in Salt Lake City, één in Provo.

“Maar we gaan nooit een grote poenschepper worden”, denkt Hade. “Oké, het is een hype geweest, maar voor veel mensen hier in de Verenigde Staten is de frituur iets heel speciaals. Heel wat Amerikanen zien de Belgische friet als een delicatesse. Ze komen hier bij een speciale gelegenheid, om een verjaardag te vieren, om eens een lekkere verse friet te eten.” Maar een wekelijks bezoekje, zoals een rasechte Vlaming dat vaak doet, zit er nog niet in.

LEES OOK. Frietjes in cijfers: zo vaak gaat u naar de frituur en dit is uw bestelling

“We krijgen hier wel veel mormonen over de vloer”, vertelt ze nog. Dat klinkt misschien bizar, maar eigenlijk is het dat absoluut niet. Heel wat van hen trokken immers als missionarissen naar Europa, om de Mormoonse leer te komen verspreiden. En daar ontdekten zij toen de onverwachte charmes van de typisch Belgische friet. “Die periode was een mijlpaal in hun leven. Door bij ons te komen eten krijgen ze dat gevoel terug, de nostalgische factor spreekt zeker een rol: ze komen enorm graag terug lekkere frietjes eten bij ons”, legt Hade uit. “En eerlijk: wie zou er geen Vlaamse friet verkiezen?”