Paul Geukens (60) en Theo Wilsens (61), als politierechter in Hasselt en Beringen goed voor drie decennia aan ervaring, trekken aan de alarmbel, vandaag in Het Belang Van Limburg. ‘Met Koen Geens (CD&V) hebben we eindelijk een ­minister van Justitie die hervormingen doorvoert’, zeggen ze. ‘Dat is goed. Maar hij doet te veel en te snel. Het gevolg is een tsunami aan wetten, waar niemand nog zijn weg in vindt.’

Volgens de rechters zijn die wetten ook niet allemaal even goed beredeneerd, zoals de almaar duurdere verkeersboetes. ‘We moeten ze niet verhogen, maar net ver­lagen’, klinkt het. ‘En vooral de uitgesproken straffen uitvoeren en de boetes innen. De grote hoop betaalt nooit. Die hebben dat geld niet. Veel overtreders zijn werkloos, zitten in schuld­bemiddeling of moeten rond­komen met een leefloon. Wat voor zin heeft het dan om monsterboetes op te leggen? Alleen de burgers die wel betalen, ­zullen nog meer moeten ophoesten. Dat de overheid eens publiceert hoeveel boetes werkelijk betaald worden.’

Op deze manier ontlopen de zware verkeersovertreders hun straf, zeggen de rechters. De niet-betalende overtreders een rij­verbod opleggen, is ook geen optie. ‘Ze blijven gewoon voort­rijden’, zegt Theo Wilsens. ‘De pakkans is te klein.’ Een inbeslagname, dan? ‘Dan zeggen ze dat de auto van hun schoonmoeder is. Ik heb het al tegen het parket gezegd: hou u niet bezig met die snelheidsovertredingen waarbij er 1 km per uur te snel is gereden, maar pak de hardleerse en zware verkeersovertreders eens goed aan. Doe dat enkele maanden na elkaar en kraak ze. Dat zijn de mensen die de verkeersveiligheid in het gedrang brengen.’

De klem erop

Auto’s in beslag nemen, kan een oplossing zijn. ‘Maar dan moet dat meteen kunnen gebeuren en ongeacht wie de eigenaar is. Onmiddellijk de wielklem erop en het speelgoed afpakken. De nieuwe wet ter verbetering van de verkeersveiligheid heeft hier een kans gemist.’

Wat Geukens en Wilsens ook stoort, is dat ze zelf als rechter nog weinig te kiezen hebben. Ze zijn soms verplicht zware straffen op te leggen, zonder rekening te houden met de concrete omstandigheden of de aard van de over­treding. ‘Een vrouw die het kinderzitje met de rijrichting mee had geplaatst, moest ik volgens de wet een boete van 180 euro en 300 euro gerechtskosten en een rijverbod van acht dagen geven’, zegt Geukens. ‘Ze moest ook haar rijexamens opnieuw afleggen. Het is ergerlijk dat de wetgever ons beoordelingsvermogen in twijfel trekt. Uiteindelijk heb ik de vrouw het voordeel van de opschorting gegeven, wat zeer uitzonderlijk is. Maar er zijn genoeg van dergelijke voorbeelden.’