De overgebleven nog actieve landbouwers zijn in 's-Gravenwezel op één hand tellen. Nieuwe appartementen schieten als paddenstoelen uit de grond. “Dit is nochtans landbouwgrond en ik zie nog een mooie toekomst voor dit bedrijf. De prijs voor geitenmelk ligt gunstiger dan voor koeienmelk en ook geitenkaas is populair”, vertelt boerin Els, terwijl ze ons rondleidt door de opvallend propere stal vol witte melkgeiten van het ras Saanen.

“Tot 149 dieren mogen we hier nu stallen. Maar om economisch leefbaar te zijn, moet we 800 dieren kunnen melken. De bouwvergunning om een loods om te bouwen tot nieuwe grote stal is in behandeling bij de provincie. De milieuvergunning hebben we al.”

Raoul Ecker en zijn echtgenote wonen in het Sparrenhof, recht tegenover de Beukenhoeve. Sparrenhof is geen boerderij, maar een mooie villa. “Wij wonen hier sinds 1970. De relaties met de familie Aerts van de boerderij waren altijd uitstekend, maar sinds begin dit jaar is er wat veranderd. De stank die met vlagen vanuit de boerderij de wijk teistert, is niet te harden”, vertelt Raoul.

“Maar die stank komt niet van hier”, verzekert Els, die er op wijst dat er ook heel wat buren zijn die haar en de geiten gunstig gezind zijn. We moeten inderdaad al diep in de stal gaan om iets van de aanwezigheid van dieren te ruiken. “Wie of wat die stank dan veroorzaakt, weten wij ook niet."

Lees het volledige verhaal woensdag in Gazet Van Antwerpen editie Noord.