Belgen werken elkaar tegen in achtervolging op Sagan - Stuyven: "Vreemd manoeuvre van Greg". Van Avermaet: "Was aan Vanmarcke om te reageren"

Vorig jaar vierde, vandaag vijfde. Nadat hij al heel het voorjaar grossiert in ereplaatsen, was dat ook vandaag het geval voor Jasper Stuyven. Nochtans zag het er op een bepaald moment erg veelbelovend uit voor Stuyven, toen hij samen met Wout van Aert naar Sagan en Dillier leek te rijden. "We kwamen tot 50, 60 van Sagan, maar ik geef meteen grif toe: ik had geen supergevoel", sprak Stuyven. "Ik kon alleen maar mijn tempo aanhouden en met Wout blijven rijden, in de hoop dat we er zo naartoe konden en ik dan wat kon recupereren. Dat mocht niet zijn, al was er opnieuw hoop toen we versterking kregen met dat groepje met Van Avermaet, Terpstra en Vanmarcke. Maar het was vreemd: zij keken eerst naar mij en Wout, in plaats van meteen vol door te gaan. Zo had Sagan heel snel plots een voorsprong van 50 seconden. Raar. We draaiden wel rond, maar hebben daar een twintigtal seconden verloren die heel kostbaar waren."

Ook daarna zou het Belgisch getinte groepje niet meer tot bij Sagan en Dillier geraken. "Terpstra was de sterkste, maar hij bleef een tien meter achter de groep rijden om te kunnen anticiperen op een aanval. Ik heb het dan maar zelf geprobeerd. Tevergeefs natuurlijk, want Greg haalde me terug. Dan wist je dat Terpstra ging gaan. Maar vervolgens reageert Greg helemaal niet. Dat vond ik een vreemd manoeuvre van hem."

Hallo, Van Avermaet? "Even heb ik nog gedacht dat we ze zouden terugnemen", aldus de winnaar van vorig jaar. "Na Carrefour de l'Arbre waren we nog met vier man om er naar toe te rijden, maar toen begonnen ze te demarreren en werd het heel moeilijk. Het gat was net daarvoor even kleiner geworden, ik geloofde erin, maar toen stagneerde het weer en werd het moeilijk. Toen Terpstra aanviel, had ik net gereageerd op Jasper en liepen mijn benen vol. Het was niet aan mij, ik denk dat Sep Vanmarcke toen had moeten reageren en dat we dan voor de derde plek sprinten. Tja, het is niet altijd gemakkelijk om mee te doen voor de prijzen. Dit was een heel lastige editie van de Hel. De wedstrijd werd heel vroeg geopend."

"Ik heb het een paar keer geprobeerd, op het juiste moment dacht ik, maar toen ging Peter en die kreeg dan wel de vrijheid van de andere. Het was nog ver, maar kijk, hij hield het wel vol tot het einde en dan ben je toch wel heel sterk. Als je van zo ver kan vertrekken, voorop blijven en winnen, sterk, want dat is niet vanzelfsprekend."

Sagan zette aan meteen na een aanval van Greg Van Avermaet. "Ik had het net twee keer geprobeerd en vond dat het aan Quick-Step was om het dicht te rijden of andere ploegen die met nog enkele renners vertegenwoordigd zaten in dat groepje. Quick-Step zat toen nog met vier renners en het was niet aan mij. Tja, dan moet je de koers even ondergaan en wachten tot het nog eens lastig wordt om eventueel het verschil te maken. Ik denk dat ik bij de sterkste renners was tussen de achtervolgers, maar goed. Ik had graag op het podium gestaan maar er zat niet meer in blijkbaar. Nu goed, of je nu vierde wordt of derde. Uiteindelijk telt slechts één plek: de eerste. Binnen een paar jaar is iedereen die vierde plek en de derde plek wellicht vergeten. Ik ga nu een weekje recupereren en dan volgt de Amstel waar ik mee hoop te doen voor de zege."

En zo moest dus ook Vanmarcke vrede nemen met een plaatsje in de top tien: zesde, na een tweede plek in 2013 en twee vierde plaatsen (in 2014 en 2016). Ook hij liet Peter Sagan te makkelijk gaan, zo bleek achteraf. "Het was nog speelbaar toen Sagan aanging", vond Vanmarcke, "Het was vroeg en ik dacht: ik wacht en laat andere ploegen het werk doen. Als je zo vroeg aanvalt, krijg je dat soms terug op je bord, zoals dat bij Stybar een beetje het geval was, maar blijkbaar had ik het bij het verkeerde eind. Ik heb er echt nog lang in geloofd dat we hem wel terug zouden halen, maar goed: Sagan was echt wel sterk."

"Zelf wist ik er niet meer uit te slepen als die zesde stek", gaf hij toe. "Het was op het einde gewoon weer op, ik had zo'n beetje hetzelfde gevoel als in de Ronde en was leeg in de laatste 20 kilometer. Ik begon zelfs lichtjes krampen te krijgen en eindig op de juiste plek, want ik hoorde zeker niet meer bij de sterkste van dat achtervolgende groepje."

"Ik zou vooraf getekend hebben voor een plaats in de top tien, maar als je het wedstrijdverloop ziet dan hoop je op meer", klonk het na afloop bij Jens Debusschere. In 2015 werd hij al eens negende in Parijs-Roubaix, nu werd het een tiende plaats. "Mijn grootste inspanning van de dag was de sprong die ik maakte van de tweede achtervolgende groep naar de eerste achtervolgende groep met daarin onder meer Van Avermaet en Vanmarcke. Op een bepaald moment in de finale ging het zo snel dat ik een aantal van hen moest laten gaan", vertelde hij. "Ik kwam terecht in een volgend groepje dat sprintte voor de zevende plaats. Er zat niet veel snee meer op en het werd de tiende plaats voor mij."

 "De koers is goed verlopen, enkel bij de valpartij op de eerste kasseistrook raakte ik achterop in een groep met Yves Lampaert, Oliver Naesen en Greg Van Avermaet. Hun ploegmaten hebben ons vrij vlot teruggebracht en van dan heb ik geprobeerd me altijd voorin het peloton te handhaven. Ik voelde me conditioneel in orde. De tiende plaats in een monument als Parijs-Roubaix is zeker een mooi resultaat, maar natuurlijk, gezien de wedstrijd hoopte ik op meer."