Zet de champagne koud: Man City van De Bruyne en Kompany staat op zucht van landstitel

Het aureooltje was wat glans kwijt geraakt. Drie knock-outs in zeven dagen, die dubbele tegen Liverpool in de Champions League en de dreun tussenin tegen stadsrivaal Man United, hadden een doffe schijn nagelaten op de uitstraling van de toekomstige kampioen. Plots oogde Manchester City, tot begin april als een despoot in de Premier League, niet meer onoverwinnelijk. De kwetsbare leider zette op Wembley orde op zaken. Na een overtuigende zege tegen Tottenham, nochtans ploeg in vorm, mag de champagne weer in het koelvak. Mag die er niet morgen uit, dan wel zeven dagen later. De landstitel kan Manchester City nu echt niet meer ontsnappen. Een uitschuiver van Man United, morgen tegen West Brom of woensdag op Bournemouth, of een zege tegen Swansea komend weekend volstaat. Voeten omhoog. Hef het glas! Vincent Kompany, aanvoerdersband om de gespannen biceps, heft straks voor de derde keer een kampioensbeker de lucht in. Tot spijt van wie het benijdt nog altijd de meest succesvolle Belg ooit in de Premier League, ondanks de kwaaltjes. Kevin De Bruyne, die een groot aandeel had, viert mee. Voor hem is het de eerste echte bekroning in Engeland – die twee League Cups zijn slechts palmaresvullers.

Manchester City sloop niet op zijn City’s op voorsprong tegen een mak gestart Spurs. Een lange haal van Kompany viel in de rug van Davinson Sánchez en Jan Vertonghen, Gabriel Jesus ging ermee aan de haal: 0-1. Het is eens wat anders. Geen tik-takdoelpunt, wel een op de ouderwetse manier. In Engeland verwijten ze Guardiola graag dat hij zich niet aanpast aan de stijl van de competitie, met stevige tackles en luchtgevechten, maar op zijn manier heeft de Catalaan de Premier League naar zijn hand gezet. De Engelse topklasse tikt volgens het klokwerk van Pep. Tik, tak. Tik, tak. Een overwinning van zijn visie. Alleen in Europa bleef zijn sexy voetbal zonder climax. Het is, zo geloven ze bij City, een work in progress.

Met zijn derde fout in drie opeenvolgende wedstrijden hielp Spursdoelman Hugo Lloris City nog een handje. Hij kwam nogal onbesuisd uit zijn doel gehold en torpedeerde Gabriel Jesus. Randje zestien, maar er niet in. De Premier League heeft de videoref afgeschoten, maar die had hier een handje kunnen helpen. Lloris kreeg geel. Indien Jon Moss geen strafschop had gefloten, had hij wellicht vroegtijdig kunnen gaan douchen voor een fout buiten de zestien – enkel bij penalty’s bestraffen scheidsrechters zelden dubbel. Gundogan zette de strafschop feilloos om. Een dominant Man City had wat het wilde.

Toch sputterde Tottenham nog even tegen. Met de nodige agressie. Davies ging fel door op het bovenbeen van Kompany. Daar kon de aanvoerde niet om lachen. Hij blies Davies de oren vol. Dembele – ’t was niet zijn beste match – zette de turbo nog eens aan. En zo zette Spurs zijn voetje naast City. Kevin De Bruyne tackelde stevig door op Jan Vertonghen. Belgen ontzien mekaar niet – clubbelangen boven. Uit de vrijschop die volgde scoorde Christian Eriksen, Spurs’ man in vorm, met een gelukje de aansluitingstreffer. Op het ideale moment, op slag van rust.

City kwam met zware benen uit de kleedkamer, maar hield toch stand – topschutter Harry Kane zat in de tang van Kompany en co of liep offside. Op de counter vergat de leider Spurs uit te tellen. Jesus en Sterling toonden genade, ook toen Lloris een voorzet recht in de voeten verwerkte. Bij de tweede poging, opnieuw met dezelfde hoofdrolspelers, trapte Sterling toch raak (1-3). Match gespeeld en titeldebat over.

Vijf speeldagen voor het einde heeft City de kampioensbeker stevig in handen.