'Antwaarpe en de rest is parking', hoor ik vaak zeggen. De realiteit is omgekeerd

Ik woon nu 23 jaar in Antwerpen. Toen ik hier kwam wonen kon je na een dagje fietsen het roet van je gezicht vegen. Sindsdien zijn er mondjesmaat dingen veranderd, maar een werkend mobiliteitsplan voor Antwerpen zit al 20 jaar vast in de file.

Wouter Van Besien (Groen) heeft een opmerkelijk mobiliteitsplan voorgesteld, waarin de straat niet langer een dumpplaats voor stilstaande auto's is, maar wordt teruggegeven aan de inwoners. Als het van de Groen-lijsttrekker afhangt, wordt de hele binnenstad autoluw, komen er fietssnelwegen vanuit Brasschaat, Boechout, Wijnegem en Aartselaar en een fietstunnel aan het Sint-Annabos; parkeergarages met lage bezettingsgraad worden deels buurtparking zodat auto's uit de openbare ruimte worden gehaald.

In de 23 jaar dat ik hier woon is dit de eerste keer dat ik zo'n ambitieus plan hoor voor de Antwerpse mobiliteit. Eindelijk een menselijk geluid in deze stenen jungle.

Hoe reageert de politiek? Schepen van mobiliteit Koen Kennis (N-VA) vindt dat Van Besien met dit plan terug wil naar de negentiende eeuw. Bijzondere uitspraak van een man die met zijn beleid 't Stad gevangen houdt in de jaren '80. Maar eigenlijk is het een compliment. Als ik foto's van Antwerpen uit de 19de eeuw zie, vergaap ik me aan de schoonheid. Prachtig en ruim waren de straten toen. Het woord 'burn-out' bestond nog niet. Ik staar me blind op de pracht van 't Stad en in stilte denk ik; 'where did we go wrong?' Awel, niet zo gek lang daarna begon de belegering door Koning Auto. Die de straat ondergeschikt maakte aan haar piepende wielen en de weg, het straatbeeld en de stilte opeiste.

Het feit dat Kennis deze plannen als 19de-eeuws wegzet, toont aan dat de man geen kennis heeft van wat er in de rest van Europa gebeurt. Autoluwe steden zoals Kopenhagen, Gent en Amsterdam zijn allesbehalve 19e-eeuws. Ze zijn de toekomst.

Verder waarschuwt Kennis dat een autoluwe binnenstad een 'economisch kerkhof' wordt. Lamenielache. Is Kopenhagen een economisch kerkhof? Dit is precies het argument waarmee de middenstand 15 jaar lang een autovrije Suikerrui heeft tegengehouden. Eíndelijk werd die Suikerrui dan autovrij, en wat zie je? De horeca bloeit als nooit tevoren. Het is een oase in de stad, waar 't heerlijk flaneren is door 't hart van Antwerpen. 

En ja, er zullen automobilisten ontevreden zijn. Maar diezelfde automobilisten klagen nu ook steen en been dat heel Antwerpen één grote file is. Automobilisten worden al jaren weggepest uit 't Stad. Misschien dat wat schone lucht en meer groen hun verzuring kan genezen.

Ik wil iedere Antwerpenaar uitnodigen om naar Mechelen te gaan, om te zien hoe die stad met mobiliteit omgaat. Ga er eens een dagje wandelen. Daar kún je wandelen. Heel de binnenstad is autoluw gemaakt. Verbaas je over hoe mooi het er is, hoe rustig, hoe proper. Hoe die stad de afgelopen 20 jaar een metamorfose heeft ondergaan, en het nu een oase is van schoonheid en rust. 

'Antwaarpe en de rest is parking', hoor ik vaak zeggen. De realiteit is omgekeerd; Antwerpen is één grote parking, onderbroken door file. Antwerpen loopt qua mobiliteit twintig jaar achter op Mechelen, Gent, Kortrijk en Hasselt. En alle steden in Nederland.

Moet mijn stad nog een halve eeuw wachten op een eigentijds mobiliteitsplan? Of zullen we onszelf een hoop tijd, geld en vele verkeersdoden besparen en een doordacht plan uitvoeren dat de grootste stad van Vlaanderen eindelijk de leefbaarheid en het respect geeft dat ze verdient.