De beklaagden opereerden vanuit Borgerhout en velen zijn ook familie van elkaar. Ze zouden op hun hoogtepunt een duizendtal klanten bediend hebben. De politie had in 2009 lucht gekregen van hun handel en de onderzoeksrechter had toestemming gegeven om telefoontaps en observaties uit te voeren. Zo kwamen de broers B. in beeld, die de spilfiguren van de bende waren.

Op 3 maart 2010 werden 38 huiszoekingen uitgevoerd waarbij drugs en cash geld in beslag werd genomen. Eén van de broers pochte dat hij wist van de nakende inval en dat hij een grote geldsom had laten verdwijnen. Bij een neef werd later een zak met daarin 53.390 euro cash aangetroffen, die hij een dag eerder van de broers in bewaring had gekregen.

De bewijslast was volgens het openbaar ministerie torenhoog, maar toch werden alle beklaagden eind 2014 vrijgesproken. De rechtbank oordeelde namelijk dat de onderzoeksrechter twee materiële vergissingen had gemaakt in een van de telefoontapbeschikkingen, waardoor de gesprekken van een van de beklaagden werden afgeluisterd, terwijl dat eigenlijk niet mocht.

Afgeluisterde gesprekken nietig verklaard

De tapbeschikking werd nietig verklaard. Hetzelfde gold voor alle anderen die er uit waren voortgevloeid. De tapbeschikkingen die nog wél geldig waren, zaten volgens de rechtbank zo verweven met de niet geldige beschikkingen dat niet meer viel uit te maken welke bewijzen waaruit waren voort gevloeid.

“Ik ben het niet eens met de zienswijze van de eerste rechter”, zei aanklager Ken Witpas donderdag. Wat hem betreft, blijft de tapbeschikking geldig, ook al staan er fouten in. Hij haalde daarvoor cassatierechtspraak aan, alsook de Potpourri-II wet. “Moest het hof toch van mening zijn, dat de beschikking ongeldig is, dan blijft er nog genoeg bewijs over om minstens 28 beklaagden te veroordelen.”

De verdediging is het daar niet mee eens en blijft erbij dat de rechter in eerste aanleg de enige, correcte beslissing heeft genomen door iedereen vrij te spreken. “Er zijn gewoon te veel fouten gemaakt. De onderzoeksrechter had onvoldoende aanwijzingen in handen om zelfs nog maar een tapmaatregel te bevelen”, zegt advocaat Tim Smet. De verdediging is ook van mening dat de Potpourri II-wet niet toegepast kan worden op procedures die toen al hangende waren.