Een half jaar lang boog de commissie-Kazachgate zich in het federale parlement over de vraag of de wet over de verruimde minnelijke schikking in 2011 tot stand is gekomen door ongeoorloofde beïnvloeding door de Antwerpse diamantsector of Patokh Chodiev en twee andere Kazachse zakenlui.

Hoewel de oppositie volhoudt dat lobbywerk van Frankrijk via voormalig senator Armand De Decker (MR), toen advocaat van Chodiev, de wet door het parlement heeft gejaagd. Maar de meerderheid concludeerde dat er niets aan de hand was, en de commissie eindigdein die patstelling.

Ook Didier Reynders, toenmalig minister van Financiën, kwam in de commissie meermaals onder vuur te liggen, vooral wegens zijn goede contacten met de Franse politiek. Nu het parlement het finale commissieverslag gisteren goedkeurde, reageert hij voor het eerst in lange tijd, in Le Soir en op RTBF.

‘Er zijn crapuleuze insinuaties geweest aan mijn adres’, aldus Reynders. ‘Ik neem geen bepaalde partij in het vizier, maar wel bepaalde personen.’ Vooral de groene en socialistische oppositiepartijen waren scherp voor de vermeende rol van Reynders in de affaire.

Reynders werd twee zaken aangewreven: een ontmoeting met de advocaat van het Kazachse trio en Armand De Decker, en de gretigheid die hij toonde om de wet snel goed te keuren. Het rapport sprak hem vrij van die beschuldigingen.

‘Systematisch personen willen schaden, is onaanvaardbaar’, gaat Reynders verder. ‘Het is niet eenvoudig om te leven met dezelfde herhaalde insinuaties, zonder het minste element van bewijs. Sommigen hebben een mediashow willen opvoeren ten koste van mezelf.’