De dochter van de beklaagde, die nu 30 jaar is, deed op 15 mei 2017 aangifte. Toen ze met haar driejarige dochter die dag naar de beklaagde wilde gaan, zei het meisje dat “vava” haar niet meer pijn mocht doen met zijn piemel. Ze confronteerde haar vader en hij erkende dat hij het kind betast had. Hij had niet gedacht dat ze het zich zou herinneren en dat ze het thuis zou vertellen. Van verkrachting was er volgens hem geen sprake.

Zijn dochter stapte meteen naar de politie. Ze was zelf ook jarenlang door de beklaagde misbruikt, van toen ze 3 was tot de leeftijd van 18 jaar. Het gebeurde vooral op woensdagnamiddag, omdat haar moeder dan niet thuis was. Ze mocht van hem niets zeggen, want anders zou ze de gevolgen moeten dragen. Het misbruik stopte pas nadat ze bij haar vriend was ingetrokken.

De beklaagde toonde weinig schuldinzicht. Hij vindt zichzelf geen pedofiel, omdat het enkel binnen de familie gebeurde. De seksuele handelingen zag hij ook niet als misbruik, want hij had ze uit liefde verricht.

De rechtbank vond alle feiten bewezen, ook de verkrachting van zijn kleindochter. “De familiale context vergoelijkt de feiten niet. Ook binnen het gezin zijn dergelijke zaken verwerpelijk”, zei de rechtbank.

De beklaagde was na twee maanden voorhechtenis vrijgelaten onder voorwaarden, die hij goed naleefde. Hij maakt sindsdien iedere maand 300 euro over aan de advocaat van zijn dochter en is in behandeling voor zijn problematiek. Zijn advocaat had voor een deels voorwaardelijke straf gepleit.

De rechtbank vond enkel een strenge effectieve straf op zijn plaats, gelet op de zwaarte, de lange duur van de feiten en het gebrek aan probleeminzicht. Hij moet zijn slachtoffers ook 15.000 euro aan schadevergoedingen betalen.