Otto-Jan Ham: "Als ik drink kan ik vervelend en handtastelijk zijn. Dus ben ik gestopt, voor altijd"

Evi vroeg zich af of Otto-Jan volledig gestopt is met drinken. “Ja, helemaal en voor altijd. Tenminste, dat is toch de bedoeling. Ik ben erachter gekomen dat ik niet zo goed ben in drinken, want ik kan slecht matigen. Soms kan ik stoppen na vijf pinten, maar soms ook niet. Ik heb al eens een maand niet gedronken of enkel in het weekend. Dat hou je even vol, maar dat gaat toch altijd weer fout. Dus dan dacht ik: ik kan er beter gewoon mee te stoppen”, vertelde Otto-Jan. 

Vraag is natuurlijk: waarom wou hij stoppen? “Ik denk dat ik heel leuk ben als ik gedronken heb. Dat is ook wel jammer dat je dat aspect kwijt bent als je stopt. Ik heb ook last van stress en dan helpt het om een glas te drinken, dus dat is nu wel lastig", zei hij tegen Evi. "Maar ik heb ook mijn mindere kantjes. Ik kan vervelend en handtastelijk zijn als ik gedronken heb. Als je de dag nadien opstaat en je naast de hoofdpijn spijt hebt van hoe je je gedragen hebt, dan moet je je afvragen of dat het nog waard is."

Ook VIER-gezicht Frances Lefebure bekende er iets over haar collega. “Niet veel mensen weten dat Otto-Jan verlegen is, want iedereen kent hem van 'De Ideale Wereld', waarin hij scherp en stout uit de hoek kan komen. Maar ik ken hem als iemand die gevoelig is en zich heel snel schaamt. Als hij in een beschamende situatie terecht komt, heeft hij een adertje op zijn voorhoofd dat dan begint te poppen. Daar kan ik van genieten, want dan weet ik dat hij verlegen is”, lachte Frances. 

"Ik ben ook echt verlegen en onzeker. Ik kom op zich niet graag onder de mensen", beaamde Otto-Jan. "Vaak nemen we mensen in 'De Ideale Wereld' in de maling en ik kan daar eigenlijk niet tegen. Soms moet ik tijdens een filmpje rechtstaan omdat ik ongemakkelijk word van wat wij de mensen soms laten doen en waar ik ook verantwoordelijk voor ben."

"Ik ga iets vertellen over Otto-Jan van in de tijd van Is 't nog ver?", begon ook Jelle De Beule tijdens de uitzending. "We hadden het over kamperen en één van de items was dat je van de mede-kampeerders moest profiteren wat drank betreft. Een Hollandse dame en haar dochter zagen het zitten om met ons te drinken. Later op de avond merkte ik dat Otto-Jan die dochter wel zag zitten, maar ik was moe, dus ik ging naar de tent die ik deelde met Otto-Jan. ’s Nachts hoorde ik plots geritsel aan de tent. Ik merkte al snel dat hij niet alleen was gekomen. Ik hoorde hem kussen en friemelen en toen zei ik toch dat ik er ook nog was. Ze zijn toen samen naar buiten gestormd. Ik denk nog altijd tot op de dag van vandaag dat het niet de dochter was, maar de moeder”, lachte Jelle. 

"Neen dat is niet waar. Ik was trouwens al lang van ’t straat", voegde Otto-Jan er snel aan toe. "Wat ik er wel over wil zeggen: ik denk dat ik toch eerder voor de moeder zou gegaan zijn."