Getest: met je peuter naar het museum (ideaal op regenachtige dagen)

Gaat ze daar eigenlijk wel al iets van oppikken? Moet je in een museum niet stil zijn? Wat als ze zo'n duur werk omver gooit?Een vriendin (met een levendig kunstminnend meisje van 2) overtuigde me om het eens samen te proberen. Het Fotomuseum in Antwerpen ontwierp speciaal voor de allerkleinsten van 1 tot 4 jaar een speciaal parcours door het museum, Pixelkriebels. De rondleiding viel net samen met haar normale dutje, dus ik moet toegeven dat ik al vreesde voor niet zo kunstzinnige taferelen. Maar het werd een gewéldig succes!

Echt op kindermaat
Ten eerste al één misverstand uit de wereld helpen. Nee, mijn dochter is niet zo briljant dat ze kunst al 'snapt' of een voorkeur heeft voor de ene of andere fotograaf. Haar favoriet is ongetwijfeld diegene die leuke kleine diertjes voor de lens haalt. Of een foto van Bumba, yes please! Naar het museum gaan met je kind doe je dus eigenlijk een beetje voor jezelf. Het is een leuk  (en rustig!) alternatief voor een binnenspeeltuin of alweer de Zoo. Mini is bezig en jij kan misschien hier en daar een werk bekijken. 
Het parcours is dan ook echt op kindermaat. Ze moeten geen kunstwerken analyseren of natekenen, in elke 'speelhoek' krijgen ze materiaal om de krachten van fotografie op hun eigen niveau te ontdekken: grappige kleurenfilters om door te kijken, collages om te maken, boeken met mooie foto's en een parcours om 'artistiek' door te kruipen. Ik vind het eerlijk gezegd zelf ook behoorlijk leuk en vergeet gewoon naar de 'volwassen' kunst te kijken.

Nog klein grut
Als er één ding is waar mijn dochter blij van wordt dan is het wel van andere kinderen. Het helpt dus enorm dat er nog andere kleintjes tussen de fotografie kropen, hobbelden of renden. Ze imiteren elkaar graag en nemen elkaar mee naar de volgende hoek. De kleintjes volgen de grootste en zelf hoef je eigenlijk alleen maar te volgen.

Schrik van de strenge bewaker
In een museum voel ik me altijd een beetje bespied door de bewakers. Ze bekijken me alsof ik elk moment zou kunnen struikelen en in mijn val drie kunstwerken zou meenemen. Iets wat niet totaal ondenkbaar is, maar toch nog nooit gebeurd is. Ik doe musea meestal op makkelijk schoeisel aan, weet je wel. Een peuter in het museum loslaten lijkt me dus helemaal onmogelijk. Maar het personeel is zo vriendelijk en rustig dat het aanstekelijk werkt. Ze kijken zelfs niet op als de mini van enthousiasme haar drinkbeker door de ruimte kegelt. De bewaker powernapt vlot door het gekir en gegil heen. En....no art was harmed during our visit. Oef!

Een nieuwe doelgroep voor musea
Rondleidingen specifiek voor kinderen waren er al langer, maar steeds meer musea zetten nu ook in op bezoek van ouders met hele kleintjes die nog niet kunnen lezen, schrijven, tekenen of zelfstandig een zoektocht volgen. En deze doelgroep zit er zeker op te wachten. In het buitenland worden zij wel al vaker bediend, in België is de vraag voorlopig nog groter dan het aanbod, maar daar komt verandering in. 
Probeer het dus gerust zelf eens. Of je kind er nu slimmer van zal worden is niet eens het punt, je doet het om een gezellige gezinsnamiddag door te brengen en eens iets anders te proberen om die actieve peuter bezig te houden. Want nieuwe ervaringen, daar leren ze van.

Tips
De meeste rondleidingen vallen rond vakantieperiodes en moet je al ver op voorhand boeken omdat ze snel vol zitten. Toffe rondleidingen zijn er in het MAS en in Red Star Line (een aanrader!) in Antwerpen, ook museum M in Leuven, het Gentse Museum voor Schone Kunsten organiseren vaker kunstmomenten op peutermaat.
Maar je kan natuurlijk ook gewoon naar een museum. Grote kleurrijke werken zijn zeker interessant voor kleine oogjes, ze ontdekken er vanalles in. De gladde museumvloer is trouwens ook uitstekend om te kruipen en snelheidsrecords te breken. Beperk je bezoek wel tot een uurtje, daarna zijn alle hoekjes en kantjes wel ontdekt en wordt de kans op een boze bewaker toch groot.