Complete controle: Anderlecht nooit in de problemen tegen Charleroi (3-1)

Als een clubmedewerker de formulieren met de opstellingen neerlegt in de perszaal, dan vliegen journalisten op de stapel af als een drankverslaafde op een fles gin. Gisteren was het net zo en zag iedereen plots: Deschacht en Najar mochten voor Anderlecht beginnen. Wat Najar betrof, was dat niet zó verrassend. De rechterflank is fit, Hein loopt hoog met hem op en Saelemaekers was de laatste weken in mindere doen - geen verwijt. Maar Deschacht…

Navraag leerde ons evenwel dat er ook voor de basisplaats van Deschacht, in een niet zo ver verleden in de B-kern wegens 'te negatief', tegen Charleroi een logische verklaring was: concurrent Ivan Obradovic was niet speelklaar.

Hoe dan ook: het maakte de confrontatie van paars-wit tegen Charleroi er meteen nóg interessanter op. Hoe zou het duo zonder wedstrijdritme voor de dag komen tegen een altijd gevaarlijke tegenstander? De stats van Charleroi in het Constant Vanden Stockstadion waren tot vandaag namelijk straf: de laatste twee partijen won het zowaar, en 't was toen niet eens onverdiend. Nu kón de landskampioen zich evenwel geen puntenverlies veroorloven.

Anderlecht eiste dan ook meteen de bal op en dat zou gedurende de hele eerste helft niet veranderen - complete controle. Alleen was het vaak te stereotiep. Ganvoula kwam wel oog in oog met Penneteau, maar de spits-die-niet-het-niveau-voor-RSCA heeft verkwanselde de kans. Gelukkig voor paars-wit heeft Gerkens wel een neus voor goals. Heerlijke pass van Morioka - in stilstand is die goed -, koele afwerking van 'Pietertje': 1-0. Aan de overzijde raakte Baby de paal.

Gerkens had de match in de openingsminuten van de tweede helft helemaal op slot kunnen gooien. Een afvallende bal viel voor zijn voeten - Penneteau zat in niemandsland -, maar hij lepelde over. Morioka besloot op zijn beurt stomweg op de keeper. De Japanner heeft toch wel al wat opgelegde kansen gemist bij Anderlecht… Desondanks stuurde Vanhaezebrouck hem twee dikke duimpjes. Ach, Hein zal ook wel beseffen dat hij geen alternatieven heeft.

Bovendien had het effect, want Morioka kwam, tot grote tevredenheid van de Japanse journalisten, alsnog tot scoren. Bij een hoekschop zette hij zijn teen tegen de bal, waarop die in het dak van het doel verdween: 2-0. Intussen begon het publiek de naam van Najar te scanderen. Terecht, want de Hondurees was meteen een grote meerwaarde op rechts. Hij nam de hele flank voor zijn rekening en was offensief een wapen. Zonder blessures zat hij al niet meer in België…

Net op het moment dat we dachten dat we onze balpen konden opbergen, kwam Charleroi alsnog opzetten. Via Rezaei, net als Benavente op de bank gestart, lukte het de aansluitingstreffer: 2-1. Het feest duurde niet lang, want Dendoncker bekroonde op een vrije schop zijn goeie laatste weken met een kopbaldoelpunt: 3-1. De taart kon inmiddels wel aangesneden, zeker? Tegen déze tegenstander zou een extreme inzinking niet mogen.

Die kwam er ook niet, waardoor paars-wit met de voetjes omhoog de afloop van het duel tussen AA Gent en Standard, uitdagers voor plek twee, kan afwachten. Zo gaat dat nu eenmaal: als je zélf wint, ben je altijd op je gemak.