"Die blikken als ze horen dat ik de fitnessinstructrice ben": vijf obese mensen geven zich bloot voor de camera

Kat: 108 kilo
"Als fitnessinstructrice krijg ik vaak nieuwe klanten over de vloer. En dan kijken ze rond om te zien waar hun lesgeefster is. Als ik zeg dat ik het ben, schrikken ze altijd. Die blikken zijn goud waard. Waarom heeft gewicht toch altijd zo'n groot belang? Ik ben een stevige dame, maar dat houdt me toch niet tegen om ook te bewegen? Ze hebben niet het recht om me te beoordelen op mijn uiterlijk."

Kat werd op haar zestiende zwanger. Toen haar vriend haar als een baksteen liet vallen, stortte ze zich op de 'vettige kost'. "Dat ongezond eten moest als troost dienen. In anderhalve maand tijd ging ik van maat 40 naar maat 56. Mijn lichaam veranderde zo drastisch dat ik de persoon in de spiegel niet eens meer herkende. Ik was helemaal veranderd."

Kat deinsde er bijvoorbeeld niet voor terug om een pak van 24 grote chocolade eieren in één dag te verorberen. "Vijf minuten aan een stuk schransen, dat voelde geweldig aan. Achteraf stel je jezelf dan wel altijd de vraag of je niet overdreven hebt."

De vrouw probeerde onder meer afslankclubs en dieetpillen, maar eindigde met een eetstoornis. "Ik heb mezelf uitgehongerd en volgevreten. Ik heb mijn vinger in mijn keel gestoken. De manieren waarop ik gewicht probeerde te verliezen, waren echt ongezond."

De kwetsende opmerkingen waren een klap in het gezicht. Telkens opnieuw... "Als ik in de trein naast iemand wilde gaan zitten, volgde er vaak gezucht. Dat hoeft toch niet? Ik reageer ook niet onbeleefd als ik iemand in zijn neus zie peuteren."

Kat werd twee jaar geleden verkozen tot de Britse Miss Beauty Curve, het ultieme bewijs dat ze haar lichaam aanvaard heeft. "Er zijn veel mensen die niet goed reageren, ik vrees dat dat nooit zal veranderen. Maar wij kunnen hen wel helpen inzien dat elk lichaam mooi is, in welke vorm ook. Waarom oordelen we altijd zo hard en kunnen we niet gewoon blij zijn voor elkaar?"

Corey: 140 kilo
Corey is altijd aan de brede kant geweest, iets waar zijn twee broers en zus hem mee uitlachten. "Ze noemden mij bijvoorbeeld 'dikzak' of vroegen 'voor de grap' wie alle taart opgegeten had. Ik heb het er recent nog over gehad met mijn broer. Hij zegt nu dat hij dat deed om mij te motiveren. Ik moest die gemene opmerkingen zo beu worden dat ik uiteindelijk op dieet zou gaan. Maar het enige wat ik dacht, was: 'Ik ben toch al dik, dan kan er nog wel iets bij'."

Grote pakken chips, chocoladerepen en -jawel- taart vormden de grootste verleiding. "Daar werd ik gelukkig van. Als ik een slechte dag had, stelde junkfood mij nooit teleur."

Corey, die in zijn vrije tijd een dragqueen is, maakt zich wel degelijk zorgen om zijn gezondheid. Daarom probeert hij nu te minderen. "Een yoghurt, enkele sandwiches, een pak chips, een chocoladereep en een taartje, daar probeer ik het bij te houden."

Jed: 140 kilo
"Als iemand obees is, vormt hij meteen een probleem", vindt komiek Jed. "Ik mag dan dik zijn, maar ben best nog wel actief ook."

Diëten of fitnessen zijn aan hem niet besteed. "Ik was niet sociaal als kind. Ik eet op de verkeerde momenten. Er is niets tragisch in mijn leven gebeurd, ik stak mezelf gewoon vol en dan eindig je zo."

"Als ik niet zo dik was, zou mijn leven er waarschijnlijk helemaal anders uitzien. Misschien ben ik wel komiek geworden zodat anderen me toch een beetje leuk zouden vinden. Dit is niet mijn ideaal lichaam, maar ik moet het er mee doen."

Sophie Mayanne: 133 kilo
"Ik weet dat ik dik ben, maar ik ga elke dag werken, betaal mijn rekeningen en laat mijn hond uit. Het leven van een normale mens dus", aldus fotografe Sophie. "Op school was ik best verlegen, ik kon niet goed contacten leggen. Er stond een muur rondom mij, veel vrienden had ik niet."

"En dus stortte ik me maar op eten. In die periode ben ik het meest bijgekomen. Ik at een hele doos koekjes leeg en was kwaad op mezelf. Maar even later deed ik het gewoon opnieuw."

Haar pogingen om er iets aan te doen, zijn stuk voor stuk mislukt. "Als je jezelf wat verbiedt, voel je je slechter. Met als gevolg dat je toch weer gaat vreten."

Jo: 127 kilo
"Volgens de dokter heb ik morbide obesitas, maar zo voel ik me niet. Ik kan bijvoorbeeld nog altijd lopen en de trap nemen. Mensen moeten begrijpen dat niet elke dikke persoon lui is. Sommigen wel natuurlijk, maar zo'n voorbeelden vind je ook bij slanke personen."

Toen Jo 17 jaar was, kreeg ze af te rekenen met klierkoorts. In die acht maanden kwam ze maar liefst 45 kilo bij. "De meesten vermageren door die ziekte, maar ik hield me enkel en alleen bezig met eten. Ik heb geen excuus: ik hou van stapels donuts, lasagne en nuggets."

Jo werkt als model, neemt deel aan schoonheidswedstrijden en heeft een hoge functie bij een kledingmerk dat zich specialiseert in een maatje meer. "Ik ben er niet trots op dat ik zo dik ben. Je moet gewoon je leven leiden zoals je het zelf wil."