"Ik heb ontdekt hoe 'vluchten kan niet meer' voelt": Greet De Keyser kijkt terug op 9/11

Toen Greet in 2000 voor de VRT naar de Verenigde Staten trok, was dat eigenlijk maar voor één jaar. De journaliste zou er toen het verkiezingsjaar volgen, maar ze bleef er 'plakken' en achttien jaar later woont en werkt ze er nog steeds. Ook de aanslagen van 11 september maakte ze van dichtbij mee en volgde ze op. "Tot dan had ik al in gevaarlijke omstandigheden gewerkt. Maar dat was altijd ver van mijn eigen bed, mijn eigen thuis", vertelt Greet. "Deze aanslagen waren op de plek waar ik woonde. Dat is toch helemaal anders. Ik heb toen ontdekt hoe 'vluchten kan niet meer' voelt. Plots zat ik midden in een oorlog, ik zat in een oorlogszone. Er konden nog vliegtuigen vallen, en je kon niet meer weg. Dan voel je je compleet machteloos." 

Greet heeft er echter nooit aan gedacht om er de brui aan te geven. "Integendeel. Die eerste dagen van verslaggeving werk je op pure adrenaline: er is geen tijd om te slapen, geen tijd om te eten. Je moét verder doen. De eerste trein tussen Washington en New York die reed, heb ik onmiddellijk genomen. En ik was bij de eerste groep journalisten die naar Ground Zero mocht gaan. Ik moest en zou daarbij zijn. Dat was enorm indrukwekkend. Dinsdag waren de aanslagen en zaterdag liep ik rond op een plek waarvan ik besefte dat ik op stukjes mens liep. Heel akelig. Een ervaring die je nooit vergeet en waar ik steevast een krop van in mijn keel voel als ik erover vertel. Maar ik was niet bang. Journalistiek heb ik toen de ervaring die ik zovele jaren had opgedaan, ten volle kunnen benutten om in die verschrikkelijke omstandigheden te werken."