Niet alleen plastic is nefast voor het ecosysteem in de oceanen, ook uw zonnecrème is geen cadeau voor het oceaanleven. Het is noodzakelijk voor wie veilig van de zon wil genieten, maar de UV-filters (stoffen die schadelijk ultraviolet zonlicht blokkeren) kunnen de onderwaterwereld schade toebrengen, zo bleek uit eerder wetenschappelijk onderzoek.

14.000 ton in koraalriffen

Volgens een onderzoek uit 2015 dat werd gepubliceerd in de wetenschappelijke uitgave Archives of Environmental Contamination and Toxicology komt er elk jaar ongeveer 14.000 ton zonnecrème terecht in koraalriffen. Voornamelijk door strandgangers die in de oceaan gaan zwemmen, maar ook door lozingen van afvalwaterzuiveringsinstallaties.

De schadelijke stoffen worden opgeslorpt door het koraal en dragen bij tot de verbleking, aldus onderzoek van de ngo Haereticus Environmental Laboratory. Dat een koraalrif zijn kleur verliest, is te wijten aan de stijgende temperatuur van het water, waardoor de kleurrijke algen (die een belangrijke energiebron zijn voor het maritiem leven) uit het koraal wegtrekken.

Vanaf 2021

Hawaï, bekend om zijn paradijselijke stranden en azuurblauwe water, heeft daarom een wetsvoorstel goedgekeurd dat de verkoop verbiedt van zonneproducten met oxybenzone en octinoxaat, tenzij op doktersvoorschrift. Enkel gouverneur David Ige moet nog zijn handtekening plaatsen, alvorens het verbod vanaf 1 januari 2021 van kracht gaat.

Senator Will Espero is alvast erg trots op het voorstel bedoeld om de oceanen te beschermen. “Hawaï is de eerste Amerikaanse staat die een maatregel van deze orde goedkeurt. De wereld was aan het kijken, wij hebben gedaan wat moest gebeuren om onze oceanen te beschermen”, klinkt het op Twitter.

Ook gevaarlijk voor ons

Zonneproducten zijn overigens niet alleen schadelijk voor het milieu, maar ook voor onze eigen huid. “Je hebt keuze uit verschillende soorten zonnebrandproducten, maar er schort altijd wel iets aan”, zei de Nederlandse journaliste Robin van Wechem, die een boek schreef over de cosmetica-industrie.

“Enerzijds zijn er de producten met chemische filters, die het zonlicht absorberen. Dat zijn veelal hormoonverstorende stoffen. Anderzijds zijn er de mineralenfilters, die het licht weerkaatsen. Als je die mineralen in hun natuurlijke vorm in een crème verwerkt, krijg je iets wat een dikke witte laag op je huid legt. Dus vervormen de meeste fabrikanten de mineralen tot nanodeeltjes, die veel kleiner zijn dan de natuurlijke moleculen, waardoor ze zich mooi laten uitsmeren maar ook heel makkelijk worden opgenomen of binden met andere stoffen. Dat brengt nieuwe risico’s met zich mee, die we onvoldoende kennen.”