Nieuw-Vlaams Verraad! - Van Dievel Consulting

"En hoe zal artikel 1 van uw partijstatuten luiden, professor en mevrouw?" Ik knikte mijn beide gasten bemoedigend toe. Hendrik Vuye en Veerle Wouters keken mij warmbloedig & strijdlustig aan. "Wij streven naar een onafhankelijke Vlaamse republiek, dat spreekt vanzelf!"

"Er is helaas nog een partij die dat streven soms een warm hart toedraagt," dorst ik op te merken, "zal ik er het woordje "onverwijld" aan toevoegen?" Ik zag mijn gasten twijfelen. Met "onverwijld" kon je alle kanten uit, dat was vroeger al eens gebleken. "Misschien wilt u daarover uw achterban raadplegen?" suggereerde ik. Veerle Wouters kon zich niet bedwingen en proestte het uit. Ook Vuye kreeg de slappe lach. "Onze achterban! Dat is een goeie!" Om maar te zeggen dat een nieuwe partij niet op 1, 2, 3 is opgericht, ook al beschikt ze bij wijze van voorgift over twee verkozenen.

Ik moet zeggen dat ik toch een weinig verbaasd was toen ik telefoon kreeg van de twee ex-N-VA'ers met de bede om de dissidenten bij te staan bij de totstandkoming van een échte Vlaams-nationale partij.
"U hebt een goede naam in onze middens," verduidelijkte de hoogleraar staatsrecht aan een Waalse universiteit. Brabançonne - die meeluisterde - rolde met zijn ogen. Dinska Bronska rende met de hand voor de mond de kamer uit.
Nog meer was ik verbaasd toen een wel gesmeerde middenklasseauto met het N-VA-logo in het groot op de flanken geen uur later voor de fraaie smeedijzeren poort van onze modeste villa halt hield.
"Mag u daar nog mee rijden?" vroeg ik nieuwsgierig.
Vuye en Wouters snoven van verontwaardiging.
"Die auto behoort het Vlaamse volk, niet de partij van de verraders!"
"Van verraad tot verraad naar de Vlaamse staat," fluisterde Brabançonne achter mij in het oor van Dinska, een gevleugelde uitspraak van Bart De Wever citerend. Opnieuw sloeg Dinska met de hand voor de mond op de vlucht, tot lichte verwondering van onze nieuwbakken cliënten toch.

"U hebt vooral een goede naam nodig voor uw nieuwe partij," sprak ik na de inleidende beleefdheden, "een catchy naam is alles."
"Ja maar wij willen geen modieuze nietszeggende naam, gelijk Open VLD bijvoorbeeld," spraken Vuye en Wouters unisono, als waren zij ééneiige tweelingen.
"Dat spreekt vanzelf," smeerde ik wat stroop aan hun monden. "Wij van Van Dievel Consulting hebben al wat gebreinstormd en uit de doos gedacht. Wat dacht u van Separatistische Partij Anders (SP.A)?"
'Hmmmm ...'
"Ik begrijp uw scepsis," haastte ik mij te zeggen, "maar we hebben er nog. Deze is een schoontje: Confederalisme Door Verandering (CD&V). Nee?"
Het gelaat van onze klanten verried onbegrip.
"Of Alles voor Vuye, Veerle en Konsoorten (AVVK)."
"Dat klinkt al beter," gaf Veerle Wouters toe, maar waarom niet Veerle, Vuye en Konsoorten?
"Omdat de letter V voor de V komt, kieken," sprak Hendrik Vuye weinig vriendelijk tot zijn partner in crime.

Oei. Alreeds was een splitsing in de maak, helemaal in de traditie van het Vlaams-nationalisme. Gelukkig had ik de beste naam voor het laatst bewaard.
"Wat dacht u van de Kaakslagpartij (KP)? Kort, helder, strijdvaardig & goed bekkend en in het oor kruipend, en vooral verwijzend naar het grote onrecht dat Vlaanderen en de Vlamingen al eeuwenlang wordt aangedaan."
"Geniaal!" kreten de twee Ware Vlamingen gelijktijdig.
"Wij zullen deze domeinnaam zo snel mogelijk registreren op het internet," legde ik zo simpel mogelijk uit, "dan bent u gerust."
Tevreden gingen Wouters en Vuye henen. Wat hen betrof konden er niet snel genoeg nieuwe verkiezingen komen. De N-VA mocht al nachtmerries over de kiesdrempel krijgen, zag ik hen denken.

"Patron," zei onze trainee Dinska Bronska, "er is een probleem."
Een diepe zorgrimpel had zich op haar fraaie Moldavische voorhoofd gevormd.
"En dat is?"
"Kaakslagpartij is al door iemand anders geregistreerd."
"Fuck! En door wie dan?"
"Kijk zelf, patron."
Met een paar muisklikken verscheen de naam van de eigenaar van de door ons gewenste domeinnaam op het computerscherm.
"Geert Bourgeois, verdorie!"

"Ik heb dat nog niet aan de grote klok willen hangen, Lodewijk."
De Eerste Vlaming klonk enigszins gepijnigd en geambeteerd toen ik hem belde met een vraag om uitleg, alsmede om teruggave van de domeinnaam "Kaakslagpartij".
"Ik zeg niet dat ik het echt zal doen, maar ik speel zeker met de gedachte om opnieuw een eenmansfractie te vormen, gelijk in de goede oude tijd van de N-VA, toen De Wever onze partij nog niet tot een dictatoriale machtspartij had omgevormd. Ik ben het niet helemaal eens met mijn goede vrienden Vuye en Wouters, maar de manier waarop ze de ezelsstamp hebben gekregen ... Zoiets verwacht ge bij de sossen of de liberalen, niet bij een warme, open Vlaams-nationalistische partij."
Wij bespraken nog even op minzame en vriendschappelijke toon de politieke toestand, maar de domeinnaam Kaakslagpartij teruggeven wilde Geert Bourgeois niet.
"Ik heb ook Partij voor de Amnestie (PVDA) geregistreerd, Lodewijk, die mogen ze wel hebben van mij als ze die willen. Op voorwaarde dat ge een en ander stil houdt, ge begrijpt mij wel."

"Bert Anciaux aan de lijn, patron."
Mijn junior partner Brabançonne haalde verontschuldigend de schouders op.
Zuchtend nam ik de lijn over.
"Seg, Lowie, met wat er allemaal aan het gebeuren is, begint het bij mij ook weer te kriebelen!" riep Anciaux Junior enthousiast in mijn oor.
Ik wenste eigenlijk niet te weten wààr het dan wel mocht kriebelen.
"Ik ben nu wel bij de sossen maar ge weet even goed als ik dat dat een kwestie van werkzekerheid is. Eigenlijk ben ik nog altijd een Volksunieman."
"Volksunie, wat is dat, patron?" lipte Dinska.
Ah, de jeugd kent haar geschiedenis niet meer!
"Ik zou uw advies willen, Lowie. Maak ik enige kans als met een nieuwe partij zou beginnen? Een open, progressieve en sociaal bewogen Vlaams-nationalistische partij?"
"Natuurlijk, heer Anciaux," sprak ik hem naar de mond, "ik heb zelfs al een goede naam voor uw project."
"Ik had zelf aan Nieuwe Spirit gedacht," opperde mijn oproeper.
"Niet slecht, uiteraard. Maar deze is veel beter: N-VA ofte Nieuw-Vlaamse Anciaux!"

Met dank aan E.W.