Armand De Decker, verdacht van corruptie in Kazachgate, verlaat MR

Maandagochtend raakte bekend dat voormalig Senaatsvoorzitter De Decker in verdenking is gesteld voor ongeoorloofde beïnvloeding in het dossier Kazachgate. De Decker maakt uit de weerhouden motivering echter op dat nu duidelijk is dat hij zich niet heeft gemoeid met het wetgevende werk dat in 2011 resulteerde in de wet op de verruimde minnelijke schikking.

"Het is nu verworven, zoals ik steeds heb gezegd, dat ik geen enkel laakbaar gedrag heb vertoond met betrekking tot deze nieuwe wetten. De parlementaire onderzoekscommissie heeft dat ook op eclatante wijze bevestigd. Ik ben dus op onrechtvaardige wijze het vuur aan de schenen gelegd in verband met de goedkeuring van deze wet", zo stelt De Decker maandag in een persmededeling.

De Decker betwist ook dat zijn bezoek aan toenmalig minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) hem aangewreven kan worden. "Deze beschuldiging houdt geen steek, niet in de feiten en niet in jure. Het is absurd te denken dat ik de minister en zijn kabinet een bezoek zou hebben gebracht om een transactie te regelen die op dat moment wettelijk gezien niet mogelijk was. De verruimde minnelijke schikking bestond eenvoudigweg niet op het moment van mijn bezoek. Dat werd mogelijk na de stemming in het parlement, wat buiten mijn betrokkenheid om gebeurde", aldus De Decker.

"Volhouden dat ik de minister heb gevraagd om er bij de procureur-generaal op aan te dringen om een transactie zonder de minste wettelijke basis te regelen heeft uiteraard geen zin. Het toont de nietigheid van de beschuldigingen tegen mij. Beïnvloeding is ondenkbaar omdat het hier gaat om iets te vragen aan een minister dat niet binnen zijn prerogatieven of mogelijkheden ligt", voegde de vroegere burgemeester van Ukkel toe.

Dat De Decker De Clercq thuis een bezoek bracht, had volgens de vroegere Senaatsvoorzitter tot doel om informatie te vergaren over "de stand van zaken van een voorstel om de wet op de minnelijke schikking te hervormen, en meer bepaald over een CD&V-voorstel op dat vlak". De Decker acht dergelijke informatiegaring perfect conform met zijn opdracht als advocaat.

Politieke lobbying

Volgens Olivier Delmarche, raadsheer-onderzoeksrechter in Bergen is Armand De Decker wel degelijk schuldig aan ongeoorloofde politieke lobbying. Dat is een vorm van corruptie waarbij een ambtenaar "tegen betaling zijn invloed gebruikt om de overheid tot een handeling aan te zetten". Hij zou in 2011 en 2012 in zijn functie als ondervoorzitter van de Senaat de miljardair Patokh Chodiev en twee zakenpartners geholpen hebben door de wet op de verruimde minnelijke schikking op hun maat te laten goedkeuren.

De Decker beweert tot op de dag van vandaag dat de 740.000 euro die hij daarvoor kreeg geen smeergeld was, maar het honorarium dat hij ontving van Chodiev omdat hij optrad als diens advocaat.

Dat De Decker in verdenking is gesteld, betekent dat hij op het eind van het onderzoek voor de raadkamer moet verschijnen. Die moet dan op haar beurt beslissen of hij naar de rechtbank wordt verwezen. MR-voorzitter Olivier Chastel vraagt De Decker alvast ontslag te nemen uit al zijn mandaten, zoniet wordt hij uit de partij gezet. De Decker is intussen zelf uit de partij gestapt.

Afkoopwet

In de onderzoekscommissie Kazachgate werd duidelijk dat kringen binnen het Elysée in de aanloop naar de goedkeuring van de zogenaamde afkoopwet een team advocaten hadden samengesteld om de gerechtelijke problemen van Chodiev en co in ons land van de baan te helpen. Dat zou een voorwaarde zijn geweest om een commerciële deal tussen Frankrijk en Kazachstan te helpen smeden.

De Decker maakte deel uit van dat team. Hij ging zelfs langs bij toenmalig minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) thuis en op diens kabinet om over het gerechtelijk dossier te praten. In haar eindverslag stelt de onderzoekscommissie de deontologie van De Decker in vraag. Hij "heeft van zijn positie als ondervoorzitter van de Senaat gebruikgemaakt om er voordeel uit te puren voor zijn werkzaamheden als advocaat. Dat was het geval toen hij de toenmalige minister van Justitie, de heer Stefaan De Clerck, zowel thuis als op diens kabinet heeft bezocht zonder op voorhand te melden dat hij optrad namens de heren Patokh Chodiev, Alijan Ibragimov en Alexander Masjkevitsj".