Waar het misliep voor Sennek

Op basis van haar stijlvolle lied en prima zangprestatie had Sennek een toptienplek verdiend. Niet in het minst omdat zwakkere inzendingen uit Litouwen en Albanië wél een ticket voor de finale bemachtigden. Met de wetenschap dat België de vorige drie jaar telkens als tiende en laatste finalist werd afgeroepen, was het tot het laatste moment bibberen. Maar helaas.

Waar liep het mis? Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten, maar we doen een poging. Ten eerste: Sennek kwam erg vroeg aan bod in de eerste halve finale, waardoor ‘A matter of time’ niet lang genoeg bleef hangen. Een lied met een refrein dat pas na één minuut begint, is sowieso een handicap in deze liedjeswedstrijd. En ‘A matter of time’ mag dan een nummer met klasse zijn, het is ook afstandelijk. Echt kippenvel krijg je er niet van, zoals wel het geval was bij ‘City Lights’ van Blanche vorig jaar.

Maar het was toch vooral Senneks sobere act die niet voldoende opviel tussen de kakelende kippen, de vuurbombardementen en de ondersteboven hangende monsters in deze halve finale. Met Franka uit Kroatië, die aantrad in een soortgelijke zwarte doorschijnende jurk, had ze bovendien visuele concurrentie. Of zoals kenner André Vermeulen het gisteren zei: “De VRT heeft gegokt op absolute eenvoud, maar blijkbaar heeft dat deze keer niet gewerkt.”

En dan nu: vakantie

De recente opmars van België op het Songfestival wordt hierdoor gefnuikt: het is de eerste keer sinds 2014 dat ons land de finale niet haalt. Of het kantje boordje was en hoeveel stemmen Sennek kreeg van de vakjury en de televoters, komen we zaterdag pas te weten.

In een eerste reactie bij ‘Van Gils & Gasten’ nam Laura Groeseneken het alleszins sportief op. “Een wedstrijd met muziek is altijd bizar. Ik hoop dat de Belgen trots op me zijn en dat ik niemand heb teleurgesteld.” Over haar prestatie was ze - terecht - tevreden. “Ik heb gegeven wat ik kon. Ik was totaal niet zenuwachtig en heb er echt van genoten.”

Groeseneken keert niet meteen terug naar huis. Eerst wil ze nog wat in bikini op het strand liggen (al is het momenteel niet zo héél warm in Lissabon) en lekker gaan eten in de stad. “Na acht maanden voorbereiding heb ik wel wat vakantie verdiend”, concludeerde ze.

Cyprus nieuwe topfavoriet

Sennek zat in een sterke halve finale. Vlak na haar trad de Tsjechische Justin Timberlake aan. Op doktersadvies moest Mikolas Josef zijn salto skippen, maar dat weerhield deze stoere schooljongen en zijn catchy nummer ‘Lie to me’ er niet van om door te stoten naar de finale.

De gelukspoesjes in haar decor bracht de Israëlische Netta ook geen ongeluk. Deze wonder woman, een soort mix van Björk en Beth Ditto, zette een ijzersterke prestatie neer. Haar nummer ‘Toy’ is volgens de lovers een #MeToo-anthem en volgens de haters een promolied voor Kentucky Fried Chicken. Ondanks haar bijzondere kippenact verliest Netta toch wat van haar pluimen: tot gisteren stond ze steeds op nummer één bij de bookmakers, maar nu is die favorietenrol weggelegd voor Cyprus.

Hun zangeres trad gisteren als laatste op en sloot de halve finale af met veel vonken en vuur. Elena Foureira is een Beyoncé à la Grèque of een nog sensuelere Shakira: een popster met een enorme verbetenheid en een tot in de puntjes gestroomlijnde act. Veel kans dat ‘Fuego’ een grote zomerhit wordt, ook als Foureira zaterdag niet met de eindzege gaat lopen.

Nog een ‘Belg’ in de running

Zeven andere landen kwalificeerden zich gisteren ook voor de finale. Litouwen verraste met een schattig maar klef liedje, waarin de zangeres aan het eind met haar echtgenoot zoent op een kanaalbruggetje. Even aandoenlijk en geloofwaardig is de Ierse inzending, waarbij twee jongens hand in hand door het decor huppelen – benieuwd of de Russische publieke omroep kan lachen met deze “gay propaganda’.

Bulgarije is een van de enige landen die een band stuurt. Equinox (met een zangeres die wel heel erg op Sia lijkt) brengt een donker nummer dat blijft hangen. Dat is niet het geval bij die andere, schreeuwerige rocksong van Albanië in de eigen taal. Nee, doe ons dan liever het soulvolle nummer van de Oostenrijkse zanger Cesár Sampson, die hoog op een podium uitkeek over het publiek.

Stond ook op een verhoogje: de Estse operadiva met het duizelingwekkende projectiekleed. Nog zo’n superster die de finale haalt is de Finse Saara Aalto. Al zal ze met haar nogal platte nummer ‘Monsters’ allicht niet in de voetsporen treden van de échte monsters van Lordi, de enige Finnen die ooit het Songfestival wonnen.

Donderdag vindt de tweede halve finale plaats, met daarin de omstreden Nederlandse deelnemer Waylon. Wie alsnog wil supporteren voor een ‘Belg’, moet zaterdag afstemmen op de Britse kandidate Surie: zij zong eerder mee als achtergrondzangeres bij Loïc Nottet en Blanche.