Brugse diplomaat (62) staat terecht voor dubieuze contacten met Russische spionnen

De bal ging aan het rollen in het voorjaar van 2011. De Staatsveiligheid verkreeg toen informatie waaruit moest blijken dat Oswald G. sinds 20 à 25 jaar ongeoorloofde contacten had met de SVR, de opvolger van de Russische inlichtingendienst KGB. De diplomaat zou bewust informatie doorgespeeld hebben aan inlichtingenofficieren van de zogenoemde N-lijn. "Hij stelde zijn expertise met andere woorden ter beschikking van Russische spionnen in het buitenland", aldus federaal procureur Ann Fransen.

G. zou vooral uitleg gegeven hebben over het aanvragen van de Belgische nationaliteit. De N-lijn zorgt immers voor valse documenten om het verhaal van een fictief persoon te ondersteunen. Zo wilde Valeriy S. alles weten over de procedure om te kiezen voor de Belgische nationaliteit na een huwelijk met een Belg. Het OM merkte op dat de beklaagde sommige vragen zelf op het randje vond.

Volgens het parket was de diplomaat zich wel degelijk bewust van zijn rol. Zijn etentjes met Russische inlichtingenofficieren noteerde hij bijvoorbeeld niet in zijn agenda. Opvallend genoeg diende hij die onkosten ook niet in. De eerste contacten met de toenmalige KGB dateren al uit 1985 in Tokio. "Hij geeft toelating om later ook op andere posten gecontacteerd te worden, terwijl de Koude Oorlog zelfs nog bezig is", merkte de procureur op.

Over de mogelijke motieven van de beklaagde bestaat nog steeds onduidelijkheid. G. vertelde immers zelf dat hij tijdens zijn periode in New Delhi een enveloppe met geld weigerde. Volgens het OM werd de man dan ook gerekruteerd omwille van zijn ideologie. "De ideologie in Rusland is in al die jaren van het ene uiterste naar het andere gegaan. Dan zou ik al moeten mee veranderd zijn", reageerde de diplomaat op de zitting. Als lid van de Belgo-Russische vriendschapsvereniging nam hij ook deel aan culturele activiteiten. "Dienstbaarheid aan de burger heb ik altijd heel belangrijk gevonden, dat was mijn enige motief."

Oswald G. werkte als kanselier en consul onder andere in Tokio, Lagos, Lissabon, New York, New Delhi en Kopenhagen. De Bruggeling ontkent met klem dat hij hand- en spandiensten verleende aan de SVR. Zijn advocaat Luc Arnou wees erop dat in het dossier geen enkel bewijs steekt van valse documenten die door zijn informatie zouden zijn opgemaakt. "De procureur moet non-events uitmelken en uitwringen, want dit dossier heeft een feitelijke en een juridische bloedarmoede."

De verdediging hekelde vooral de informatie van de Staatsveiligheid, die niet gecontroleerd kan worden. Die info zou afkomstig zijn van een betrouwbare SVR-bron van een andere buitenlandse geheime dienst. De bron meldt onder andere contacten in Marokko, terwijl G. er nooit gewerkt heeft. Met Valeriy S. sprak hij volgens meester Arnou op tien jaar tijd amper zeven keer af. "Dan is het toch normaal dat hij niet alles meer weet? Mijn cliënt heeft nooit of jamais samengewerkt met de Russen." De verdediging pleitte dat G. enkel antwoord gaf op enkele juridische vraagstukken. "Met die vragen hadden ze naar gelijk welke Belgische advocaat kunnen stappen, daar heb je geen spion voor nodig."

De rechter velt een vonnis op 13 juni.