Tosh Van der Sande niet voor inspanning beloond in lange ontsnapping: "Er komen nog mooie ritten"

Lang zag het er naar uit dat de Nederlander Koen Bouwman etappewinnaar zou worden van deze achtste Girorit met aankomst boven op Montevergine di Mercogliano. Bouwman werd vorig jaar ritwinnaar in de Dauphiné. Maar voor hem duurde de rit net een kilometer te lang. In plaats van ritwinnaar werd Bouwman 44ste, op 55 seconden van de Venezolaan Carapaz.

Bouwman maakte deel uit van de lange vlucht, waarin ook Tosh Van der Sande een hoofdrol speelde. Bouwman was zo een van de renners over wie Van der Sande een beetje zijn beklag maakte, zoals dat altijd gaat wanneer een ontsnapping niet tot het einde draagt. Dan zijn er altijd renners die de schuld krijgen. Omdat ze niet hard genoeg hun best hebben gedaan, 'slepen' zoals dat in het coureursjargon heet.

Van der Sande kreeg genoeg van slepers op zo’n twaalf kilometer voor de streep. De slotklim was al begonnen. Hij voelde de hete adem van het peloton in de nek, besloot om wat harder te gaan fietsen. "Elke keer als het bergop ging, kroop Bouwman in het wiel. Het draaide niet meer rond. Bouwman had me al gezegd dat hij à bloc zat. Ik dacht, we zullen zien hoe slecht hij is. Hij bleef eraan hangen. En op het einde is hij er toch door gekomen. Dat is goed voor hem hé. Ik kwam hem nog tegen in de afdaling naar de bussen. En toen zei hij nog een keer dat hij à bloc zat. Hij is de slimste, ik niet (lacht). Ik wist niet goed hoe de klim ineen zat. Had ik dat geweten, ik had mezelf een beetje kalmer gehouden en was gewoon in het wiel naar boven gereden."

Van der Sande eindigde 68ste, op 5'20" van Richard Carapaz. Een detail. "Met deze vorm zal er nog wel iets moois uitkomen. Ik wou wel eens weten wat het gevoel was in een ontsnapping. Dit was niet de meest ideale etappe. Er komen nog mooie ritten."

Tim Wellens probeerde ook om mee te gaan in de ontsnapping. Dat lukte niet. Wellens, die al een ritzege op zak heeft, reed in het peloton naar de voet van de slotklim. Maar kwam ten val. Hij hield er wat schaafwonden links en rechts aan over, maar verder niets. "Plots was er paniek voor mij", zegt Wellens. "Een aantal renners gingen in de remmen en ik kon ze niet meer ontwijken."

Vallen deed ook Chris Froome. In volle beklimming, bij het uitkomen van een bocht op zes kilometer voor de streep, ging zijn achterwiel plots de foute kant op. De machine-Sky schoot meteen in gang, Wout Poels was de eerste die Froome opwachtte en vervolgens waren er nog twee andere ploegmaats. In geen tijd was Froome weer voorin. Zijn stuur stond een beetje scheef, dat was het enige zichtbare gevolg van zijn crash. Maar het is altijd iets blijkbaar met Froome in deze Giro.

"Caduta di Froome, hoorden we in de radio", vertelt ploegleider Matteo Tosatto. "Zelf zei Chris niks tegen ons. Hj had geen materiaalpech en zou dus weinig tijd verliezen." Tom Dumoulin was een bevoorrechte getuige. "Ik zat in het wiel van Froome toen hij viel. Ik raakte hem lichtjes, maar ik bleef op mijn fiets." Froome verloor al twee keer tijd in deze Giro. 37 seconden in de tijdrit en nog een keer 17 seconden op Tom Dumoulin in de vierde rit, die Wellens won.

De test op de Etna ging goed. Froome klom met de besten. Dat deed hij zaterdag weer. Maar zondag is misschien een ander verhaal. De rit eindigt op de Gran Sasso, na een klim van 26,5 kilometer. En het venijn zit in de staart, anderhalve kilometer voor de top waar het vijfhonderd meter lang 13 procent steil omhoog gaat. Bij Sky verwachten ze desondanks geen revolutie in het klassement. Tosatto: "Grote verschillen zullen er niet zijn. Het gewicht van de Giro ligt op de derde week. Froome is oké, jawel. Maar een derde crash, dat hoefde nu echt niet."

Tom Dumoulin, grote rivaal van Froome, klaagde voor de tweede beklimming op rij al over de vorm. Op de Etna voelde hij zich niet super en op Montevergine di Mercogliano ook niet. "Ik had mijn beste dag niet", zei de Nederlander. "Ik ben blij dat er vandaag niet veel is gebeurd in het klassement."