Finale Koningin Elisabethwedstrijd (3):Hasselhorn wint, Zaïcik is tweede
Geen Belg op het podium van de Koningin Elisabethwedstrijd voor Zang: de Duitser Samuel Hasselhorn wint, de Française Eva Zaïcik is tweede, oordeelde de jury. Maar met een zesde plaats voor Marianne Croux en de Canvas-Klaraprijs voor Charlotte Wajnberg heeft ook ons land wat te vieren.
Alle ogen waren gericht op de Belgische sopraan Charlotte Wajnberg, tijdens de laatste avond van de Koningin Elisabethwedstrijd. Maar met Händels 'Endless love', waarin ze op de tonen van een klavecimbel en wat strijkers de onsterfelijke liefde bezong, zette ze te veel op een zachte naïviteit in. Pas bij de interpretatie van Poulencs 'Non, monsieur mon mari' uit de opéra buffa Les mamelles de Tirésias kwam Wajnberg helemaal tot leven.
De tweede vers van de aria – "Je suis féministe, et je ne reconnais pas l’autorité de l’homme" – luidde een battle of the sexes in die door de Antwerpse sopraan dan ook met veel zin werd aangebonden. Nog voor het einde van de laatste maten klonk al een eerste "bravo". Het hartelijke applaus dat erop volgde, vertaalt zich in de Canvas-Klaraprijs, de publieksprijs van de Koningin Elisabethwedstrijd, die Wajnberg mee naar huis mag nemen.
Maar de grote winnaar was de Duitse bariton Samuel Hasselhorn (27). Hasselhorn viel in de loop van het concours op door zijn grote liefde voor het Duitse Lied. Terwijl er in de eerste ronde naast Schuberts 'Erlkönig' nog een aria van Debussy mee te pikken viel, bestond Hasselhorns repertoire tijdens de halve finale uitsluitend uit Lieder.
In de finale begon Hasselhorn met een selectie uit Gustav Mahlers Des Knaben Wunderhorn. Met Mendelsohns oratoriumnummer 'Es ist genug' dat daarop volgde, bracht de bariton een al erg expressieve en voldragen performance. De naadloze en roerende interpretatie van Verdi's aria 'Carlos écoute' bewees definitief Hasselhorns kunnen.
Voorzichtige start
De laatste finaleavond kende een voorzichtig begin met de performance van de Oekraïense bariton Yuri Hadzetskyy (26). Hadzetskyy kon vooral bekoren met Korngolds 'Mein Sehnen, Mein Wähnen' waarin hij je moeiteloos meenam in de vederlichte rêverie over het dansen in het maanlicht aan de oevers van de Rijn. Zijn versie van Rossini's 'Largo al factorum della città' sprankelde van de jongensachtige goesting maar bereikte niet een geladenheid zoals die bij de Chinese bas Ao Li (30) de eerste finaleavond te vinden was.
Li eindigde uiteindelijk derde, en dat is zeker niet geheel onverdiend, al valt er te discussiëren over de uiteindelijke podiumverdeling. Hasselhorns eerste plaats staat buiten kijf, en de Française Eva Zaïcik, die aantrad op de tweede finaleavond, is verdiend tweede. Maar ook Heloïse Mas, die de vijfde prijs kreeg, was favoriet voor een podiumplaats. En de Spaanse sopraan Rocío Pérez, nu vierde, hoort eigenlijk ook thuis in de top drie.
Haalde het podium ook niet: Marianne Croux (27). Al meteen vanaf haar eerste nummer, de aria 'Solitudini amiche' uit Mozarts Idomeneo, was het publiek nochtans volledig in de ban van de Frans-Belgische kandidate.
Na Alban Bergs 'Die Nachtigall' en Puccini's 'Quando m'en vo' (La Bohème) sloot Croux af met Stravinsky's 'No word from Tom' uit The Rake's Progress. Ze bracht de ietwat goedgelovige zieleroerselen van Anne Trulove, die besluit om haar geliefde Tom Rakewell op te zoeken, op een zelfbewuste en geenszins frivole manier. Dat die Tom heult met de duivel in de Londense onderwereld doet er eigenlijk niet toe: zoals Croux ook zegevierend de laatste verzen, "if love be love, it will not alter", bracht, betekent Annes besluit de overwinning van echte liefde.
Croux mocht voor haar parcours tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd de zesde prijs, de Prijs van de Stad Brussel, in ontvangst nemen.
De verslagen van de twee andere finaleavonden op 10/05 en 11/05 kunt u hier vinden. De proclamatie vindt u hieronder.