De actrice verlangde er al even naar om weer alleen te zijn. Ze raapte al haar moed bijeen en zette na zes jaar een punt achter de relatie. Dat deed ze naar eigen zeggen ook omdat zij en haar partner door de jaren heen “uit elkaar waren gegroeid”. Hij bleef op hun loft wonen, zij klopte weer aan bij haar ouders. Maar toen ze echt opnieuw alleen was, was het vrijgezellenbestaan veel moeilijker en minder rooskleurig dan ze aanvankelijk dacht. “Want ook al zijn sommige mensen graag alleen, niemand vindt het leuk om eenzaam te zijn.”

Weg veiligheid

“Terwijl mijn relatie zich aan het ontbinden was, fantaseerde ik vaak over mijn eigen ruimte. Ik maakte zelfs een plattegrond van mijn nieuwe thuis. Het was zo makkelijk om me dat voor te stellen met een ademend lichaam naast me, dat ik constant mocht bellen om te klagen over een chaotische dag of een vlek op mijn rok”, schrijft Dunham.

“Nu dat ik die veilige baken heb verwijderd, trok ik terug in bij mijn ouders en drapeerde ik me op hun logeerbed om iedereen te sms’en om te vragen hoe ze het stellen”, voegt ze er nog aan toe om aan te tonen dat ze het moeilijk had om alleen te zijn. Langzaam probeerde Dunham om te genieten van het alleen zijn. “Dat project begon in bad. Dat is een goede startplaats omdat alleen baden vanzelfsprekend is. Ik las toen ik alleen thuis was - en mijn ouders sociaal actiever waren dan ik. En ik probeerde af en toe alleen te gaan eten. Uiteindelijk, vier maanden na de breuk, ging ik in mijn eentje op weekend en het voelde goed. Ik voelde voor het eerst dat ik niemand nodig had.”

Emotioneel bijbaantje

Nu woont de ster weer alleen en maakt ze het goed. “Ik heb duidelijk kunnen zien hoeveel werk ik moest doen om vooruit te komen in het leven. Ik kan het bijna vergelijken met een bijbaantje dat ik nodig had om emotionele doeleinden te bereiken. Mijn nieuwe hobby was het stil maken van mezelf voor mijn eigen welzijn, het definiëren van mijn grenzen zodat ik ruimte had om te dromen. Ik maakte een lijst, op papier, van dingen die ik graag doe, activiteiten die me vreugde brengen, bezigheden die me voeden. Wanneer vrienden me nu bellen en vragen hoe het met me gaat, voel ik geen steek meer in mijn borststreek. Ik heb antwoorden klaar die geloofwaardig, gezond en zelfzeker overkomen. Ze passen bij de onafhankelijke vrouw die ik weer aan het worden ben.”