Triggerfinger blikt terug: "De ruigste rockgroep van de Lage Landen schiet -patat- in de roos met een zacht nummerke"
Het grote publiek kent het Belgische Triggerfinger van die ene fragiele cover met koffiekopjes: "I follow rivers" die plots de Europese doorbraak betekent. Maar Triggerfinger is eigenlijk een puur onversneden rocktrio dat dit jaar twintig jaar bestaat. Over het commerciële aspect aan "I follow rivers" is er getwijfeld geweest. "We wilden ons ding blijven doen en niet gewrongen zitten", blikt drummer Mario Goossens terug in "Belpop".
Triggerfinger met zanger Ruben Block, drummer Mario Goossens en bassist Paul Van Bruystegem (Lange Polle) maakt twintig jaar muziek. De weg naar de concertzalen en festivals is hobbelig geweest. De bandleden bouwden op eigen kracht een sterke live-reputatie uit en moesten het in het begin stellen met bitter weinig airplay op de radio.
Iedereen werd zot van die versie
Pas zes jaar geleden - in 2012- kwam het tot een Europese doorbraak en kreeg het trio zelfs de MIA voor Hit van het Jaar met de cover van Lykke Li's "I follow rivers". Die cover ontstond na een passage bij de Nederlandse radio 3FM. Wie bij de Nederlandse presentator Giel Beelen werd uitgenodigd, hoorde een versie te maken van een nummer uit de Mega Top 50 van dat moment.
"Er stonden veel beats en dance-achtige nummers in die lijst. Ik vond dat Lykke Li een cool nummer had, ze bracht dat op een eigenzinnig manier", zegt frontman Ruben Block. Hij fluit het nummer in de 3FM-studio, begeleid op gitaar. Mario Goossens loopt op dat moment naar de keuken ("Ik had toch niets te doen") en komt met twee koffietassen terug. "Ik begin te spelen en door die delay die erop zat, klonk het dus zo", aldus Goossens. "Iedereen werd zot van die versie. Dat begon getweet te worden." Andere radiozenders pikten de cover vlotjes op.
Moeten we dit wel doen? Klopt dit bij ons als groep?
"Mensen wilden het nummer kopen. Ja, er is toen efkes gediscussieerd. Moeten we dit wel doen? Klopt dit bij ons als groep", vertelt Block. "Daar sta je dan als ruigste band van de Lage Landen met een zacht, zacht nummerke dat -patat- een schot in de roos was. We konden alleen maar blij zijn. O-n-w-a-a-r-s-c-h-i-j-n-l-i-j-k. Ineens stond dat op de eerste plaats in de hitlijsten. Wat een verhaal is dees! Dat ging zó snel. Je voelt een duw in je rug", stelt Lange Polle.
Voor ze het wisten, reisde Triggerfinger met een privévliegtuig voor buitenlandse optredens. En moest de band playbacken, niet geheel hun stijl. "Dat was moeilijk. (...) We wilden ons ding blijven doen en niet gewrongen zitten", zegt Goossens. Maar het trio ging mee in de hele hype om zich nadien opnieuw te focussen op hardere rock.
Een aflevering van het Canvasprogramma "Belpop" herbekijken? Dat kan via VRT NU. Volgende maandag staat Flip Kowlier centraal.