Calvo wil zes parlementen vervangen door één nationaal parlement

Calvo doet het opvallende voorstel in zijn nieuwe boek "Leve politiek", dat morgen officieel wordt voorgesteld.

In het hoofdstuk "Minder politici, meer politiek" van zijn boek trekt Calvo een blik open met verregaande ideeën voor politieke vernieuwing. Naast het pleidooi voor één nationaal parlement, stelt hij bijvoorbeeld ook voor om gemeenten van minstens 30.000 inwoners in te voeren (en in één beweging de provincies en intercommunales af te schaffen), om kiezers de mogelijkheid te geven om op meer dan één lijst te stemmen en om ook inhoudelijke vragen mogelijk te maken bij verkiezingen.

"Al die parlementen en regeringen naast elkaar: dat werkt gewoon niet", zegt Calvo. Hij droomt daarom hardop van "ontmoetingsfederalisme" met één nationaal parlement, bestaande uit 200 parlementsleden. Hoe zou dat dan werken? Veertig volksvertegenwoordigers zouden aangeduid worden via een federale kieskring. De overige 160 parlementsleden zouden gekozen worden via regionale kieskringen (dus niet langer per provincie). Die verkozenen hebben een dubbel mandaat. Ze zetelen in het nationaal parlement voor de federale bevoegdheden, maar buigen zich ook per regio over deelstaatbevoegdheden zoals cultuur en onderwijs.

Bij toekomstige staatshervormingen moet er volgens Calvo ook sprake kunnen zijn van "tweerichtingsverkeer". Bepaalde bevoegdheden zoals buitenlandse handel of wapenhandel herfederaliseren, mag daarbij "geen taboe" meer zijn. "En we kunnen ook bevoegdheden als klimaat, milieu, energie en mobiliteit weer samenvoegen", aldus nog Calvo.

Het 31-jarige Kamerlid wil ook sleutelen aan de organisatie van de verkiezingen. Zo pleit hij niet alleen voor een Europese kieskring en verkiezingen met inhoudelijke vragen, maar lanceert hij ook het idee van een partij-overschrijdende stem. "Nu al kan je voor meerdere mensen op eenzelfde lijst stemmen. Dat zou op termijn ook voor meerdere lijsten moeten kunnen", vindt Calvo. "Het promoot politieke samenwerking en geeft bruggenbouwers een duwtje in de rug", is de redenering.

Nog een nieuwigheid is dat ministers voortaan volksvertegenwoordiger zouden blijven (en dus niet in het parlement vervangen worden door opvolgers). Ze blijven met andere woorden zetelen in het parlement en nemen deel aan de stemmingen. Staatssecretarissen zoals we die nu kennen, kunnen volgens Calvo ook perfect verdwijnen. Dat wordt een "flexi-job, een tijdelijke opdracht naar aanleiding van een crisis of een nieuwe uitdaging".

Het luik politieke vernieuwing is een van de drie thema's uit het boek van Calvo. Daarnaast gaat de Groen-politicus in op de thema's gelijkheid en samenleven in diversiteit. "Die drie thema's zijn niet toevallig gekozen. Het zijn de drie werven in de strijd met nationalisten en populisten."

De voorstellen die Kristof Calvo neerschrijft zijn niet allemaal partijstandpunten van Groen. In "De Wereld Vandaag" op Radio 1 reageerde Vlaams parlementslid voor Groen Björn Rzoska: "Het pleidooi voor één parlement is niet het officiële standpunt. Maar met heel wat voorstellen ben ik en de meerderheid van mijn partij het eens. Zo moet er meer inspraak zijn voor burgers." Om tot minder politici te komen wil Rzoska om te beginnen dat de Senaat wordt afgeschaft.

Kamerfractieleider Peter De Roover van N-VA wijst het voorstel om tot één nationale regering te komen af: "Dit zijn oude recepten die in het verleden al bewezen hebben dat ze niet werken." Om te besparen op het aantal politici stelt De Roover voor om de gewestparlementen centraal te stellen en het Belgisch parlement af te schaffen.

Op Twitter reageerden ook Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA), CD&V-voorzitter Wouter Beke en Vlaams Belang-Kamerfractieleider Barbara Pas: