Opinie: "Alle kinderen hebben recht op een gezin. Maar heeft elk gezin altijd recht op kinderen? Nee!"

Vandaag is het ‘Dag van het Gezin’. Voor sommigen is een warm gezin enkel iets waarvan ze kunnen dromen, iets wat ze nooit gekend hebben. Nochtans hebben kinderen recht op een gezin. Maar heeft een gezin altijd recht op kinderen?

4 en 5 jaar waren ze. Twee broers werden totaal ontredderd en verweesd gedropt bij ons op kamp aan zee. Ze werden door de jeugdrechter bij hun ouders weggehaald wegens “onveilig en geen situatie om in op te groeien.” De moeder aan de drugs en werkloos, had reeds twee oudere kinderen uit een vorige relatie. Beiden geplaatst, lang voor de geboorte van de twee broers. De vader meer achter de tralies, dan voor de televisie. Beiden hebben nog steeds een absoluut recht op kinderen.

Alle mannen en vrouwen hebben het recht om wanneer ze dat zelf willen een kind te verwekken. Check. Mannen en vrouwen hebben recht om, zelfs wanneer op voorhand vaststaat dat het kind vanaf de geboorte in een voorziening zal worden geplaatst, een kind te verwekken. Twijfel. Maar mannen en vrouwen die reeds één of meerdere kinderen door een rechter ontnomen werden? Stop!

Welk recht op een vierde kind heb je als de plichten ten aanzien van de eerste drie niet vervuld werden? Welk recht heeft de moeder van de twee broers, die ondertussen alle vier haar kinderen ontnomen werd, die allen met een enorme achterstand en een rugzak vol trauma’s door het leven gaan, nog op kinderen maken? Sorry, maar helaas: geen.

Ik hoor het u al denken, “hoe ga je dat in praktijk brengen?” Net daarom dringt een diepgaand debat zich op. Voor mij kan dat ver gaan, maar ik neem vrede met elke stap in de goede richting. En voor alle duidelijkheid, beoordelingen in deze moeten steeds een rechterlijke toets passeren. Wie z’n plichten van het ouderschap niet nakomt ondergaat een onderbreking van zijn recht op kinderen. Wanneer de ouder bewijs levert dat hij of zijn de verplichtingen terug nakomt, wordt de onderbreking opgeheven.

Laat het ons eerst over het ethisch-principiële hebben, dan pas over een eventuele sanctionering. Laat ons vooral consequent zijn. Wie met de auto wil rijden moet een examen afleggen en wordt om de zoveel tijd gecontroleerd op de adequate naleving van de verkeerswetten. Wie fraudeert of handelswetten overtreedt kan voor x-aantal jaar geen handelspraktijken verrichten. Maar ouders die reeds door de rechterlijke macht veroordeeld werden krijgen van onze samenleving een blanco cheque, dat krijg ik aan niemand uitgelegd.

Ik geloof in rechten, maar ook in het nakomen van plichten. Dit pleidooi is er één voor meer zorg voor jongeren, voor betere opvang en meer middelen. Maar is er ook één om geen blanco cheques te geven aan mensen die anderen voor de rest van hun leven ongelukkig maken. Het is tijd voor een echt debat. Want neen, het recht op kinderen is niet oneindig.

Conner Rousseau (sp.a)