Sopraan Noémie Schellens: "Sociale media hoeven niet voor mij. Kom naar een concert, en je weet wie ik ben"

Noémie Schellens, sopraan en actrice, je hebt je voorbereid op dit gesprek, zie ik.

“Pen en papier helpen om een smartphone te analyseren.”

Wat is je analyse?

“Er staan drie pijlers op een post-it: ‘Waze’, ‘tweedehands.be’ en ‘papieren agenda’.”

Je wilt dus niet verkeerd rijden op weg naar een koopje?

“Een smartphone is ontzettend handig om dat gele mannetje op de kaart te zetten en je te laten leiden.”

Wat is het laatste item dat je tweedehands kocht?

“Kippen. De ene legt sinds kort eieren. Fantastisch. Het zijn witte kippen en ze bezorgen ons witte eieren. Daags na de aankoop stuurde de verkoper een berichtje: ’Alles goed met de kippen?’”

Verkoop je zelf ook spullen?

“Het laatste wat ik verkocht, was een nachtblauw concert­kleed voor vrouwen met dikke borsten. Geen idee waarom ik dat kleed ooit heb gekocht. (lacht)

“Het voorlaatste was een visbokaal met twee vissen. De dag zelf kwam daar al iemand om. Bleken de vissen bedoeld voor een oudere man die net zijn vrouw had verloren. Om hem gezelschap te houden kreeg hij die vissen cadeau. Toen we het verhaal hoorden, smolten mijn dochter en ik natuurlijk. Gaven we dan maar alles mee wat we in huis hadden. Een visnet, een spons, een pompje: doe maar.”

Je bent een zeer vlotte communicator met je smartphone.

“Ik ben wel sociaal, ja, en stuur zeer vaak berichtjes naar mijn vriendinnen. Ik leer ook graag nieuwe mensen kennen. Sociale media, daar houd ik niet zo van. Ik hoef de hele levens­loop van vrienden niet bij te houden, maar spreek liever af, live, om de verhalen van henzelf te horen. Het principe van sociale media – ‘iedereen ziet hetzelfde’ – spreekt mij niet aan.”

Is jouw smartphone ook een professioneel instrument?

“Ik volg zangles in Amsterdam en neem al mijn lessen op. Dan luister ik achteraf naar mezelf en weet vaak dán pas wat de lerares precies bedoelde. Soms is dat drie weken later. Ook een half uur voor een concert luister ik soms naar oefeningen, om mezelf voor fouten te behoeden. Of om bindteksten op te frissen. Maar de smartphone blijft nadien in de kleedkamer. Hoe dichter het aanvangs­uur van het concert, hoe verder de telefoon van me af ligt. Dan moet ik focussen en laat ik geen afleiding van berichten, mails of wat dan ook meer toe.”

Luister je veel naar muziek met je telefoon?

“Ik houd niet van oortjes en als ik al luister, dan is het naar aria’s die ik zelf moet instuderen. Onlangs zong ik zo nog Berio en Mozart met het Nationaal Orkest.”

Houd je nog van muziek?

“Voor de meeste mensen is muziek pure ontspanning. Voor mij niet, het is mijn job. Natuurlijk houd ik nog erg veel van muziek, maar ik ben er dagelijks zoveel uren mee bezig, dat ik stilte steeds vaker kan waarderen. Zit mijn hoofd te vol, dan wil ik rust. Maar evengoed sta ik aan de kookpotten – ik ben een foodie – en luister naar Benjamin Clementine, Aretha Franklin of Kendrick Lamar.”

Deel je online bewust niet veel persoonlijke informatie?

“Sociale media hoeven niet zo nodig voor mij. Daar gaat te veel aandacht naartoe. Zelfs bij concert­organisatoren, ook zij kijken naar het aantal volgers van artiesten. Alsof het hebben van veel volgers synoniem is aan kwaliteit. Daar gaat het toch helemaal niet om? Dan denk ik: kom kijken naar een concert, en je weet meteen wie ik ben.

“Bovendien: als ik me meer zou bezighouden met sociale media, zou dat veel te veel tijd vergen. Idem met kabel­televisie: dat hebben wij niet. Wel kijken we naar Netflix. Daar kijk je naar omdat je iets wílt zien. Ik ben een perfectionist en doe niks zomaar.”

Een perfectioniste met zwangerschaps­apps.

“Kijk, hier kun je zien hoe groot de foetus al is. Volgens de app is die nu even groot als een papaja.”

Wat is de laatste foto die je nam?

“Euhm. Mijn zwangere buik.” (lacht)

De laatste meer toegankelijke foto dan.

“Een foto van mijn metekindje. Samen aan zee. Je vindt ook een resem foto’s terug van recepten uit kookboeken, stiekem genomen in boekhandels. Altijd handig.” (lacht)