Het is al donker die 18de februari 2013 wanneer een Fokker 100 van de Zwitserse luchtvaartmaatschappij Helvetic Airways wacht op een ‘go’ uit de controletoren om naar de startbaan te taxiën op de luchthaven van Zaventem.

Een waardetransport van Brinks heeft kort daarvoor een twintigtal koffertjes met diamanten aan boord gebracht. De normale procedure. Het is de laatste rit van de dag voor de bemanning van de gepantserde wagen.

Maar vlak voor het toestel, met vier bemanningsleden en 29 passagiers aan boord, kan vertrekken naar Zürich wordt het letterlijk klemgereden door een zwarte bestelwagen, gevolgd door een donkere Audi met blauwe zwaailichten. Een oefening van de speciale eenheden, denkt de piloot nog even. Maar dan springen zwaar gewapende mannen met bivakmutsen uit en richten op de cockpit.

De bemanning van het geldtransport ziet het gebeuren en stuur een noodsignaal uit.

Vanaf dan gaat alles snel. De daders, sommigen dragen een kogelwerende vest en oranje armband zoals de politie heeft, weten duidelijk waar ze moeten zijn en wat ze zoeken. Ze openen het luik onderaan. Bijna even snel als ze gekomen zijn, en verdwijnen ze weer. Met voor 39,9 miljoen euro aan diamanten. De wagens die ze gebruiken, worden nadien uitgebrand teruggevonden.

De politie staat voor een raadsel, de luchthavenautoriteiten moeten met schaamrood op de wangen toegeven dat ze niet weten hoe het mogelijk was dat de daders zomaar de luchthaven zijn kunnen oprijden om hun slag te slaan.

Toch verloop het onderzoek vlotter dan oorspronkelijk werd verwacht. De daders waren dan goed getraind, hun handlangers waren dat allerminst. Een bende amateurs, zeggen speurders achteraf.

Vanaf het begin is duidelijk dat de overvallers hulp hebben gekregen van personeel of ex-medewerkers van de luchthaven. Anders wisten ze niet welk toestel ze moesten overvallen en waar de diamanten precies zaten. De overvallers waren perfect voorbereid en hadden hun raid duidelijk geoefend.

Een politie-informant tipt de politie een week na de overval dat een aantal randfiguren uit het misdaadmilieu plots iets te nadrukkelijk met geld zwaaien. Onder meer in Brusselse bordelen en bars. Eéntje praat in een dronken bui zelfs over ‘een stunt op de luchthaven van Zaventem’. En hij toont fier zijn nieuw gouden Rolex-uurwerk.

Een paar dagen later heeft de politie al vijf verdachten in het vizier. Een aantal is ex-personeelslid. Of heeft banden met personeel op de luchthaven. Maar ze worden niet gearresteerd. Hun telefoons worden wel afgeluisterd in de hoop dat ze de speurders ook bij de rest van de bende brengen.

Een goede gok. En wat meeval brengt het onderzoek in een stroomversnelling. Een van de verdachten moet per ongeluk zijn gsm hebben opgezet terwijl die in zijn broekzak stak. Wat er op de telefoontap te horen is, is een conversatie die minuten duurt en waarin de speurders een pak informatie zomaar cadeau krijgen. Verdachten hebben het over ‘steentjes’, over “hoeveel karaat ze zijn’ en over de waarde van de diamanten. Maar belangrijker, er worden ook verdachten gewoon bij naam genoemd.

Speurders krijgen een zekere Marc B. in het vizier, een Franse topgangster en oplichter eerste klasse. B. woont officieel in Casablanca maar heeft overal vrienden en vooral vriendinnen. Zelf doet hij zich na de overval een nieuwe Porsche Panamera cadeau, zijn jonger liefje krijgt een Mercedes AMG. Hij was niet bij de overval aanwezig, maar was wel de leider achter de schermen.

Straffen tot 8 jaar geëist

Uiteindelijk beslist de politie om begin mei, drie maanden na de grote roof dus, de bende op te rollen. In België, Zwitserland, Luxemburg en Frankrijk worden 37 verdachten van hun bed gelicht. Grote sommen geld en luxewagens worden in beslag genomen. Alleen de diamanten zelf, die worden niet gevonden. De voorbije jaren dook een steentje van 9.000 euro op in Thailand en enkele andere gestolen diamanten kwamen in New York en Zwitserland boven water. Maar de overgrote meerderheid blijft onvindbaar.

Het parket Halle-Vilvoorde eiste vorige week vrijdag celstraffen van 1 tot 8 jaar tegen de negentien verdachten. Voor de personen die rechtstreeks betrokken zouden geweest zijn bij de overval en de voorbereiding ervan, zoals Fransman Marc B., eiste substitute Chloé Callicis 5 tot 8 jaar cel. Voor zij die een aandeel zouden gehad hebben in de heling van de buit, vroeg het parket celstraffen van 1 jaar tot 3 jaar, en voor een vrouw die een beperkte rol had gespeeld, enkel een opschorting.

Maar donderdagmiddag sprak de rechter, tegen alle verwachtingen in, achttien van de negentien verdachten vrij bij gebrek aan bewijzen.

Het parket Halle-Vilvoorde had nochtans celstraffen van 1 tot 8 jaar gevorderd tegen de verdachten, maar volgens de rechtbank zijn de elementen die het openbaar ministerie aanvoert onvoldoende om de verdachten schuldig te verklaren.

Voor één verdachte, Marc B., is er nog geen uitspraak. Zijn aandeel wordt afgesplitst en op een latere datum behandeld. Hij wordt gezien als het brein achter de overval.