In 2016 lag het armoederisico op 15,5 procent. Vorig jaar steeg dat tot bijna 16 procent.

Vooral jongeren vertonen een groter risico: in de categorie tot vijftien jaar heeft 17,9 procent een risico op monetaire armoede. Tien jaar geleden was dat 16,6 procent. In de categorie 16-24 jaar is er nu zelfs sprake van 22,1 procent risico op armoede, een pak meer dan de 17,5 procent tien jaar geleden. Bij 65-plussers doet zich dan weer de omgekeerde beweging voor: het risico daalde er van 21,3 procent in 2008 naar 16 procent vorig jaar.

Ook werklozen (49,1 procent) zijn een stuk kwetsbaarder dan de werkende bevolking (5 procent). Hetzelfde geldt voor leden van eenoudergezinnen (39,7 procent), tegenover bijvoorbeeld een gezin met twee volwassenen en twee kinderen (8,5 pct). Ook huurders (36,4 procent) lopen een groter risico op armoede dan zij die eigenaar zijn van hun woning (8,8 pct).

Kloof tussen hoog- en laagopgeleiden groter

Statbel stelt nog vast dat sinds het begin van de metingen de kloof tussen de laagst opgeleiden (hoogstens diploma lager onderwijs) en hoger opgeleiden groter is geworden: respectievelijk 27,2 procent versus 6,4 procent.

Volgens de Europese armoede-indicator vertoont zelfs 20,3 procent van de Belgische bevolking een risico op armoede of sociale uitsluiting. Zo’n 13,5 procent van de Belgen leeft in een huishouden met een lage werkintensiteit, terwijl 5,1 procent geconfronteerd wordt met ernstige materiële deprivatie.

SP.A: “Armoedebeleid faalt

Volgens Vlaams parlementslid Bart Van Malderen (SP.A) bewijzen de nieuwe armoedecijfers dat het armoedebeleid “faalt”. “Het beleid van deze regeringen duwt grote groepen mensen verder de armoede in. Het armoederisico was de voorbije 10 jaar nooit hoger dan vandaag. Tussen nu en vorige regering is er een stijging van 5 procent bij jongeren tussen 16 en 24. Bij ouderen was er een daling sinds 2008 en zien we vanaf 2015 opnieuw een stijging”, aldus Van Malderen.

“Het beleid van deze regering faalt”, reageert Van Malderen, verwijzend naar “allerlei indexsprongen, duurdere kinderopvang, stijgende water- en elektriciteitsfacturen, uitkeringen die onder de armoedegrens blijven, en een actieplan rond armoedebestrijding die een tandeloze papieren tijger is.”

Volgens Van Malderen is er geen sprake van overleg tussen de regeringen, noch van coördinatie binnen de Vlaamse regering. “N-VA levert twee ministers van armoedebestrijding. Homans sprak van een halvering van de kinderarmoede en zag in eerdere cijfers een significante daling van armoedecijfers. Huurders, eenoudergezinnen, en laaggeschoolden weten al langer dat dit luchtkastelen zijn”, aldus Van Malderen.