MNM-presentator komt uit de kast: "Als alle homoseksuele mediafiguren het verzwijgen, geraken we nergens"

Schrijver Saskia de Coster, dokter Petra De Sutter en MNM-presentator Karolien Debecker: in Vlaanderen zijn de vrouwelijke boegbeelden die van vrouwen houden anno 2018 wel heel dun gezaaid. Maar sinds gisteravond hoort MNM-dj Dorianne Aussems ook bij de kliek. In Van Gils & Gasten heeft Debecker haar collega aangekondigd als de perfecte ambassadeur voor jonge holebi's.

"Ik wil niet pretenderen een rolmodel te zijn", zegt Aussems aan De Morgen. "Ik heb er gewoon geen probleem mee dat mensen weten dat ik lesbisch ben."

Haar beslissing om publiek uit de kast te komen is er gekomen na Taboe, de zondagavondhit van comedian Philippe Geubels waarin hij lacht met mensen waar je eigenlijk niet om mag lachen. In de aflevering met holebi's getuigde twintiger Marie dat een lesbisch rolmodel haar tienerjaren gemakkelijker zou hebben gemaakt.

Aussems: "Ik zat voor de tv en dacht: shit, ze heeft gelijk. Toen ik jong was, had ik daar ook nood aan. Ik ben zo vaak na school in tranen uitgebarsten. Ik weet zeker dat er minder huilbuien waren geweest als ik een voorbeeld had gehad. Karolien (Debecker, red.) was ook aan het kijken en stuurde me: 'Kijk Dorianne, je werkt bij MNM en staat super dicht bij jongeren. Probeer meer voor je geaardheid uit te komen.' Ik vond altijd dat ik mijn privé niet moest delen. Maar na dat bericht draaide ik de knop om: fuck it, ik wil meisjes als Marie inspireren."

Meer matuur

Aussems maakt een blitzcarrière bij de radio. In twee jaar tijd schopte ze het van de Antwerpse studentenradio Stereo03 tot een eigen programma op MNM. Ze wordt genoemd als één van de mogelijke opvolgers van Debecker, die haar Generation M vaarwel zegt om Hautekiet op te volgen bij Radio 1.

Kennissen beschrijven haar als één van de hardst werkende radiomakers bij MNM. Ze wordt gezien als ambitieus, (bijzonder) zelfkritisch en matuur. Die eigenschappen zijn niet uit de lucht komen vallen. Op haar twaalfde is Aussems' mama gestorven. Ze bleef achter met haar tweelingzus, oudere zus en vader. "De dood van mijn mama heeft me meer matuur gemaakt", zegt ze. "In het eerste en tweede middelbaar werd ik gepest omdat ik me niet kon vinden in de gesprekken van leeftijdsgenoten. Het was zo oppervlakkig, ik verlangde meer."

"Dat heeft mijn ambitie getriggerd. Ik choqueer vrienden soms door te zeggen: ik kan nu naar buiten stappen en door een bus omver worden gereden. Daarom wil ik alles, alles, alles uit mijn leven halen. Ik heb adrenaline nodig. Als er geen uitdaging is, haak ik af. Ik deed vroeger mee aan schrijfwedstrijden en toneelexamens. Ik heb ook gevoetbald. Ik wilde altijd de beste positie op het veld, zeker niet op de bank zitten. Die ingesteldheid heeft ook nadelen. Ik heb moeite om te zeggen: nu is het goed genoeg."

Geen bevlieging

De omgeving van de Antwerpse steunde haar, maar toch ging het aanvaarden van haar geaardheid moeizaam. "Ik heb mezelf heel lang wijsgemaakt dat het een bevlieging was. Tot ik op m'n achttiende op een meisje verliefd werd, toen moest ik het wel aan mezelf toegeven. Familie en vrienden hebben altijd goed gereageerd. Mijn twee nonkels zijn allebei getrouwd met een man. Het is een normaal beeld."

Als nieuwbakken rolmodel voor de Vlaamse lhbt-gemeenschap heeft ze begrip voor jonge, bekende holebi's die dat niet willen zijn. "Je gooit toch een deel van je hart op straat", zegt ze. "Ik kan begrijpen dat je daar nooit klaar voor zult zijn. Maar ik word blij van mensen die het wel aandurven. Ik denk dat het onze eigenwaarde ten goede komt. Als mediafiguur kan je je job maar goed invullen als je naturel bent. En als we het allemaal verzwijgen, geraken we nergens. In 2018 doet iedereen wel alsof ie progressief is, maar of dat effectief zo is, is een andere vraag."