'13 Reasons Why' seizoen 2 is een volstrekt overbodige sequel ★★☆☆☆
"Voor wie worstelt met de gevolgen van seksueel misbruik of druggebruik of zelfmoordgedachten heeft, is het misschien geen goed idee om deze reeks te bekijken", waarschuwen de acteurs van 13 Reasons Why. Wij kunnen nog wel een aantal doelgroepen bedenken die maar beter in een wijde boog rond deze volstrekt overbodige sequel heen lopen.
Elf miljoen tweets met #13ReasonsWhy (een record voor een televisiereeks), een schare fanatieke fans en meer persaandacht dan ze zich bij Netflix ooit hadden kunnen dromen. Ziedaar drie goede redenen waarom de Amerikaanse streamingdienst een vervolg wou breien aan 13 Reasons Why.
De controversiële tienerreeks, gebaseerd op een boek van Jay Asher, vertelt het verhaal van Hannah, een tienermeisje dat zelfmoord pleegt en bij wijze van afscheidsbriefje zeven cassettebandjes nalaat. Elk kantje ervan is gericht aan een van de dertien mensen die bijdroegen aan haar beslissing om uit het leven te stappen. Na het beluisteren van alle kantjes - één per aflevering - krijg je als kijker zicht op het volledige plaatje en wordt duidelijk welke noodlottige samenloop van gebeurtenissen uiteindelijk tot haar zelfmoord hebben geleid.
En daar zit meteen het knelpunt van het tweede seizoen, dat vandaag online wordt gegooid. Niet alleen is het verhaal van Hannah na dat ene seizoen verteld, bovendien is het hoofdpersonage niet meer onder de levenden. En tenzij je verhaallijnen voor Thuis of Familie bedenkt, is dat een gigantisch probleem. Met de moed der wanhoop gingen de scenaristen toch aan de slag, in een poging de kip met de gouden eieren nog één keer aan de leg te krijgen.
Déjà-vugevoel
De oplossing voor hun probleem vonden ze in de rechtszaal. Het tweede seizoen focust op het proces dat de ouders van Hannah hebben aangespannen tegen Liberty High, de middelbare school waar Hannah les volgde. Daar is volgens hen te weinig gedaan om de wanhoopsdaad van hun dochter te vermijden. Voor de scenaristen een ideale gelegenheid om alle betrokkenen op de getuigenbank te laten passeren en hen daar nog eens het hele verhaal van Hannah te laten herkauwen. Wie hoopte op nieuw materiaal moet het stellen met een paar (voorspelbare) verhaallijnen die er amper in slagen nieuwe zuurstof in de reeks te blazen.
Dat déjà-vugevoel wordt versterkt door talloze 'verschijningen' van Hannah, het razend populaire hoofdpersonage uit het eerste seizoen. Haar definitief afschrijven was blijkbaar een risico dat de makers niet wilden nemen, en daarom duikt Hannah niet alleen op in de overvloedig gebruikte flashbacks, maar blijkt ze ook als een soort geest met dat andere hoofdpersonage Clay te kunnen praten. Een kunstgreep die tot zinloze dialogen leidt.
Zonder een vleugje controverse of nieuwe inventieve verhaallijnen is '13 Reasons Why' een tienerreeks van twaalf in een dozijn. Of nee, maak er dertien van
De conversaties tussen Hannah en Clay hebben weinig om het lijf, terwijl de andere personages plots in inspirational quotes blijken te spreken, wanneer het gaat over liefde, vriendschap en vooral het gebrek daaraan. Een weinig subtiele poging om deze keer kritiek te vermijden op de te expliciete manier waarop de reeks in het eerste seizoen druggebruik, zelfmoord en seksueel misbruik behandelde. Die kritiek zal na seizoen twee minder hard klinken. Maar ook: zonder dat vleugje controverse of nieuwe inventieve verhaallijnen is 13 Reasons Why een tienerreeks van twaalf in een dozijn. Of nee, maak er dertien van.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
