NSPV-voorzitter Carlo Medo ziet een breder maatschappelijk probleem. “Er komt veel kritiek op de politie. Het is niet altijd evident om daar als jongere mee om te gaan. Dat heeft te maken met hoe wij als maatschappij tegenwoordig naar gezag kijken. De politie wordt steeds meer beschouwd als de pispaal van de maatschappij.

Geweld tegen agenten

Het geweld tegen politieagenten neemt ook toe. Ik hoor van veel mensen op het terrein dat ze het gevoel hebben dat ze niet meer gerespecteerd worden. Op die manier is het niet makkelijk om jonge mensen aan te trekken.”

“Dat is een gevoel dat we kunnen ombuigen, maar daar moeten we met heel de maatschappij aan werken”, vervolgt hij. “We moeten onze politie opnieuw meer waarderen. De politie zorgt ervoor dat de maatschappij leefbaar en veilig blijft, het is een sociaal relevante job. Dat verhaal moeten we kunnen verkopen aan jongeren.”

Medo benadrukt dat de mensen die instaan voor de rekrutering niets te verwijten valt. “Men laat uitschijnen dat de rekruteringsdiensten hun werk niet naar behoren doen. Niets is echter minder waar”, aldus Medo. “Ik denk wel dat we moeten nadenken of we in de juiste vijver vissen bij de rekrutering. Daarom vind ik het belangrijk dat de minister dit debat lanceert.”

Volgens de NSPV-voorzitter is er wel degelijk een personeelstekort bij de ondersteunende diensten, zoals de rekruteringsdienst, doordat de voorbije jaren vooral in de operationele diensten geïnvesteerd is. Dat is onder meer een gevolg van de terreurdreiging. “Er is een inhaalbeweging bezig, maar het zou goed zijn als we ook bijvoorbeeld HR-specialisten of psychologen zouden kunnen aantrekken voor de rekruteringsdiensten.”

Lange sollicitatietesten

De sollicitatietesten duren vaak ook onredelijk lang. In sommige gevallen moeten kandidaten acht maanden wachten op de volgende test. “Dat is hallucinant. Drie of vier maanden na de eerste test zou je moeten weten of je kan starten”, zegt Medo. “De arbeidsmarkt staat niet stil, mensen blijven intussen zoeken naar een andere job. Zo loop je het risico dat je goede mensen misloopt.”

Hij wijst er ook op dat de politie qua verloning moeilijk kan concurreren met sommige andere sectoren. Bovendien wordt het aantrekkelijk politiestatuut steeds meer afgebouwd, klinkt het.

“Vroeger kon een politieagent die op het einde van zijn carrière opgebrand was, iets vroeger met pensioen gaan. Dat is voor het grootste deel weggevallen. Dat speelt ook mee om bij de politie te komen werken. Jongeren worden aangetrokken door een carrièreperspectief, maar ook door een eindeloopbaanperspectief. Andere aantrekkelijke voordelen zoals een gsm, laptop of bedrijfswagen, bestaan evenmin”, klinkt het.