Ophef in Spanje om villa van linkse partijleiders: leden spreken zich uit in referendum
Het is een huis met een zwembad ingebed in granieten rotsblokken en een tuin met een zen-gedeelte. Twee badkamers, ruwe houten balken en een open haard. En zelfs een apart huisje voor gasten. Koopsom: 615.000 euro. Kan een leider van de Podemos, met een vriendin die ook Podemos-politica is, in zo'n luxe villa wonen? Dat is de vraag die de leden van de linkse partij deze week moeten beantwoorden in een referendum.
Een buitenhuis in de sierra, dat is het statussymbool bij uitstek voor rijke Madrilenen. Koning Filips II liet er in de 16de eeuw al zijn Escorial bouwen, gelegen op de flanken van het gebergte nabij de hoofdstad, beschermd tegen de ergste hitte van de zomer. Ook de Spaanse dictator Franco had hier een toevluchtsoord, een paleisje bovenop een van de stenen toppen. In dat rijtje staat nu dus Pablo Iglesias. De man die altijd zegt het belang van "het volk" tegenover dat van "de kaste" van de elite te verdedigen.
Het is dezelfde Iglesias die eerder politieke tegenstrevers in het bezit van een groot huis veroordeelde. In 2012 tweette hij over Luis de Guindos, de toenmalige minister van Economie: "Zou jij de economische politiek van een land in handen geven van iemand die 600.000 euro uitgeeft aan een penthouse?" Vlak voor de verkiezingen van 2015 spuide hij zijn kritiek op "politici die in villa's wonen, die niet weten wat het is om het openbaar vervoer te nemen". Hij zei toen: "Ik vind het gevaarlijk dat iemand zich afzondert."
Waardig salaris
Aanvankelijk verdedigden Pablo Iglesias en zijn vriendin Irene Montero hun keuze. Ze verwachten een tweeling, en ze wilden graag dat hun kinderen zouden opgroeien buiten de stad, zeiden ze. "Het is een huis om in te leven, niet om mee te speculeren", voegde Montero, de nummer twee van de partij, daaraan toe. De twee politici rekenden voor dat ze ieder 800 euro per maand zullen betalen aan hun hypotheek, en gaven toe dat veel Spaanse gezinnen zich dat niet kunnen veroorloven. "Daarom vinden we dat een waardig salaris voor iedereen zo belangrijk is."
'Het is een huis om in te leven, niet om mee te speculeren'
Er waren partijgenoten die het opnamen voor Iglesias en Montero. Zo wees Íñigo Errejón, voormalig nummer twee en kandidaat-regiopremier in Madrid, erop dat "de politiek gaat over wat er gebeurt met het geld van ons allemaal, niet over wat iemand doet met zijn eigen geld". Maar daar nam iemand als de antikapitalistische burgemeester van Cádiz geen genoegen mee. Hij verkondigde dat een politicus net zo moet leven als gewone mensen, om hen goed te kunnen vertegenwoordigen.
Alles of niets
De kritiek verstomde niet, en dat bracht Iglesias en Montero ertoe de vlucht naar voren te kiezen. Een referendum, alles of niets. "Als je geloofwaardigheid in twijfel wordt getrokken, kun je je niet verbergen en moet je verantwoording afleggen", aldus Iglesias. "Als ze zeggen dat we moeten aftreden, dan treden we af." De partijleider gokt erop dat zijn partij hem niet durft weg te sturen, met gemeentelijke en regionale verkiezingen in zicht.