Tien films die u deze week niet mag missen

1. Eerbetoon aan Videocorner

Pino Cantoro is een wandelende filmencyclopedie. De 10.534 films die hij in zijn videotheek Videocorner in Kessel-Lo had staan, had hij allemaal met eigen ogen bekeken. Maar door de moordende concurrentie van Netflix en co. – en aanslepende wegenwerken voor de deur – sluit Videocorner nu de deuren. Cinema Zed wil dat trieste moment niet onopgemerkt laten voorbijgaan, en organiseert een eerbetoon aan Cantoro. Hij mocht drie films kiezen, die hij zaterdagavond zelf aan het publiek komt voorstellen: El Cid, The Grand Budapest Hotel en The Intouchables.

Op 26/05 in Cinema Zed (Leuven). Lees hier ons artikel over de laatste videotheekhouders van Vlaanderen.

2. A Quiet Place

Goed nieuws voor wie de bioscoop mijdt uit angst voor luid knabbelende buren: de inventieve monsterthriller A Quiet Place speelt zich af in een wereld waar elk geluid dodelijk kan zijn, en dwingt het publiek dus tot volledige stilte. Bezint eer ge aan die emmer popcorn begint! Acteur-regisseur John Krasinski houdt je voortdurend op het puntje van je stoel, en laat je daar af en toe afdonderen van het schrikken. Maar hij begrijpt ook dat de sleutel van een goede horrorthriller in de personages zit. Als A Quiet Place zo onder je vel kruipt, dan is dat omdat het een pakkende fabel is over ouderschap.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

3. Eye Spy Film Night

Ziet het leven van een spion er echt zo glamoureus uit als in de films? Helemaal niet, weet ex-CIA-officier Kenneth A. Daigler uit eigen ervaring, maar er zijn wel films die dichterbij de realiteit komen dan andere. Voor Netwerk Aalst selecteerde hij zes titels (waaronder Tinker, Tailor, Soldier, Spy en The Day of the Jackal) die de stiel min of meer geloofwaardig voorstellen. Die worden allemaal na mekaar vertoond, in één lange filmnacht. Het voordeel: tegen de ochtend bent u door de vermoeidheid zo paranoïde dat u zich in uw eigen spionagefilm waant.

Van 25 op 26/05 bij Netwerk (Aalst).

4. En Guerre

Stéphane Brizé gaat de barricades op met En Guerre, een hyperrealistische film over de brutale sluiting van een fabriek. We volgen de vurige strijd van vakbondsdélégué Laurent (Vincent Lindon) en zijn kameraden: zij vechten tegen de brutale sluiting van hun autofabriek, waarbij 1.100 mensen op straat dreigen te belanden. De steeds verder escalerende clash met de directie is niet altijd mooi om naar te kijken – los alvast preventief wat Dafalgan op in uw beker cola, want al dat geschreeuw kan hoofdpijn veroorzaken –, maar komt wel aan als een stomp in de maag én laat u met andere ogen naar de actualiteit kijken.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons gesprek met vakbondsvoorzitter Erwin De Deyn en HR-expert Tony Verlinden.

5. Deadpool 2

Met Avengers: Infinity War nog in de zalen is alweer een nieuwe superheldenfilm misschien een risico. Maar dit is écht anders. Deadpool was in 2016 een échte middenvinger naar het genre. De sequel op dat onverwachte succes mocht wat grootser. Maar de basis van deze super(anti)heldenfilm blijft hetzelfde. Ook deel twee zit nokvol sarcasme, goor geweld en een ongezonde dosis nihilisme. En Deadpool 2 weet zelfs heel even emotioneel naar de keel te grijpen. Een bloedrode, bitterzoete cocktail.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

6. Everybody Knows

Heeft tweevoudig Oscarwinnaar Asghar Farhadi (A Separation) voor het eerst een teleurstellende film gemaakt? In Cannes vonden velen van wel, maar wij zagen een behoorlijk hoogwaardige mengeling tussen thriller en melodrama, met een uitstekende Penélope Cruz en Javier Bardem in de hoofdrollen. Farhadi heeft – voor de gelegenheid in het Spaans – heel wat verrassingen en geheimen voor u in petto. Die laat hij niet als duiveltjes uit doosjes springen: het scenario is veeleer een complexe origamistructuur die de regisseur langzaam ontvouwt, totdat we uiteindelijk het volledige papier kunnen zien.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

7. Final Portrait

In zijn vijfde film als regisseur schetst acteur Stanley Tucci een luchtig portret van beeldhouwer Alberto Giacometti. Wie allergisch is aan typische Hollywoodbiopics hoeft niet meteen gillend weg te lopen. Deze film gaat meer over de mysteries van het creatieve proces dan over Giacometti zelf. Zo'n abstract onderwerp kiezen getuigt van moed. Het bovendien ook nog eens leuk houden, van veel talent. Een rusteloze Geoffrey Rush lijkt griezelig goed op Giacometti, maar vervalt nooit in geforceerde imitatie.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Stanley Tucci.

8. Orochi

Zin in iets helemaal anders? Wat dacht u dan van een Japanse stille film met live muziek én woord? Cinema Palace vertoont eenmalig Orochi, een samoeraifilm uit 1925, en grijpt daarvoor terug naar de Benshi-traditie: een verteller, die naast het scherm zit, geeft live (in het Japans) commentaar op het verhaal en vertolkt ook de dialogen die hij zelf bij de film schreef. Kataoka Ichiro is een van de toppers in het vak – toegegeven, veel concurrentie zal hij vandaag de dag niet meer hebben –, en wordt begeleid door drie muzikanten.

Op 25/05 in Cinema Palace (Brussel).

9. Solo: A Star Wars Story

Eenenveertig jaar nadat Han Solo voor het eerst grijnzend op het cinemascherm verscheen in Star Wars: A New Hope, krijgt de eigenwijze smokkelaar zijn eigen film. Een onverdeeld succes is deze prequel niet geworden, mede door de turbulente productiegeschiedenis: toen de opnames bijna voltooid waren, werden regisseurs Phil Lord en Christopher Miller vervangen door Ron Howard, die bijna alles mocht overdoen. Maar echte Star Wars-fans zullen ongetwijfeld kirren van genot wanneer ze ontdekken hoe de jonge Han (Alden Ehrenreich) zijn harige vriend Chewbacca leerde kennen, en wanneer ze hun held voor het eerst zien plaatsnemen in de legendarische Millennium Falcon.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, hier ons interview met cast en crew, en hier ons stuk over waarom Han Solo het coolste Star Wars-personage ooit is.

10. Molly Monster

Een tekenfilm voor kleuters moet vooral simpel zijn. Molly Monster, met in de hoofdrol een kleine draak, ziet er knotsgek uit, maar houdt de grappen op maat. En niet al te belerend. Of wat dacht u van een liedje over de geneugten van het ruziemaken? Kortom: gesneden koek voor kibbelende broertjes en zusjes.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.