Mysterie rond veld vol schedels opgelost: kunstenaars maken zich bekend

“Schedels zijn choquerend en luguber, maar de oorlog was dat ook. We willen de gruwel van toen niet verbloemen. Mijn grootvader wijlen Benoit Smeekens (92) vocht aan het front en zag zijn collega’s sterven voor zijn ogen. Hij sprak er later nooit over omdat hij de gruwel niet onder woorden kon brengen. Telkens hij terug kwam naar de frontstreek, stonden de tranen in zijn ogen”, stelt Jan Smeekens (62) uit Ramskapelle. 

Hij vroeg een landbouwer of hij het kunstproject in zijn weide langs De Frontzate, achter prikkeldraad en een gracht, mocht neerplanten. Zo maken de schedels minder kans om meteen gestolen te worden. 

“Het vervaardigen van de 104 schedels, met behulp van een mal, duurde een academiejaar lang. Initieel wou ik ermee aantonen dat iedereen gelijk is, vanuit het oogpunt van migratie en apartheid”, reageert kunstenaar Joris Slabbinck uit Oostkamp. “Na meerdere bestemmingen kwam plots mijn goede vriend Jan met zijn idee op de proppen. Het leuke aan de locatie bij De Frontzate, is dat mensen worden geprikkeld en zich afvragen wat het betekent.” 

Het project kreeg de naam Julie, de naam van het zevenjarig dochtertje van de eigenaar van het weiland. “Om het contrast met de onschuldigheid van kinderen te benadrukken”, voegt Smeekens nog toe. Het werk is nu voorzien van het gedicht Rekruten 1914 van Charles Ducal ter duiding aan voorbijgangers.