"Redder aan het meer: een betere vakantiejob kan ik me niet inbeelden"

Vlaanderen is op zoek naar 300 redders voor in zwembaden en zwemvijvers. Onze stagiair Boris De Haes is zelf redder en heeft zowel binnen als buiten gewerkt. Hij vertelt over zijn goede en slechte herinneringen als badmeester. 

Een paar jaar geleden heb ik mijn reddersdiploma gehaald.  Ik zwem al sinds ik vijf jaar was en ik was op zoek naar een vakantiejob. Tijdens de zomermaanden sta ik nu in Rotselaar aan ‘De Plas’, een recreatiedomein met een zwemvijver. Een betere zomerjob kan ik me niet inbeelden.

Op mooie zomerdagen kom ik tegen een uur of half tien aangefietst. De eerste bezoekers staan dan al ongeduldig te wachten tot ze binnen mogen. Zodra een van de redders de groene vlag heeft gehesen, kan hun pret beginnen. Voor ons begint dan de verantwoordelijkheid: één redder in de iconische stoel, de ander in de buurt van de EHBO-post.

Met twee blijft de pret erin. Zelfs als je stinkende vuilbakken moet verversen.

Op voorhand was ik bang dat toezicht houden vanop die hoge stoel snel saai zou worden, maar dat valt goed mee. De grote boosdoener is de vermoeidheid. Je moet echt alert zijn en met een volle zwemzone onder een brandende zon is dat een stevige inspanning. We lossen dat op met een aflossing om het half uur. Als je geen toezicht houdt, sta je in voor EHBO of voor de orde en netheid van het terrein.

In de praktijk doe je die onderhoudstaken bijna altijd met twee en dan blijft de pret erin. Zelfs als je stinkende vuilbakken moet verversen. Er lopen elke dag zo’n tien jobstudenten rond op het terrein en na een paar jaar samenwerking zit de sfeer heel goed. We proberen af en toe zelfs buiten de zomermaanden af te spreken.

Dit seizoen zal het voor mij de laatste keer zijn en ik moet toegeven dat ik dat toch een beetje jammer vind. Dat ik er vier jaar lang goed mee heb verdiend, is mooi meegenomen. Op zondagen betaalt de gemeente dubbel en als het dan druk is ga je naar huis met een kleine 200 euro extra op je rekening. Dat gunstig tarief heb je natuurlijk niet overal.

Ik zat op de badrand met mijn benen in het water en telde de uren af.

Ondanks mijn goeie herinneringen verbazen die 300 openstaande vacatures mij niet. Ik heb ook in een zwembad gewerkt en daar haalde ik weinig plezier uit. In je eentje naast een bad met vijf zwemmers, dat verveelt snel. Als het toevallig vijf goeie zwemmers zijn, heb je helemaal geen werk.

De verantwoordelijke voor het onderhoud kwam wel minstens één keer per shift een praatje slaan, daar keek ik altijd naar uit. Ik denk stiekem zelfs dat dat deel uitmaakte van hun takenpakket. Onderhoud van de redder.

Ik heb ooit op een bloedhete 21e juli aan dat zwembad gestaan. Het recreatiedomein zag die dag zwart van het volk, maar het zwembad was bijna leeg. Binnen was het drukkend en heet, de thermometer gaf meer dan 30 graden aan. Ik zat op de badrand met mijn benen in het water en telde de uren af. Ja, ik begrijp waarom een van de jonge vaste redders na een paar jaar de universiteit een tweede kans gaf. Weer een vacature bij.

Meest gelezen