Froome pleit na Giro-exploten zelf voor transparantie: "Ik snap de vergelijkingen met Landis, maar ik wil mijn data gerust vrijgeven, hoor"

De 101ste Ronde van Italië was nog niet begonnen of de droom van Chris Froome lag al aan diggelen. De viervoudige Tour-winnaar ging bij zijn laatste verkenning van de openingstijdrit in Jeruzalem tegen de vlakte. "Je kan echt wel zeggen dat dit de 'battle of my career' is geweest. Door die slechte start was ik mijn vertrouwen kwijt. Ik verloor hier en daar flink wat tijd, maar met de steun van mijn team ben ik er toch doorgekomen."

"Dit was een meedogenloze wedstrijd en dat heb ik in het achterhoofd gehouden", vertelde Froome. "Ik wist aan het begin van de derde week dat deze koers nog niet voorbij was en dat het bij een slechte dag van één van m'n rivalen niet over seconden, maar over tientallen minuten zou gaan. Het was voor mij een kwestie van de geboden opportuniteiten te benutten." 

En dat deed Froome op weg naar Bardonecchia. De Keniaanse Brit ranselde al zijn concurrenten uit het wiel, met een onwaarschijnlijke raid tot gevolg. Froome pakte de roze trui over van een gedesillusioneerde Simon Yates en zou die één dag later niet maar afstaan aan Tom Dumoulin, voor wie hij overigens lovende woorden over had. "Respect voor Tom", aldus Froome. "Hij heeft zich een waardige tegenstander getoond en ik kan alleen maar bewondering opbrengen voor zijn vechtlust. Een nieuw duel in de Tour? Ik zeg alvast geen nee. Ik zal er zijn, de rest moet je aan Tom zelf vragen."

In de Tour wil Froome voor zijn vierde opeenvolgende overwinning in een grote wielerronde gaan, een huzarenstukje dat enkel Eddy Merckx hem voordeed. "Een derde eindzege op rij was voor mij de grootste motivatie om naar hier te komen. Als ronderenner is er geen groter doel dan dat. Of deze zware Giro invloed zal hebben op de Tour, weet ik niet. We zullen dat in juli zien. Voor de goeie orde ben ik niet in topvorm naar hier gekomen. Het was de bedoeling om te groeien doorheen de wedstrijd. Ik denk dus wel dat ik competitief naar de Tour kan gaan." 

Bleef uiteraard nog de vraag van één miljoen over. In de nasleep van zijn salbutamolaffaire werd Froomes raid op weg naar Bardonecchia uiteraard niet overal op evenveel enthousiasme onthaald. Ongeloofwaardig voor het huidige wielrennen, heette het. "Ik moet met die verdachtmakingen omgaan en ik snap heus wel de vergelijking met renners als Rasmussen en Landis", wapende Froome zijn antwoord. "Maar ik heb een gerust geweten." 

Ook op de vraag om extra transparantie wist hij te verrassen. Toen een journalist wou weten of hij zijn data niet wou vrijmaken, antwoordde Froome net niet op zijn communiezieltje. "Ik weet om te beginnen niet exact wat mijn data zijn. Ik héb ze simpelweg niet. Ik kijk niet altijd naar mijn computertje, maar doe vooral mijn best om zo hard mogelijk te trappen." 

"Ik wil best wel mijn data delen, hoor. Ik rijd hier al drie weken rond met een transpondertje van Velon (een overkoepelende organisatie van verschillende WorldTour-teams die onder meer voor livedata bij televisieuitzendingen zorgt). Ik snap dus niet  waarom zij mijn gegevens niet zouden hebben. Bovendien denk ik niet dat mijn data bergop mijn zege verklaren. Ik pakte vooral tijd in de afdaling."

Een stelling die niet helemaal uit de lucht is gegrepen. Dumoulin verklaarde gisteren al dat zijn keuze om Reichenbach op te wachten niet de beste was geweest. De ploegmakker van mede-favoriet Pinot daalde naar Dumoulins zeggen als "een oude oma". 

Ook niet officiële data bevestigen die stelling. Froome wist gisteren vooral uit te lopen in de afdaling van de Finestre én op het stuk vals plat op weg naar de Sestrière. Net daar kreeg Dumoulin af te rekenen met gepoker bij zijn medefavorieten én een matige Reichenbach om wat van de achterstand weg te knabbelen. Hoe het ook zij, het laatste woord over Froomes nakende Giro-zege is allerminst gezegd.