De vijf boeken die het leven van Sabine Appelmans veranderd hebben

"Vijf boeken kiezen... dat ik er slechts vijf kón kiezen, vond ik super moeilijk." Aan het woord is ex-tenniskampioene Sabine Appelmans, die u momenteel opnieuw kunt horen als co-commentatrice bij Roland Garros. Maak het u gemakkelijk in de sofa en neem de tijd om de vijf keuzes te ontdekken van een bevlogen lezeres, wie weet neemt u misschien een van haar keuzes ter hand.

We ontmoeten Sabine Appelmans op een zonnige maandag, bij haar thuis in de schilderachtige uitlopers van het Pajottenland. Appelmans (46) beleefde de hoogtepunten van haar tenniscarrière in de jaren 90. Ze was toen een van de vaandeldragers van het Belgische vrouwentennis.

Appelmans oogt nog altijd scherp: sporten en bewegen doet ze nog altijd heel graag. "Bijna elke dag. Lopen, yoga, tennis, tafeltennis, badminton, padel... Trail running is ook echt plezant, moet je eens proberen." Ze heeft nog steeds een goed gevulde agenda, met o.a. workshops, lezingen en tennisvakanties, en ze is betrokken bij de organisatie van het tennistoernooi van Antwerpen.

Ik sport nog bijna elke dag

"Ik ben pas graag beginnen te lezen vanaf het vijfde middelbaar, en tegenwoordig heb ik bijna altijd een boek in de buurt." Appelmans leest er gemiddeld 1 à 2 per maand en houdt wel van afwisseling: fictie, non-fictie, "boeken die te maken hebben met een gezonde levensstijl en dingen waar ik mee bezig ben, biografieën, verhalen waar ik iets te weten kom over iemand of over een land, een cultuur bijvoorbeeld".

Tijdens haar carrière bracht ze veel tijd op vliegtuigen en in hotels door, en heeft ze veel aan boeken gehad. "Ik reisde nog zonder computer. Het enige wat we hadden waren spelletjes en boeken. Backgammon - een bordspel, red. - was mijn favoriete spelletje, ook bij tennissers in het algemeen, en boeken waren het tweede favoriete tijdverdrijf."

1. Winning ugly - Brad Gilbert

Haar eerste keuze heeft haar tijdens haar carrière veel geholpen, zegt ze. "Dit was een van de eerste boeken over psychologie in mijn sport. Het is een beetje een voorloper geweest. Eigenlijk gaat het boek erover dat niet altijd degene met het meeste talent ook wint. Want er is meer dan het talent: ook het psychologische spelletje telt mee. Ze zeiden me vroeger vaak: "Sabine, je bent veel te braaf, veel te lief op de court."

Ik dacht: ze hebben nog gelijk ook. Ik was dat braaf meisje uit Erembodegem, maar in het wereldje was het af en toe nodig om je mannetje te staan op de court

Appelmans, die dit boek las op haar 21e,  glimlacht en mijmert: "Toen ik dit boek las, dacht ik: ze hebben misschien nog gelijk ook. Ik was dat braaf meisje uit Erembodegem, maar in zo'n harde wereld was het af en toe toch nodig om op de court je mannetje te staan. Ik heb uit dit boek heel veel opgestoken."

Het mag dan wel geschreven zijn door tennisser Brad Gilbert, "maar iedereen die aan sport doet, zal er zich in kunnen vinden. Het bevat een heel aantal tips. Dat is het leuke aan het boek". Later in haar loopbaan klopte Appelmans onder meer absolute topspeelsters als Conchita Martinez of Arantxa Sanchez-Vicario.   

2. Australië op blote voeten - Marlo Morgan

"Ik heb ooit nog gedacht om te verhuizen naar Australië, omdat ik dat zo'n leuk land vind", bekent Appelmans. "Na mijn carrière - ik ben er 15 jaar op rij geweest, in onze winter - miste ik het land."

Ze maakte kennis met Australië op vakantie, toen ze nog jong was, en beleefde er ook mooie momenten in haar carrière. "Toen ik 15 was, ging ik er op reis, en maakte ik kennis met de Aboriginals, m'n eerste echte kennismaking met een totaal verschillende cultuur en levenswijze. Dat was de periode dat ik ook spirituele boeken begon te lezen, zoals "de Celestijnse belofte". Het waren boeken die je verder deden denken: hoe zit alles in elkaar, hoe moeten we de wereld en de mensen zien?"

Ik dacht eraan om na mijn carrière te verhuizen naar Australië  

Dit boek combineert de twee: je hebt enerzijds een blik op Australië, maar anderzijds is het een spiritueel boek: dit gaat over telepathie, en de manier waarop Aboriginals communiceren over gewoontes enz. Het vertelt het verhaal van een vrouw die er op blote voeten reist, en veel leert. Uiteindelijk is Appelmans niet verhuisd: het bleef een grote stap, en er was de familie.

3. De stam van de holenbeer (en de hele reeks van de aardkinderen) - Jean M. Auel

Dit is een soort prehistorische roman over het ontstaan van de mensheid, zegt Appelmans, terwijl ze de dikke turf toont, "maar ik heb het vooral gekozen omdat ik nooit had gedacht dat ik zo'n dik boek zou lezen. Dit exemplaar telt 838 bladzijden, en het zijn er zo vijf."

Conclusie: oordeel nooit op voorhand, want een boek kan je verrassen: "Ik moet toen ongeveer 20 geweest zijn, en heb die boekenreeks gewoon verslonden. Er zit spanning in, romantiek, er zit gewoon van alles in. Het is fictie vermengd met elementen uit vroegere tijden. Als ik iets kan bijleren over cultuur of geschiedenis, of iets dergelijks, is dat altijd een pluspunt." Elementen van vroeger vermengen met fictie vindt Appelmans prima - "zolang er maar geen science-fiction bijkomt."  

Ik had nooit gedacht dat ik zo'n dik boek zou verslinden

4. De verborgen geschiedenis - Donna Tartt

Haar vierde keuze katapulteert Appelmans terug naar het midden van de jaren 90, middenin haar actieve carrière als speelster. "Mijn coach destijds - Steven Martens, red. - had klassieke gestudeerd en vertelde altijd maar verhalen over geschiedenis. Op zich interesseerde het me niet zo heel veel, maar dit was een van de boeken die hij me had aangeraden. Het gaat over de Griekse beschaving, en vertelt het verhaal van een groep studenten. Er zit ook drama in."

Appelmans las het, en had er geen spijt van. "Dit was zowat m'n eerste kennismaking met echte literatuur. Ik las niet zoveel pure literatuur, omdat ik het niet boeiend genoeg vond."  

Maar het bleek een geslaagde kennismaking, en er was nog een voordeel: "Vanaf toen had ik het gevoel: "Ik begin hem beter te begrijpen, m'n coach"", glimlacht Appelmans.  

Ik begon m'n coach beter te begrijpen na dit boek

5. De acht bergen - Paolo Cognetti

Er liggen maar vier boeken op tafel. Het vijfde heeft Appelmans niet meer in huis. "Eenmaal ik een boek gelezen heb, hoef ik het niet per se te houden - tenzij het om bijvoorbeeld kookboeken of praktische boeken gaat. Het is ook heel leuk om op plaatsen te komen waar je een boek kan ruilen: eentje afgeven, en een ander meenemen."

Het is leuk als een boek je ergens naartoe brengt, naar een concrete plaats

Voor de laatste keuze wil Appelmans graag een recent boek. "Eentje dat ik onlangs las en leuk vond, zijn De acht bergen van Paolo Cognetti. "Dit gaat over vriendschap, en speelt zich af in de bergen - en ik ga graag naar de bergen. Het is ook leuk als een boek je ergens naartoe brengt, op een bepaalde plaats. Dit speelt zich af in de Italiaanse bergen, en vertelt over de moeilijke relatie tussen vader en zoon, en het bevat een goede spanningsboog."

"De vader is een echte bergmens, en neemt dan zijn zoon mee, maar houdt tegelijk te weinig rekening met de zoon. Er zit een zekere hardheid in, maar door die hardheid heen ook veel ontroering."  

Zin in meer boekentips? Ga dan naar de website langzullenwelezen.be. Neus rond in de boekenkast van bekende boekenwurmen, vrienden, familie, buren, collega's en ontdek wat zij van hun boeken vinden. Maak ook zelf je eigen boekenkast en geef bij elk boek je ongezouten mening en score.

Meest gelezen