Tijdens de reddingsactie ‘Operatie Entebbe’ kwamen maar liefst 56 mensen om het leven, onder wie de broer van huidig Israëlisch premier Benjamin Netanyahu.

BRÜHL: “Ik stapte met veel goesting in de teletijdmachine naar de jaren zeventig, omdat ik popelde om bij te leren over de woelige leefwereld waarin mijn ouders zijn opgegroeid. Ter voorbereiding heb ik me verdiept in vier boeiende historische studieboeken over de Duitse en Palestijnse terroristische rebellengroepen om tot in de puntjes op de hoogte te zijn. Daarnaast heb ik mijn oog laten vallen op diverse genrefilms en documentaires, niet zozeer voor de inhoud, maar om een gedetailleerd visueel beeld te krijgen over hoe deze mensen zich kleedden, de manier waarop ze spraken, hun postuur, enzovoort. Bovendien was er een voormalig Israëlisch soldaat aanwezig op de set, die de spannende reddingsmissie pal voor zich heeft zien gebeuren. Toch trachtte ik als acteur zijn getuigenis met een korreltje zout te nemen, want hij was destijds de aartsvijand nummer één van mijn personage en ik wilde niet dat hij met zijn eenzijdig perspectief m’n mentale gemoedstoestand om zeep bracht!”

Ik kon maar weinig empathie opbrengen voor mijn personage Daniel BRÜHL Acteur

“Als acteur is het nooit mijn filosofie geweest om in een rol te blijven hangen. Ik verzet liever even mijn zinnen om de batterijen terug op te laden voor de volgende dag. Bovendien had ik geen behoefte om ook naast de set in de huid van Wilfried Böse te blijven want ik kon maar weinig empathie opbrengen voor de man: elke mens mag zijn of haar mening uiten, maar het gebruik van geweld of terrorisme kan in geen enkel geval door de beugel.”

“Ik was al een tijdlang op zoek naar een project dat op m’n lijf stond geschreven, totdat ik de bestseller van Caleb Carr ontdekte. Naarmate ik door de roman bladerde, groeide de drang om deel uit te maken van deze tv-reeks. Ik was enorm opgetogen dat Jakob Verbruggen plaatsnam in de regisseursstoel. Zijn enthousiasme en aanstekelijke energie zorgden dat de cast en crew elke dag opnieuw als bijen naar de honing kwamen op de set. De manier waarop hij donkere thematieken poëtisch in beeld wist te brengen maakt van hem een echte artiest en deed me denken aan de historische schilders uit België. Zelfs na de opnames hingen we uren met elkaar aan de telefoon om ideeën uit te wisselen voor de montage.”