Op haar verjaardag: 5 duistere dingen die u nog niet wist over Marilyn Monroe

Tot op de dag van vandaag weet niemand 100% zeker wie de vader van de beroemde actrice was. Ook de actrice zelf had er het gissen naar. "Mijn moeder toonde me vaak foto's van een man die mijn vader zou kunnen zijn, maar ze zei dat ze niet zeker was", zei ze in een interview. Er bestaat gegronde speculatie rond twee personen.

Mogelijk is het Edward Mortensen, de tweede echtgenoot van haar moeder. Zijn naam staat op het geboortecertificaat van Norma Jeane. Waarom dan die twijfel? Het is bekend dat Monroe's moeder rond de tijd van haar conceptie een affaire had met ene Stanley Gifford. 

Daarnaast is de achternaam van Mortensen verkeerd gespeld op de geboortepapieren. Een fout die een betrokken vader zeker zou laten rechtzetten. Hij was dan ook al tijden niet meer bij het gezin betrokken. Het koppel was al maanden uit elkaar voor het moment waarop Marilyn verwerkt zou moeten zijn. Tot slot lijkt de actrice ook meer de gelaatstrekken van Gifford te vertonen dan die van Mortensen. 

Marilyn zelf was nog de grootste aanhanger van de Gifford-theorie. Ze probeerde de man enkele keren te contacteren toen ze volwassen was. 

Monroe sprak niet veel over haar moeder. Haar manager raadde haar zelfs aan om te beweren dat Gladys Baker dood was. Niets was minder waar. Baker verbleef lange tijd in een psychiatrie, een instantie die destijds nog resoluut werd bestempeld als 'gekkenhuis'. Ze leed aan paranoïde gedachten en Schizofrenie. 

Monroe groeide op in verschillende pleeggezinnen en trouwde toen ze 16 was, wat zou betekenen dat ze éindelijk een vaste thuis zou hebben tot ze 18 was. De actrice verklaarde dat ze het altijd leuk had met haar moeder, wanneer ze 'een goed moment' had, maar die waren volgens Marilyn altijd heel kortstondig. Eén van de beroemdste foto's die van de twee werd gemaakt toont hen samen op het strand, met Monroe als kleuter in het zand.

Baker werd vanaf haar 32ste permanent in de psychiatrie opgenomen, wat betekende dat haar bezoekjes nog minder frequent werden. Toch heeft ze haar dochter uiteindelijk overleefd. Ze overleed in 1984, 22 jaar na Monroe's dood.

Wie 'Marilyn Monroe' denkt, denkt meteen aan het iconische beeld waarop haar witte jurk de hoogte in waait, wanneer ze over een rooster stapt. Dat gebeurde op de set van 'The Seven Year Itch'. De opnames vonden plaats in de drukke straat 52nd and Lexington, waar duizenden mensen stonden te kijken. Het geluid van de opnames moest later vervangen worden door geluidsopnames uit de studio, omdat het publiek zo luid aan het schreeuwen was bij het zien van Marilyn's benen. 

Haar echtgenoot, Joe DiMaggio, kon echter helemaal niet lachen met de seksuele aard van de scène. Toen al stond hij bekend als een erg jaloers type, dat Monroe eerder zag als bezit dan als levenspartner. De actrice beschreef hem als 'controlerend en misbruikend'. Hun huwelijk hield maar 9 maanden stand. Toen hij hoorde van de foto's die op de set genomen waren, vloog hij uit. Volgens verschillende bronnen hadden de twee diezelfde dag nog klinkende ruzie. Niet lang daarna diende Monroe de scheidingspapieren in met als reden 'mentale wreedheid'. Toch bleven de twee close tijdens de rest van haar leven, en in zekere zin ook daarna. Tot hij stierf in 1999, bracht DiMaggio twee keer per week bloemen naar haar graf.

(Lees verder onder de foto's, nvdr)

Een leven in de spotlights is niet alles, ontdekte Monroe maar al te snel. De druk van al die aandacht werd haar teveel. Psychische problemen zat in de familie: zowel haar moeder als grootmoeder hadden dezelfde symptomen. Al op jonge leeftijd stotterde de actrice, als resultaat van opgekropte angsten en gebrek aan standvastigheid. Het vele verhuizen tijdens haar kinderjaren hielp daar niet bij. 

Schrijver Truman Capote vertelde in één van zijn boeken over een lunch die hij had met Monroe. Halverwege de maaltijd verdween ze naar het toilet, en ze bleef zo lang weg dat hij haar ging zoeken. Blijkbaar stond ze naar de spiegel te staren. Toen hij haar vroeg wat ze aan het doen was, antwoordde ze afgeleid: "Naar haar aan het kijken." Een akelige ervaring die de man altijd bij zou blijven. 

Het jaar voor haar dood kreeg ze een diagnose: paranoïde en Schizofreen, net zoals haar moeder destijds werd verteld. Ze werd tegen haar wil in opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis in New York. Het was haar ex, DiMaggio, die haar daar weg kwam halen. 

Marilyn Monroe stierf in 1962, op het hoogtepunt van haar carrière. Ze was nog maar 36 toen ze een overdosis pillen nam en even later levenloos werd teruggevonden op haar bed. 

Hoe bekend de feiten rond haar dood ook in de oren klinken, toch zijn er details die niet helemaal kloppen, volgens experts. Ze zou 45 pillen hebben ingenomen die hebben geleid tot een overdosis. Maar er werd geen glas water naast haar bed gevonden, noch enig residu van de pillen in haar maag. Vooral dat laatste vonden artsen opvallend. 

Daarnaast sprak Monroe die dag nog met meerdere vrienden, waaronder Dimaggio, die geen van allen merkten dat er iets aan de hand was. Later op de avond belde ze echter naar de schoonbroer van John F. Kennedy. Aan de telefoon klonk ze versuft en vroeg ze hem om 'vaarwel' te zeggen tegen iedereen. 

Tot op de dag van vandaag bestaan er veel geruchten rond een mogelijke moord. Zo verdenken sommigen de maffia, gezien Monroe aanzienlijk gevaarlijke contacten had gelegd via Frank Sinatra. Anderen wijzen dan weer met de vinger naar niemand minder dan John F. Kennedy of Robert Kennedy. Beide mannen zouden een affaire met haar hebben gehad. 

De onweerlegbare waarheid rond het leven en de dood van de Hollywood-legende zal men nooit kunnen achterhalen. Wat wél vaststaat is dat het gezicht van de actrice vandaag nog even herkenbaar is als toen, en dat haar naam - en haar verhalen, films én mythes - nog lang zullen worden meegedragen in de (film-)geschiedenis.