Het WK-lied van de Rode Duivels:'Tegen ja zeggen ze da', meer moet dat niet zijn

Muziek versterkt voetbal zoals tonic de smaak van gin. Samen met spreekkoren verhevigt zang de beleving, waardoor zelfs de saaiste match leuk wordt. Als Mo Salah een goal maakt en Mo Salahs signatuursong 'The Egyptian King' (gebaseerd op 'Sit Down' van James) rolt uit duizenden kelen het veld op: priceless.

“Here’s to you Vincent Kompany, City loves you more than you will know" ('Mrs Robinson' van Simon and Garfunkel): zo’n smile. “Oh Kevin De Broine” op iets van The White Stripes: tot achter de oren. Jurgen Klopp van Liverpool die na de verloren finale van de Champions League tot het ochtendgloren samen met fans dat soort liedjes blèrde: hij weet wat belangrijk is voor de clubliefde.

Het is allemaal terug te vinden op de zeer uitgebreide site Fanchants.com, waar blijkt dat Royal Antwerp in België de meeste fansongs heeft: 61. Een citaat: “En ook al zijn haar supporters marginaal, het is de allermooiste club van allemaal!”

STVV heeft er ééntje. Waarmee de stadslegende dat Limburgers altijd zingen voorgoed de wereld uit is, hopelijk.

Fruitvlieg

Ook spreekkoren kunnen de sfeer erin houden. Ik herinner me de tijd waarin Beveren met een volledig zwart elftal speelde, met uitzondering van een eenzame blanke (of was hij wit? Dat geheugen!) middenvelder. De supporters van Beerschot, liefdevol de ratten van 't Kiel genoemd, blinken uit in grappige koren en riepen al snel: "Voile witte! Voile witte!" Lachen en uitlachen tegelijk.

En dan spreek ik nog niet over de scheepslading popsongs die onlosmakelijk met winst en verlies en leven en dood op een voetbalplein te maken hebben: 'You’ll Never Walk Alone' en 'Don’t Look Back in Anger' en 'Hey Jude'. En zo veel andere, allemaal terug te vinden op de Dance With the Devils-cd die StuBru net heeft uitgebracht. Gemaakt voor mensen die geloven in het adagio van Bill Shankly, de legendarische manager van Liverpool in de jaren 60: “Sommigen denken dat voetbal een zaak van leven of dood is. Ik verzeker u: het is veel en veel belangrijker dan dat.”

Daarmee vergeleken is een WK-lied een muzikale fruitvlieg die een dag of wat leeft.

Tijdens een voetbaltoernooi verandert ons land in de grootste toog ter wereld – als het dat al niet was. God en zijn oude moedertje bespreken bij hectoliters Belgium lallend de tactiek die de bondscoach al dan niet had moeten gebruiken om de match al dan niet te winnen.

Op de achtergrond hoort men dan veelal een liedeken dat de missie van de nationale ploeg op vreemde bodem krachtig samenvat, inclusief een dikwijls moeiteloos meezingbaar refrein. Een hit die maximaal drie weken werkt, want dan is onze ploeg uitgeschakeld en gaan we over tot de orde van de dag: wachten op de gewone competitie.

Tot 2016 verliep de selectie van lied en uitvoerder rimpelloos.

Tot Damso dus. Hij had het in het voorjaar aan zijn pietje wegens seksisme in klank en tekst en werd terecht geroyeerd na een campagne geleid door de furieuze furie van De Standaard, Mia Doornaert. Geschrapt van de erelijst, terwijl alle Rode Duivels fan zijn, tenminste zij die zijn teksten verstaan. Of net niet verstaan, natuurlijk.

Het kon hem kolossaal aan zijn gat roesten, liet Damso achteraf uitschijnen. “Meer promotie heb ik niet nodig voor mijn nieuwe cd, die straks op 15 juni verschijnt”, mompelde de rapper licht ritmisch, want zo spreken die mannen allemaal.

En wie weet wordt zijn lied – 'Les cons du ballon' was de werktitel – toch een onverwachte hit.

Daar is 'm!

WK-liederen: het is een traditie die al meegaat van in 1970. Onder leiding van Raymond 'Den Tuveneir' Goethals plaatsten we ons voor het WK. Dat was de mannen van ’t Stad niet ontgaan. De Strangers, zeg maar ’t Hof Van Commerce van hun tijd maar zonder beats, rechtser en uit Antwerpen, brachten de bijzonder catchy tune 'We gon nor Mexico' uit. Wie wat zoekt, vindt een clipje van het nummer terug op YouTube, in stemmig zwart-wit. “Dewalque hé gezée waai brengen mé Standanderlecht de wereldbeker mee."

Standanderlecht: dat was omdat de typeploeg uit niemand anders dan spelers van Anderlecht en Standard bestond, behalve de eenzame spits: Raoul 'Lotte' Lambert. Die was van Brugge. Boereuh! Hij kon niet goed tegen de warmte en werd na één match vervangen door Odilon 'Lon' Polleunis, de adelaar van STVV. We lagen er na de eerste ronde uit.

Brazilië werd met onevenaarbaar sambavoetbal met de vingers in de neus wereldkampioen na een 4-1 tegen Italië. Oefenmatch. De laatste goal van de Brazilianen was van een onwereldse schoonheid: passje van Rivelinho naar Pele, die achteloos op het juiste moment doorsteekt op kapitein en rechtsachter Carlos 'Capita' Alberto, die met een snoeiharde streep Dino 'Il Monumento' Zoff van Italië omver blaast. Als ik weer eens in een dipje zit, dan denk ik aan die goal en dan gaat het weer.

Het duurde gelukkig twaalf jaar voor België zich nog eens kon kwalificeren. Spanje! Openingsmatch tegen wereldkampioen Argentinië! "Blijf kalm, Erwin! Daar is ’m, daar is ’m!"

In de aanloop naar dat toernooi maakte Will 'Charme' Tura de voetbalhymne 'De Rode Duivels gaan naar Spanje', de enige song die het langer dan een WK uithield, want Arthur herwerkte hem in 1986 ('De Rode Duivels gaan naar Mexico') en in 1990 ('De Rode Duivels gaan naar Rome'). Het is de eerste keer dat de voetballers meezingen. Menige kat is onder een camion gelopen toen ze de eerste keer het refrein hoorde met de volledig toondove Jan 'Caje' Ceulemans van voor in de mix.

In de aanloop naar het WK van 1986 maakten die dekselse Strangers een jaar eerder al een lied over het nakende WK. De Duivels waren nog niet gekwalificeerd, maar dat boeide niet. Er was lang over nagedacht. De A-kant was een verantwerpste versie van de Radetzkymars getiteld 'We gon nor Mexico'. De B-kant was een meezinger met de geniale titel 'We gon nié nor Mexico'. Twee keer schieten, altijd raak.

Nachttelevisie

Mexico 1986 was een eclatant succes: als koele killers hakten we driekwart van de wereld in de pan, onder meer dankzij Danny 'Prutske' Veyt en Philippe 'Schietkraam' Desmet en de onwrikbare Eric 'Betonvloer' Gerets in de verdediging. Tot we in de halve finale gestuit werden door het Argentinië van Diego 'Coky Coky' Maradona. De match tegen Rusland werd door Canvas op 15 juni 2012 op hetzelfde uur heruitgezonden als in 1986: 1 uur 's nachts. Opnieuw een record: meer dan driehonderdduizend kijkers deden zowat het nachtje door. Op een werkdag! Het best bekeken nachtprogramma aller tijden – na de live-uitzending van de match 26 jaar eerder, natuurlijk. Om u maar te zeggen: de mensen zijn zot.

Niets kon het land echter voorbereiden op de release van het lied dat ons in 1994 naar de Verenigde Staten moest begeleiden. 'Go West' van de Pet Shop Boys werd vakkundig vermassacreerd door de toenmalige internationals Marc 'Dropke' Degryse, Franky 'Smalle' Van der Elst, Danny 'Speedy' Boffin en Lorenzo 'Lorre' Staelens, onder leiding van Ronny 'Radio' Mosuse, die na de opnames een burn-out kreeg die tot 2014 duurde.

Toen maakte Stromae het WK-lied: 'Ta fête'. Leek een goed idee, maar werd nooit wat, omdat het nummer ook niets te maken had met het WK. Eerste les: er moeten minstens twee spelersnamen in de tekst zitten. 'Ta fête?' Mon oeil.

In dat gat doken de jongens van Zwartwerk, die erin slaagden om alle spelers op te noemen. Lukaku, Benteke, Dembélé, De Bruyne, Paul 'Iemand Koffie?' Van Himst en Rik 'Oep A Bakkes' Coppens passeerden de revue. Verdienstelijke poging en modale hit, maar toen een van de jongens van de groep in Andorra veroordeeld werd voor de verkrachting van een fan, was het snel gedaan met lachen.

Tot het 2018 werd en Damso de ezelsstamp kreeg.

Zelden of nooit waren er na Damso zovelen die zich geroepen voelden een lied te schrijven waarmee ze de Duivels naar een wereldtitel konden zingen en zichzelf Sabam-gewijs naar een royaal pensioen. Ik ben eerlijk gezegd de tel kwijt, en dan heb ik ze zeker nog niet allemaal gehoord.

Deejay MiC Soprano was er vroeg bij, omdat hij, naar eigen zeggen “Patje Krimson en Q-Music voor wilde zijn”. Zelfs als je nummer drie jaar eerder op de markt was gekomen, had je geen kans gehad, beste Soprano.

Ook de Nederlandse charmezanger Rinus, bekend van onder meer de evergreens 'Hey Marlous', 'Met Romana op de scooter' en het ontroerende 'Heb jij mijn piek gezien' waagt zich in de strijd, met een beklijvend lied, dat – eenvoud is de kracht van de echte groten – gewoon 'De Rode Duivels' heet. Geen verwarring mogelijk. “Vroeger was ik voor Oranje, nu heb ik meer met rood”, gaat de eerste strofe. Terwijl eet Rinus een frietje.

Kansloos, nu de zwaargewichten zich ermee beginnen te bemoeien.

Eerst Natalia met een verdienstelijke poging, maar in het Engels, zonder duidelijke vermelding van een international – kan niet – en iets raars Congolees in het refrein, ter ere van de gebroeders Lukaku, geloof ik. Dacht het niet, Nat!

Wereldhit

Hij heeft lang gewacht, maar de homerun is alweer voor Tom 'Reisbureau' Waes, die, als was hij Will Tura in drag, een oude hit op meesterlijke wijze ombouwde tot een hymne voor de natie. Kosten nog moeite werden gespaard voor de videoclip, waarbij kilometers green key moeten zijn gebruikt.

Tom vermeldt twee Duivels (Hazard en Courtois), wat aan de lage kant is voor een WK-lied, maar maakt veel goed door zijn tomeloze inzet en zijn feilloze dictie van het Russisch. 'Dva vodka spasiba' is een zeer vrije vertaling van 'Dos cervezas por favor', want eigenlijk betekent het volgens Google Translate 'Twee wodka van redding'.

Wat, als je erover nadenkt, ook wel klopt, natuurlijk. Want na twee wodka’s klopt alles. “Dva vodka spasiba, tegen ja zeggen ze da”: veel beter moet het niet worden. Alsook: “Een doelpunt is gewoon gol.” Je verwacht het niet.

De tekst lijkt geschreven door de erven van Drs. P, en het lied swingt als de Nete, de Dijle en de Samber bij elkaar opgeteld. Wij gaan er niet kinderachtig over doen: wereldhit.

Ondertussen is Tom al Arabisch aan het leren voor het WK in Qatar 2022. Werktitels die circuleren op het darkweb zijn 'Qatar niet aan gedacht, sorry daarvoor' en – de favoriet – 'Miljaar Qatar, graag wat Duvels in de bar.'

Hij heeft ook nog even tijd, natuurlijk.