© BBC

Maak kennis met de held van alle kinderen in Aleppo

Op zijn paspoort staat Rami Adham, maar zo kent niemand in Aleppo hem. Hij staat er bekend als de ‘speelgoedsmokkelaar’. Maak kennis met de man die bij elk bezoek aan Syrië 70 kilogram aan speelgoed voor de kinderen meebrengt. “De glimlach op die gezichtjes, daar doe ik het voor”, zegt hij.

Guy Stevens

Rami Adham heeft zelf zes kinderen en heeft het hart op de goede plaats. De Syriër, die in Helsinki woont en ook de Finse nationaliteit heeft, probeert enkele keren per jaar af te reizen naar Syrië. Aanvankelijk deed hij dat om onder andere eten bij de inwoners van het land te krijgen en om te helpen bij de uitbouw van scholen in vluchtelingenkampen.

Tot hij op een dag met zijn dochtertje van drie aan het praten was. Zij zei dat hij speelgoed kon meenemen voor de kindjes daar en haar papa voegde de daad meteen bij het woord. Sindsdien neemt hij telkens meer dan 100 Barbie-poppen mee in zijn handbagage en stopt hij ook een massa ander speelgoed in zijn gewone bagage.

Rugzak van 70 kilogram

Adham landt telkens met al dat speelgoed in Turkije, laadt alles over in een grote rugzak en trekt daarmee de grens met Syrië over. Door de loodzware bagage - zijn rugzak weegt vaak zelfs 70 kilogram - doet hij er lang over om Aleppo te bereiken. Geregeld doet hij er zelfs 16 uur over.

“Maar het is onbeschrijflijk wat gebeurt zodra ik er ben”, vertelt hij aan BBC. “De glimlach op die gezichtjes, de dankbaarheid, daar doe je het voor. Je helpt hen vergeten dat ze hun huis, hun school of hun speelgoed kwijt zijn. Dat gevoel dat ik mensen echt help, dat houdt me recht. Daardoor zijn mijn batterijen altijd opgeladen. Deze kleine helden zijn de toekomst van Syrië en ik vind hen enorm waardevol. Ze verdienen het om te ontsnappen aan de angst en de chaos.”

Meisje zonder stem

Van alle kinderen die hij al speelgoed gegeven heeft, is er eentje dat hem bijblijft. Een zesjarig meisje zonder stem. Zij heeft met haar eigen ogen gezien hoe haar vader opgesloten werd in een kast in hun huis, dat vervolgens in brand gestoken werd. Haar moeder werd meegenomen naar wie weet waar.

“Ze heeft zoveel geschreeuwd dat ze haar stem verloren is”, zegt Adham. “Ik heb haar al meermaals bezocht en haar reactie is altijd hetzelfde wanneer ik haar iets geef: een prachtige glimlach.”

Vele anderen zijn hun ouders verloren in de oorlog. “Er is geen school en niets voor hen om te doen. Ze zitten continu opgesloten. Die kinderen zijn niet meer bang van de dood. Ze willen liever sterven dan gewoon geraken. Ze zeggen dat je geen zorgen meer hebt zodra je sterft.”

Aleppo

De speelgoedsmokkelaar is net terug van een trip van 12 dagen naar Syrië. Aleppo, de stad waar hij opgroeide en die hij elke keer bezoekt, raakte hij ditmaal niet in. “Woorden schieten tekort om te beschrijven hoe ik me daarbij voel. Het is echt moeilijk. Als je je stad voor je ziet, na duizenden kilometers afgelegd te hebben, en je niet binnen mag. Ik voel me alsof ik mijn mensen in Aleppo in de steek heb gelaten. Het voelt alsof ik niets gedaan heb.”

Hij hoopt binnen enkele weken te kunnen teruggaan, maar is pessimistisch. “Ik heb al van zoveel mensen gehoord dat ze gestorven zijn. Ik ben zo bang, en zenuwachtig. Maar als ik er geraak, neem ik zeker speelgoed mee.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer