‘Webcam helpt om gepieker over je baby los te laten’

© BDW

Ouders van te vroeg geboren kinderen kunnen in het UZ Brussel via een webcam contact houden met hun baby in de couveuse. ‘Vooral ’s avonds voor het slapengaan is dat belangrijk.’

Eveline Vergauwen, Klaas Maenhout

Als eerste ziekenhuis in België heeft het UZ Brussel een webcam geplaatst op elk bedje van de dienst neonatologie. ‘Het gaat om kleine camera’s boven de bedjes die de pasgeborenen in beeld brengen. Moeders, vaders en ook de rest van de familie kunnen dan via een beveiligde site live naar het kind kijken. Dat kan via smartphone, tablet of pc’, zegt professor Filip Cools, diensthoofd van het UZ Brussel.

Saskia, de moeder van Ellis, is na drie weken volledig overtuigd van het nieuwe systeem. Haar zoontje werd op 28 weken geboren. ‘Ik ben zoveel mogelijk bij hem, maar het is geruststellend om thuis even te kijken of alles oké is. Vooral ’s avonds voor het slapengaan vind ik dat belangrijk. Het helpt om te stoppen met piekeren.’

Ook voor Saskia’s vriend, Dries, is de webcam een goede oplossing, want hij is twee weken in het buitenland voor het werk. ‘Hij is ook heel trots, maar kijkt minder dan ik. Door de beelden moet ik nu niet constant foto’s naar hem doorsturen.’

‘Moeders voelen zich gerustgesteld’, bevestigt Cools. ‘Ze kijken graag naar hun kindje, bijvoorbeeld als ze afkolven.’ Sinds het UZ begonnen is met de webcams, is elke ouder op het aanbod ingegaan.

Ongerust

Maar worden ouders net niet ongerust als ze ’s avonds hun baby zien huilen op de smartphone? ‘Ik heb het geluk dat Ellis negen op de tien keer slaapt en weinig huilt’, zegt Saskia. ‘Maar toen ze het concept uitlegden, dacht ik ook: “Word je daar niet ongelofelijk ongerust van?” Ik dus niet. In het ziekenhuis leren ze je veel over het gedrag van je kind. Je weet snel wat het betekent als ze gapen, niezen of met de beentjes schoppen.’

De camera staat ook niet voortdurend aan. ‘Het verplegend personeel mag de camera tijdelijk uitzetten, voor korte momenten, bijvoorbeeld bij een medische procedure. Dat weten de ouders ook, en dat loopt vlot’, zegt Cools.

Toch is dat geen garantie voor zorgeloze momenten. Saskia: ‘Soms komen de artsen langs voor een routineonderzoek of om te kijken of alles in orde is. Dan denk je toch: wat zouden ze aan het doen zijn. Tien minuutjes later kijk ik dan opnieuw en dan zie ik dat alles oké is.’ Saskia kon zich er nog niet op betrappen dat ze lang naar het scherm keek.

Oma’s en opa’s

Saskia en Dries hebben ervoor gekozen om de logingegevens niet met ouders en vrienden te delen. ‘We hebben er bewust voor gekozen om dat niet te doen, ook al staan onze ouders en vrienden dicht bij ons. Wij kunnen de signalen van Ellis veel beter inschatten dan ongeruste oma’s of opa’s.’

Het UZ Brussel experimenteerde zo’n tien jaar geleden al met camera’s in de neonatologie. ‘Maar dat was een rudimentaire versie. Dit is een systeem dat door een bedrijf speciaal voor neonatale afdelingen ontworpen is’, zegt Cools.

De webcams zijn geen proefproject, ze blijven permanent op de afdeling. Maar het is niet het eindpunt van meer betrokkenheid van ouders bij prematuur geboren baby’s. ‘De hoop is dat we op termijn ouders kunnen laten verblijven bij hun kind.’