48 seconden, meer niet. Twee Amerikaanse politiemannen zitten bovenop een zwarte die op de grond ligt. Veel kan hij blijkbaar niet bewegen, met die twee kolossen op zich. Je hoort nog “Bro” (broeder) roepen, waarna een van de politiemensen zijn revolver trekt. Twee schoten en dan… niks meer. Ik heb net gezien hoe een mens wordt doodgeschoten. Het voelt vreemd en vies, alsof je kijkt naar een publieke executie. Toekijken hoe een ander wordt vermoord is pervers en ik weet meteen dat deze video me niet meer zal loslaten. Altor Sterling is een weerhaakje geworden.

Een dag later wordt een tweede zwarte neergeschoten, deze keer in Minnesota. Philando Castile krijgt vier kogels in zijn lijf, terwijl zijn vriendin het hele incident filmt met een gsm. Haar vierjarige dochtertje ziet vanop de achterbank van de auto alles gebeuren.

Wat is hierin godsnaam aan de hand? Wat gaat er door het hoofd van zo’n politieman wanneer hij beslist om tegelijk jury, rechter en beul te spelen op straat? Angst, haat? Ik weet het niet, dit gaat mijn petje te boven. Maar het is een feit dat het niet de eerste keer is dat de Amerikaanse politie blijk geeft van extreem racisme en geweld. Integendeel, het leverde hen vorig jaar een veroordeling op van de VN-commissie, omdat deze tragedies er letterlijk dagelijkse kost zijn geworden. Daarbij is er zelfs een soort gewenning ontstaan, waarbij gelaten de schouders wordt opgehaald. Wat maakt het allemaal ook uit, vinden velen,

Dat is een gevaarlijke gedachte, want wat voor de een de basis is voor apathie, is voor de ander het begin van radicaal gedrag. Hoe anders verklaar je de acties van de gek in Dallas, die plotsklaps vijf blanke politiemensen neerschiet? Het uur van de afrekening is voor sommigen blijkbaar aangebroken. Oog om oog, tand om tand. Doorheen de geschiedenis is dat dikwijls het startschot geweest voor de meest bloedige conflicten.

Misschien moeten we anders gaan denken. En in plaats van te zeggen dat we er niks aan kunnen veranderen, kunnen we misschien de dingen veranderen waar we iets over te zeggen hebben.