Drie jaar na het ‘doopfeest’ waarbij een studente diergeneeskunde in coma raakte, gaat de rechtszaak tegen vier toenmalige studenten van start. Zij moeten, net als enkele leden van het doopcomité voor de correctionele rechtbank verschijnen, zo schrijft de krant La Meuse.

Het leven van Fanny is helemaal veranderd sinds het weekend van 21 september 2013. De jonge vrouw nam deel aan de traditionele studentendoop van de afdeling diergeneeskunde van de Luikse universiteit. Die vond plaats in een ontwijde kerk in Marche-en-Famenne.

Er stonden enkele “klassieke” doopactiviteiten op het programma: hondenvoeding, gemengd met water en look. Het vieze goedje moest verplicht worden doorgespoeld met bier. Maar Fanny dronk nooit alcohol en hield voet bij stuk. Ze kreeg een uitzondering en mocht water drinken. Op het einde van de proef had de twintigjarige echter tien liter water binnen.

Tijdens het onderzoek verklaarde een getuige dat Fanny erna gewoon ging slapen, maar zich ’s anderendaags “heel slecht” voelde. Fanny werd overgebracht naar het ziekenhuis en belandde in een coma met een hersenoedeem. Gelukkig ontwaakte ze drie dagen later en mocht ze tien dagen later het ziekenhuis weer verlaten.

Voor de Luikse procureur Christian De Valkeneer is de maat echter vol. Hij start een onderzoek op en drie jaar later moeten de verantwoordelijken voor de rechtbank verschijnen op beschuldiging van onmenselijke behandeling. Een juridische primeur in ons land. De debatten beginnen op 12 oktober.

“Mijn vader dwong me”

Hoewel de meeste studentendopen op een onschuldige manier verlopen, kwam het fenomeen de voorbije jaren meermaals op een negatieve manier in de media. Dat heeft er mede toe geleid dat het aantal dopen in vijf jaar tijd met liefst twintig procent gedaald is. Enkele studenten doen hun verhaal:

“Mijn vader, die zelf gedoopt is, dwong me om het ook te laten doen”, getuigt een student geneeskunde. “Maar ik wilde dat helemaal niet. Ik had schrik voor de gevolgen voor mijn gezondheid, voor mijn studies. Ik had er echt schrik voor.”

Ook Laura had twee jaar geleden negatieve ervaringen. “De meisjes die hun borsten lieten zien als hen dat werd gevraagd, werden minder vernederd dan de anderen. We werden naakt samengezet met jongens die we niet echt kenden en moesten elkaar likken, zoenen, strelen... Onder de jongens waren masturbatiewedstrijden de normaalste zaak van de wereld. Wie het snelst klaarkwam, werd urenlang vernederd.”