Een prijs plakken op de uitstoot van CO2 wordt gezien als een van de belangrijkste voorwaarden om de engagementen van de Klimaattop in Parijs te realiseren. Momenteel betaalt immers enkel de industrie een prijs voor de CO2-uitstoot, via het systeem van emissiehandel. Zij zijn verantwoordelijk voor 37 procent van de totale CO2-productie.

Energiefactuur tot 127 euro duurder

Op de uitstoot van CO2 door bijvoorbeeld verkeer en verwarming van woningen staat voorlopig geen prijs. Na een studie van meer dan een jaar stelt de Dienst Klimaatverandering nu voor om een prijs vast te leggen van 10 euro per ton CO2 in 2020. Dat bedrag zou de jaren daarna progressief stijgen tot 100 euro in 2030.

Vertaald naar de energiefactuur komt dat neer op een gemiddelde bijdrage van 32 euro per huishouden in 2020. Tien jaar later stijgt dat tot 127 euro. Toch verwacht de Dienst dat de totale energiefactuur tegen dan daalt, omwille van de toegenomen zuinigheid. Om energiearmoede tegen te gaan zou ook een deel van de inkomsten worden gebruikt om de gezinnen met de laagste inkomens bij te staan.

Ook prijzen diesel en benzine stijgen

Een CO2-taks zou ook leiden tot een hogere brandstofprijs. Daar rekent de Dienst Klimaatverandering op een gemiddelde bijdrage van 31 euro per huishouden in 2020 en 154 euro in 2030.

De inkomsten van de taks zouden onder meer worden gebruikt om de prijs van elektriciteit te verlagen. Ook openbaar vervoer en andere verplaatsingen op elektriciteit kunnen worden aangemoedigd. De maatregel zou in zijn geheel budgetneutraal moeten zijn. De Dienst wijst er wel op dat de koolstofprijs onderdeel moet zijn van een groter geheel aan maatregelen, met daarin bijvoorbeeld het einde van het systeem van salariswagens.

Uit een enquête blijkt alvast dat 33 procent van de ondervraagden positief tegenover het principe staat. 39 procent kijkt er neutraal tegenaan. 59 procent is voorstander van meer investeringen in alternatief transport en 56 procent wil dat het regime voor salariswagens wordt afgeschaft.

“Dit is een opportuniteit”

Federaal Energieminister Marie Christine Marghem (MR) wil de komende maanden stappen zetten en gaat overleggen met haar collega’s van de regionale regeringen. “De voorbereiding van het nationale energie- en klimaatplan is een opportuniteit om gecoördineerd een CO2-prijs in te voeren”, zegt ze. Marghem wijst wel op de nakende verkiezingen, die het overleg kunnen bemoeilijken.

“Ik ben absoluut voorstander van het principe dat de vervuiler betaalt”, reageert Vlaams minister Bart Tommelein (Open Vld). “Maar de totale belastingdruk mag daardoor zeker niet stijgen. Dus een verschuiving van belastingen: ja, een verhoging: nee.”