Gezocht, gevonden maar nog altijd niet gered: hoe moet Thais voetbalteam uit grot geraken?

23 juni beloofde een mooie zaterdag te worden voor twaalf Thaise tieners. Die middag, na hun voetbaltraining, fietsten ze met hun coach Ekkapol Chantawong het natuurpark Tham Luang Nang Non in. Op het programma: een bezoek aan het bekende en kilometerslange grottencomplex. 

Niets wees op een nare afloop. Maar dat veranderde eenmaal de jongens de grot in trokken. Toen verdween de staalblauwe lucht en gingen de hemelsluizen open. In sneltempo liepen ondergrondse gangen vol water en raakte de ingang versperd. De jongens konden daardoor enkel dieper de grot in. Het was al avond toen de parkbeheerders hun achtergelaten fietsen opmerkten. 

Meteen werden zoekacties op poten gezet, waarbij honderden mensen betrokken werden. Ook water werd voortdurend weggepompt. Maar al die inspanningen bleken negen dagen lang tevergeefs. Niemand raakte bij de voetballers. De wanhoop van de kamperende ouders rond de grot werd hoe langer hoe groter, net als de internationale aandacht. 

De ontlading was gisteravond dan ook immens: twee redders, speciaal vanuit Groot-Brittannië overgevlogen, slaagden er toen eindelijk in om 4 kilometer diep in de grot te duiken en het team te ontmoeten. Ze maakten een video van hun eerste contact. 

Dat gaf meteen aan dat ze nog steeds voltallig waren. Daarna volgden veel vragen: of er eten was, hoelang ze onder de grond zaten, wanneer ze naar huis konden. "Jullie moeten voorlopig wachten", moesten de duikers antwoorden. "Maar er komen mensen terug voor jullie." "Oké, tot morgen!", antwoordde een jongen.

Telefoonlijnen

Zo snel lijkt het vandaag allemaal niet te gaan. "Deze reddingsoperatie is nog niet voorbij", benadrukte gouverneur Narongsak Ostanakorn. De locatie waar het team zich bevindt, is nog altijd bijzonder moeilijk bereikbaar en de komende tijd wordt opnieuw veel regen voorspeld. 

Voor de Thaise minister van Binnenlandse Zaken zijn de weersvoorspellingen net een reden om snel werk te maken van de evacuatie. Hij suggereerde dat er een van de komende dagen een poging wordt ondernomen met duikmateriaal. "Als het water nog verder stijgt, wordt het te moeilijk."

Ben Reymenants, een Belg die in Thailand bij de operatie betrokken is, deelt die bezorgdheid, zo vertelde hij de openbare omroep. De redder vraagt zich wel af of duiken de beste manier is om het voetbalteam te evacueren. Voor ervaren duikers als hij was het allesbehalve evident om zo diep in de grot te raken: het duurt uren om op de juiste plek te raken. Hoe moeten twaalf mensen, die niet eens kunnen zwemmen en fysiek erg verzwakt zijn, diezelfde klus klaren? 

Als het water verder stijgt en de jongens niet wegraken, dan zitten ze wellicht nog drie, vier maanden vast, zegt Reymenants nog. Het leger houdt ook rekening met dat scenario en bekijkt alvast hoe eten voor zo'n lange periode bij hen kan worden gebracht. Ook wordt onderzocht of er telefoonlijnen kunnen worden gelegd, zodat contact met de familie mogelijk wordt.

Tot nog toe verkeren de jongens allemaal in een vrij goede gezondheid. Slechts een paar van hen zitten door lichte verwondingen in de zogenaamde oranje categorie. Sinds vanmiddag wordt het team vergezeld door een arts en verpleegkundige.

Levensbedreigend

Vraag je het duikjournalist en -instructeur Patrick Van Hoeserlande, dan zegt hij dat het mogelijk is om het team te leren duiken. Al ziet hij wel een aantal mogelijke problemen. "De medische toestand van die jongens moet het toelaten." Hij heeft het vooral over oor- en luchtwegenproblemen. Als daarvan sprake is, is een duik volgens hem absoluut geen optie. "Als de druk in de oren bijvoorbeeld niet goed kan worden geregeld, doorstaat zo'n kind helse pijnen en kan het in paniek raken. Dat scenario kan levensbedreigend zijn." 

Hij wijst erop dat een kind sowieso niet leert duiken zoals een volwassene. Zoiets gaat in stapjes, kost tijd. "Om de basis aan te leren die ze nodig hebben om buiten te geraken, ben je twee weken kwijt."

Karel Logghe, opleidingsdirecteur bij de Vlaamse Reddersfederatie en officier bij Defensie, vraagt zich af of het niet beter is om te wachten tot het water voldoende zakt of er een tunnel kan worden gegraven. "Duiken in deze omstandigheden kan echt heel snel verkeerd lopen." Een lang verblijf ondergronds is volgens hem ook heel zwaar. Vooral mentaal dan. "Maar naar overlevingskansen toe is dat misschien het minst risicovol."