Een Syrisch gezin met vijf kinderen kan op 1 december, na zeven maanden in een doorgangshuis, eindelijk verhuizen naar een eigen woning. Die zal het gezin niet huren van de eigenaar, maar wel van doorverhuurder vzw Huizen van Vrede. Dat zette deze week de handtekening onder de huurovereenkomst. Het is de eerste realisatie van de vzw, een groep vrijwilligers die die samen met het OCMW Brugge vluchtelingen begeleidden bij het vinden van een woning.

Een hopeloze zoektocht, zo bleek. “Op 1.000 contacten met verhuurders, waren er amper 10 succesvol”, zegt René Tytgat, een van de oprichters. “Het was om moedeloos van te worden.”

De reden voor de vele njets is die waar het bijna altijd om draait: geld. “Immokantoren vragen dat een huurder ten minste driemaal zoveel verdient als de huur. Wie een leefloon ontvangt, moet dus op zoek naar een woning van 290 euro per maand. Onmogelijk dus. Rechtstreeks bij de eigenaar huren biedt een grotere kans op succes. Vaak vragen de verhuurders garanties die een vluchteling niet kan bieden, zoals het voorleggen van een loonbrief of waarborg voor de volledige duur van de huurperiode. Voor sociale woningen zijn er jarenlange wachtlijsten, dus dat is al helemaal geen optie”, zegt Tytgat.