Anderson .Paak: "Wees geen idioot. Alleen wij mogen 'nigga' zeggen"
Voor een weergaloos Werchter-feestje, moet u vrijdag bij Anderson .Paak in The Barn zijn. Deze Californische funksoulbrother kan rappen, zingen, dansen én drummen met een million dollar smile en tonnen talent. In ruil voor een grandioze show heeft Brandon Paak Anderson wel een miniem verzoek voor alle bleekneusjes: "Eén woord mogen jullie niet gebruiken."
Zullen we maar meteen twee jeugdzonden toegeven? Zo’n vijftien jaar geleden voorzagen we een stuk over rebelse zwarte muzikanten uit de sixties van de kop “Zeg het luid en integer: ik ben een neger”, als Nederlandstalige variant op het bekende 'Say it Loud (I’m Black and I’m Proud)'. Het was oprecht goedbedoeld, maar vandaag krullen onze tenen nog steeds. Ook “Nigga en negentig problemen”, om een superieur concert van Jay-Z te loven aan de hand van zijn '99 Problems (But a Bitch Ain't One)', doet ons bijwijlen in angstzweet badend ontwaken. Het was misschien een andere tijd, en eigenlijk volgde amper tot geen weerwerk op die bêtises. Maar anno 2018 moet je jezelf voor je kop slaan wanneer je het n-woord zomaar gebruikt als bleekscheet.
We raden u dan ook stellig aan om dat níét te doen wanneer Anderson .Paak vrijdagnacht het funky ‘Come Down’ inzet, en hij u desgevallend op het podium zou halen. De Californische hiphopper adviseert nét hetzelfde. “Ik kan vijftigduizend mensen op een festivalwei niet verbieden om alles mee te zingen”, grinnikt hij. “Maar blanken zouden beter moeten weten. Dat hiphop de nieuwe rock-’n-roll is, betekent ook dat het genre door heel wat blanke jongens en meisjes wordt omarmd. Vind ik te gek, echt waar. Maar hiphop is altijd een genre geweest, voor en door zwarte misfits. Zij eigenden zichzelf het woord nigga toe als geuzennaam, terwijl het voordien één van de gruwelijkste scheldwoorden uit de geschiedenis was. Het werd ons woord."
'Ik probéér cool te zijn, en voor mijn part mag je dat woord zingen in de auto of onder de douche. Maar toon wat respect en doe dat niet in mijn gezicht'
"Wanneer iemand je uitnodigt in zijn huis, moet je de regels van de gastheer volgen. Kendrick Lamar kreeg wat tegenwind, toen hij onlangs een blank meisje op zijn podium liet meerappen, en haar terechtwees toen ze nigga bleef herhalen. Maar eigenlijk stelde hij alleen een voorbeeld: gebruik dat woord gewoon niet als je niet zwart bent. Wie dat toch doet, maakt zichzelf belachelijk. Wees geen idioot. Alleen wij mogen nigga zeggen.”
“Dit klinkt misschien oneerlijk, maar bedenk dat we door onze voorgeschiedenis als zwarte slaven nog steeds héél ongemakkelijk worden, wanneer een blanke dat woord zonder schroom gebruikt. Ik probéér cool te zijn, en voor mijn part mag je dat woord zingen in de auto of onder de douche. Het staat ook effectief in de lyrics, hè. Maar toon wat respect en doe dat niet in mijn gezicht. De meeste blanken hebben gelukkig dat gezond verstand. Maar er zijn anderen… They gotta be checked. Just stop sayin’ that shit, white people! That shit ain’t cool. You look really dumb, and make us feel really awkward.”
Black-out
Anderson .Paak behoeft vandaag inmiddels geen introductie meer. Hij is de chouchou van Beyoncé en Dr. Dre, en speelde in België al zulke stomende shows – létterlijk ook – dat we aan het eind van zijn concert in de AB bijna van ons stokje gingen. “Wauw… Ik snap dat volledig, man. Als ik op het podium sta en alles geef, lonkt de black-out ook vaak. Er zijn echt al shows geweest waarvan ik me niets meer herinner. En dat blijken dan de beste concerten te zijn. (lacht) Het publiek moet minstens evenveel zweten als ik: dat is de perfecte lakmoesproef om te weten hoe goed een optreden was. Zie ik dat niet, dan ben ik ontevreden. Over mezelf, maar ook over het publiek."
"Op festivals ligt dat natuurlijk moeilijker. Mensen komen niet alleen voor mij. Maar ook van dat idee hou ik wel: festivals are about snatching up fans and converting them. Er schuilt misschien een missionaris in me. Als ik genoeg mensen kan bekeren die nog nooit van me hebben gehoord, is mijn optreden goed geweest. Ik zie het vaak meteen aan hun gezicht in het publiek: ze verwachten één dude en een dj, en dan horen ze plots een heel orkest, een brede variëteit aan stijlen en een krankzinnige lichtshow. Ik ga altijd voor die 'aw shit!'-reactie in de tent." (lacht)
'Het publiek moet minstens evenveel zweten als ik: dat is de perfecte lakmoesproef om te weten hoe goed een optreden was'
Harde leraar
Op zijn eigen label verschijnt straks een album van The Free Nationals, die Anderson .Paak ook zullen begeleiden op Rock Werchter. “Ik ben zo fuckin’ trots op die plaat. Ze hebben hem zelf geproducet, maar ik hielp met de features. Ergens dit jaar komt hij uit. Zelf breng ik ook nog een plaat uit, met Dr. Dre. Hij is mijn absolute alltime hero. En ik vertrouw hem ook als mijn beste vriend. Hij inspireerde me dagelijks, maar joeg me ook vaak de gordijnen in. Toen ik zo trots als een pauw mijn afgewerkte plaat liet beluisteren, knikte hij even en zei: 'Volgens mij is dit voor tachtig procent af.' Ik bestierf het! Hij stuurde me vaak terug de studio in, met mijn staart tussen de benen. Hij is een harde leraar, maar ik ben wel wat hardheid gewoon."
'Toen ik zo trots als een pauw mijn afgewerkte plaat liet beluisteren, knikte Dr. Dre even en zei: 'Volgens mij is dit voor tachtig procent af.' Ik bestierf het!'
Geen woord van overdreven. Om te overleven werkte Anderson ooit op een wietboerderij tot hij van dag op dag ontslagen werd en op straat belandde met vrouw en kind. Hij was zo berooid dat de eendjes brood naar hém gooiden. "Die tijd was krankzinnig. Als ik er nu op terugkijk, kan ik er nog steeds niet bij. Alles liep zó snel fout. Maar ik geloofde diep in mijn hart dat alles terug goed zou komen. Anders was ik er gewoon onderdoor gegaan. Gelukkig had ik genoeg vrienden die ons opvingen, en ook in me geloofden. Als ik hoor dat mensen hun werk verliezen, of ouders hebben die aan alcohol verslaafd zijn en op de dool raken, breekt mijn hart. Net die mensen wil ik vandaag helpen, en vooruitstuwen."
Leven gered
Dat doet hij ook met The Brandon Anderson Foundation. "Mijn businessmanager kwam op een dag met dat idee aanzetten, omdat ze zelf lang in de non-profitsector heeft gewerkt. Ik was zelf trouwens ook lange tijd non-profit. (lacht) Die stichting heb ik opgericht voor minder geprivilegieerde kinderen, die we gezond laten eten, en van schoolspullen voorzien. Volwassenen kunnen er ook gratis hun haar laten knippen, om zich beter in hun vel te voelen. Dat klinkt banaal, maar als je geen geld kan laten rollen om er goed uit te zien, voel je je ook miserabel."
"Voor mij zijn de artistieke initiatieven van die stichting net zo van levensbelang. Ik groeide zelf op in een slechte wijk, en kunst was mijn enige uitlaatklep. Geen idee wat er zonder muziek van mij was geworden. Of nee, ik weet het wel: met heel wat jeugdvrienden is het slecht afgelopen. Muziek heeft mijn leven gered, man. Ik ben er wel heilig van overtuigd dat je karakter gevormd wordt wanneer je ellende hebt gezien. Je wordt ambitieuzer, maar ook een beter mens. Geluk leer je meer appreciëren. Met de grijze muizen die een picture perfect leventje leiden, heb ik niet veel op. Ik kan zelfs niet jaloers zijn op hun weelde en voorspoed. (lacht) Ik heb leren vechten, en nu kan ik de hele wereld aan.”
'Ik ben er heilig van overtuigd dat je karakter gevormd wordt wanneer je ellende hebt gezien'
Anderson. Paak sluit vrijdag The Barn af op Rock Werchter.