De Tour van vorig jaar leverde hem geen Prijs van de Superstrijdlust op, noch een ritzege, ondanks het feit dat hij in 11 van de 21 ritten in de aanval was. Dat maakte hij een paar weken later goed in de Vuelta waar hij wel een etappe won en zichzelf voortaan tot het kransje van renners mag rekenen die in alle drie de Grote Rondes (Tour, Vuelta en Giro) mochten juichen.

“Sinds die overwinning is een soort van gemoedsrust over me heen gedaald”, zegt hij. “Mijn palmares is rond, compleet. Alles wat nu komt, is extra. Als ik nu in een ontsnapping zit en een paar jongens doen moeilijk, dan denk ik gewoon: ‘jongens, voor mij maakt het niet uit of ik vandaag wel of niet voorop blijf of win. Ik ga er niet om wenen als ik verlies.’ Als je met die ingesteldheid kan koersen, verandert dat veel.”

De Gendt won dit jaar al een rit in de Ronde van Catalonië en de Ronde van Romandië en bereidde zich voor met een hoogtestage (weliswaar door te slapen in een hoogtetent) in het Spaanse Calpe van 8 tot 27 mei en een zesdaagse, na de Dauphiné, van 14 tot 20 juni, op en rond de Italiaanse Stelvio. Hij bewees dat hij de goede vorm te pakken had met een zilveren medaille op het BK tijdrijden, op slechts 2,5 seconden van Belgisch kampioen en ploegmaat Victor Campenaerts en droomt van een tweede ritzege in de Tour de France, maar mikt ook op de bollentrui. “Toch wel”, zegt hij, “het is niet dat het een obsessie is, maar ik ben er zeker mee bezig. Je mag niet vanaf dag 1 gefixeerd zijn op die trui, want anders sprint je voor elk onnozel punt. Ik zag dat er in die eerste negen dagen slechts 21 punten te verdienen zijn, in de tweede week 204 en in de laatste week 176. Dan weet je het wel waar en wanneer je moet aanvallen. Ik ga er voor knokken, maar op een verstandige manier.”

Ook Tiesj Benoot mikt op ritwinst

Tiesj Benoot (24) start in zijn tweede Tour de France. Vorig jaar reed hij zich een paar keer in de kijker, en eindigde hij finaal als 20e in het eindklassement. “Het klassement is geen doel”, benadrukt de Gentenaar van Lotto Soudal woensdag op een persmoment. “Dat blijf ik herhalen. Ik mik op ritsucces.”

Een achtste plek werd toen zijn beste score in de waaierrit naar Roman-sur-Isère, maar de ‘klassieke’ renner liet zich vooral opvallen in de bergetappes met verschillende mooie resultaten als gevolg. “Ik heb kunnen doen wat ik wou doen, dus ben ik tevreden”, blikte hij toen na afloop terug. “Een topuitslag zat er niet bij in deze Tour, dus kom ik terug voor meer volgend jaar.”

Zo gezegd, zo gedaan en dus is hij er dit jaar opnieuw bij. Met een zege in de Strade Bianche op zak, enkele mooie ereplaatsen in het voorjaar en een vierde stek in het eindklassement van de Tirreno-Adriatico. Ook in de jongste Dauphiné, 14e, deed hij het niet slecht, maar toch is hij niet bezig met een goed resultaat in het eindklassement. “Neen, misschien kan ik 15e worden in de Tour, maar daar focus ik niet op en ik win liever een rit. Dat is het grote doel. Daarnaast zal ik ook net zoals vorig jaar mijn werk doen voor André Greipel, hem en zijn trein goed tot in de slotkilometers loodsen. Hij is onze grootste kans op ritwinst en ik doe met veel plezier mijn werk voor hem. In alle andere ritten mag ik mijn kans gaan, zoals dat voor Thomas en Jelle ook het geval zal zijn. Neen, we hebben nog geen aanvalsplan bedacht. Daar is het nog wat vroeg voor.”

Benoot bracht de voorbije maanden heel wat tijd door op grote hoogte, in de Sierra Nevada. In het klassieke voorjaar een paar weken, in mei en juni opnieuw, goed voor ruim 60 dagen boven de 2.000 meter. “Het hoort bij de job”, vindt hij, “ik heb er geen probleem mee dat ik zo vaak van huis ben. Hoe vaak ik thuis was? Eerlijk, dat weet ik zelfs niet. Niet veel, maar het kost me geen moeite om daar te trainen en ik merk vooral dat ik er beter van word.”

Na zijn laatste hoogtestage en het BK trainde hij nog enkele dagen in de Ardennen. “Om toch dat klimgevoel wat te behouden”, klinkt het, “maar dat waren geen zware trainingsblokken meer. Ik ben blij dat de Tour eindelijk bijna start. Dit zijn nog enkele rare en lange dagen, zaterdag zijn we dan aan zet. De eerste week wordt het zaak om te overleven. Ik zie alleen kansen in de rit naar Mûr-de-Bretagne en dan moeten we ons met de ploeg ook tonen in de kasseirit. We zijn een klassieke ploeg, het is een rit die ons ligt. Ik denk dat veel klassementsrenners met een ei in hun broek zitten en terecht ook. Het wordt zeer lastig, vooral in die laatste 70 km liggen nog veel kasseistroken. Ik kijk er wel naar uit, maar er kan daar veel gebeuren. Wie weet kan ik daar wel de witte trui pakken. Die hoop ik wel een paar dagen te kunnen dragen in deze Tour”, eindigt hij.

Vanendert: Mijn momenten slim kiezen”

Jelle Vanendert start na vijf jaar afwezigheid opnieuw in de Tour de France. De Limburger reed in 2011 naar zijn eerste profzege, op Plateau De Beille, maar kende sindsdien een haat-liefdeverhouding met de Tour. Nu keert hij met veel goesting terug. “Ja, ik ben blij dat ik hier ben”, klonk het op een persmoment van zijn team. “Ik kijk er echt naar uit om hier weer te koersen.”

Vanendert is 33 jaar intussen. Hij start in zijn derde Tour, maar kan voorts uitpakken met vier deelnames aan de Vuelta en twee aan de Giro. Na zijn ritzege in 2011 was hij nog van de partij in de Tour van 2012, maar daarna hield hij het een tijdje voor bekeken.

Vorig jaar wilde hij er ook al graag opnieuw bij zijn, maar hij greep toen naast een selectie. Nu overtuigden zijn sterke prestaties in het voorjaar in de Ardense klassiekers: een tiende plaats in de Amstel Gold Race, een derde stek in de Waalse Pijl en een alles of niets aanval met uiteindelijk een elfde plaats als resultaat in Luik-Bastenaken-Luik de manager van Lotto Soudal al snel. Zo moest hij niet naar de Giro, maar werd het de Tour. Intussen schreef hij de rit in de Ardennen in de Baloise Tour op zijn naam en sindsdien bereidt hij zich voor op de Tour. “Het is inderdaad al een tijdje geleden dat ik hier heb gekoerst”, geeft hij toe, “maar ik weet wel wat me te wachten staat in de Tour. Bij mijn vorige deelnames had ik ook een andere rol en reed ik in dienst van Jurgen Van den Broeck. Nu zijn we met een aantal vrijbuiters die elk hun kans mogen gaan en mikken we natuurlijk met André Greipel op ritwinst in de vlakke etappes.”

“In de eerste plaats wil ik proberen om de eerste week zonder kleerscheuren door te komen”, zegt hij, “er zitten een aantal verraderlijke etappes tussen en ik wil heelhuids die bergetappes aanvangen. Al zie ik in die eerste week ook wel een kans, in de rit met aankomst op Mûr-de-Bretagne. Daarna is het wachten op die bergritten waar ik graag wil meeschuiven in een ontsnapping. Misschien moet ik wat tips vragen aan Thomas De Gendt. Neen, hij is een klasbak, hij kan echt aanvallen wanneer de anderen even steendood zitten. Ik zal het iets tactischer moeten aanpakken.”

Keukeleire: “Helpen, maar ook zelf mijn kans gaan als het kan”

Jens Keukeleire (29) start in zijn derde Tour de France. Eerder was hij erbij in 2014, net als vorig jaar toen hij in de 19e rit, naar Salon-de-Provence, zijn beste resultaat liet optekenen: een derde stek na Edvald Boasson Hagen en Nikias Arndt.

Vorig jaar koerste Keukeleire nog bij Orica-Scott, nu vertegenwoordigt hij de kleuren van Lotto Soudal en trekt hij, na zijn eindzege in de Baloise Belgium Tour, met vertrouwen naar de Tour de France. Ziekte verstoorde zijn voorjaar en hij miste heel wat klassiekers, maar met de gezondheid gaat het goed en de West-Vlaming wil zich tonen in zijn derde Tour de France.

In 2016 won hij een rit in de Vuelta, graag doet hij dat kunstje over, als het kan in de kasseirit naar Roubaix. “Al weet ik dat veel renners hun zinnen daar op hebben gezet”, klinkt het woensdag tijdens een persmoment, “maar in tegenstelling tot enkele andere jongens en ploegen moeten wij geen klassementsrenner uit de problemen houden en kunnen we onze eigen kans gaan. Dat scheelt toch een pak. We hebben de rit ook grondig verkend. De eerste kasseistroken waren nieuw voor mij, maar de andere kende ik reeds van in Parijs-Roubaix. Het wordt een zware rit en het wordt zaak om al meteen goed gepositioneerd te zitten vanaf de eerste strook.”

Keukeleire zal zijn kans mogen gaan in enkele ritten, maar daarnaast ook zijn rol vervullen in het team in het treintje van Andre Greipel. “Mijn taak zal erin bestaan Marcel Sieberg, Jasper De Buyst en André zelf in de best mogelijke positie naar de sprint te loodsen. Ik wil de ploeg ook in het algemeen steun bieden waar nodig. En natuurlijk zal ik ook een aantal overgangsritten uitpikken waarin ik zelf een gooi wil doen naar de ritzege.”

Keukeleire ging in Andorra op hoogtestage met Jelle Wallays, die de selectie niet haalde, en voelt zich helemaal klaar voor de Tour. “Ik heb er veel goesting in”, eindigt hij, “de conditie is goed en ik hoop dat we met André snel kunnen scoren.”

Jasper De Buyst: “Greipel naar zeges loodsen”

Jasper De Buyst (24) reed in 2015 de Ronde van Spanje en vorig jaar de Giro, zaterdag maakt de 24-jarige renner van Lotto Soudal zijn debuut in de Tour de France. Hij krijgt een belangrijke rol in de sprinttrein van André Greipel.

André Greipel toonde zich al elf keer succesvol in de Tour de France. Vorig jaar kwam een einde aan zijn zegereeks in de Tour en bleef de teller op nul. Daar moet dit jaar verandering in komen en met Jasper De Buyst kreeg hij een nieuwe lead-out. “Ik geloof in André”, aldus De Buyst, “hij heeft al zoveel ritten gewonnen in de Tour, hij is sterk en hij kan dat kunstje hier opnieuw klaren. De automatismen tussen ons zitten goed en ik wil hem loodsen naar die laatste honderden meters.”

Mag hij dan nooit zijn eigen kans gaan? De Buyst was immers goed voor vier overwinningen vorig seizoen (Heistse Pijl, de tweede rit in de Ronde van Wallonië, de GP Stad Zottegem en Binch-Chimay-Binche). “Misschien wel, maar in de vlakke etappes trekken we toch voluit de kaart van André”, stelt hij, “als ik dan in de andere ritten nog wat energie over heb, wil ik het wel eens proberen om mee te glippen in een ontsnapping, maar laat ons niet te ver vooruit kijken. Parijs halen is mijn hoofddoel.”

Nerveus is hij niet. “Neen, ik heb echt goesting in deze Tour”, stelt hij, “Elke profrenner wil de Tour rijden, voor de hoeveelste keer het ook is, maar ik denk dat de eerste deelname het bijzonderste is. Ik kijk er al lang naar uit, heb alle voorbereidingskoersen gereden met André en heb vertrouwen. Ja, ik weet dat het hectisch zal zijn in de sprint, maar is dat niet in elke sprint? De Tour is anders, zo wordt gezegd. De hectiek begint al veel vroeger, wel dat zal ik zaterdag aan den lijve ondervinden, maar ik ben er alleszins niet zenuwachtig voor.”